สุขใจนักหากฉันเธอได้ใกล้ชิด แต่เธอคิดห่างไกลใช่วิถี เธอช่างไร้เยื่อใยและไมตรี ไม่ใยดีไม่เคยนึกผูกสัมพันธ์ จากวันนั้นถึงวันนี้เป็นเพียงเพื่อน แต่ดูเหมือนจิตใจฉันมันไหวหวั่น รู้ทั้งรู้เป็นได้แค่เพื่อนกัน รักสุมทรวงนานวันจนคิดไกล หากบอกกับเธอไปกลัวใจเจ็บ ได้แต่เก็บความรู้สึกนี้เอาไว้ เฝ้ารอเธอเฝ้าหวังอยู่ร่ำไป ทั้งที่รู้ทำได้แค่ใจละเมอ อยากให้เธอเห็นใจกันสักหน่อย แต่เพียงน้อยให้ฉันได้พร่ำเพ้อ หรือเป็นแค่หนึ่งมิตรชิดใกล้เธอ มากกว่านี้สุดแต่เธอจะให้กัน ...