กล่องดนตรี
คำคำเดียวที่มี...อยู่ในใจ
ที่อยากให้เธอเพียงคนเดียว...ได้รับรู้
เป็นคำพูด...ที่เธอฟังไม่เขาหู
แล้วก็ดูเหมือนกับเธอไม่อยากฟัง
ที่ฉันนั่ง...รอ...อยู่ตรงนี้
ก็ไม่มีเธอเลยซักครั้ง
เหมือนถูกทิ้งไว้...เพียงลำพัง
เหมือนถูกฝังไว้...ให้จมดิน
กลิ่นของเธอทุกครั้ง...ที่เดินสวน
จุดฉนวนความรักความคิดถึง
ที่มันยังคงค้างคาและตราตรึง
เป็นส่วนหนึ่งของห้องหอในหัวใจ
น้ำที่ไหลมาจากดวงตา
มันเรียกว่าน้ำตาเธอรู้ไหม
เธอไม่รู้หรือเธอไม่มีหัวใจ
ถึงได้ทำเป็นมองแต่ไร้เมตตา
ความกรุณาเล็กน้อยก็ไม่มี
เธอว่าดี...ทำให้ได้แค่นี้หรอ
ฉันบอกแล้วแค่คิดถึงไม่ได้รอ
ไม่ได้ขอให้เธอต้องเห็นใจ
+++***+++***++