belive
ในแววตาที่หมางเมินไกลเกินคิด
เร้นซ่อนปิดความนัยไม่บอกฉัน
ในคำพูดที่หยาบย้ำช้ำใจกัน
ใครคนนั้นเสแสร้งแกล้งทำไป
ในสัมผัสรุนแรงแฝงนัยซ้อน
ใครจะรู้เธอซ่อนใจที่อ่อนไหว
ในดาวที่เคยชี้มองส่องฟ้าไกล
เธอแอบแฝงหัวใจใส่ดวงดาว
ในความทุกข์มีสุขล้นปนอยู่
ไม่เคยรู้แม้ผ่านผันกี่วันหนาว
ในเวลาน้อยนิดคิดว่ายาว
ที่ปวดร้าวกลับหายละลายเลือน
คนที่เคยชิงชังในครั้งก่อน
เคยขอดค่อนดุจคมมีดที่กรีดเฉือน
มัจจุราชแห่งความตายได้มาเยือน
ฉายท้องฟ้าแปดเปื้อนเกลื่อนดาวแดง
เพิ่งจะรู้ความรักหนักเพียงนี้
เมื่อตอนที่ดาวสู่ดินไร้สิ้นแสง
เหลือเพียงแผลเสียดใจให้ทิ่มแทง
ที่เสแสร้งต่อกันจนวันตาย