แม่จิตร
แม้เราต่างเลือดเนื้อเชื้อไข
ทว่าใจเราร่วมสร้างวรรณศิลป์
ปลอบประโลมสามหล้าคู่ฟ้าดิน
ปลดปล่อยจินตนาการงานประพันธ์
โดยนำเรื่องมากมายหลายฟากฟ้า
เรียงร้อยสู่ภาษาบุปผาสวรรค์
ด้วยมุมมองผองกวีมหัศจรรย์
มุ่งสร้างสรรรค์มอบไว้ในชาตินี้
มุ่งสร้างสรรค์มอบไว้ในชาติหน้า
แม้นว่าพบพระนิพพานอันสุขี
ทุกทุกชาติได้สะสมบารมี
ไว้ในงานสุนทรีย์ที่แสนรัก
เขียนไว้ในงานสุนทรีย์ที่แสนโศก
เขียนบอกโลกบอกใครคลายทุกข์หนัก
เขียนบอกสิ่งต่างต่างเช่นทางมรรค
อาจเป็นวรรคทองให้จิตรได้คิดนึก
มาเถิดเหล่าผองเพื่อน
เสมือนเราเป็นญาติมิตรน้ำหมึก
ทุกอักษรจักรวาลงานบันทึก
หลอมผนึกอารมณ์จ่อมจมแล้ว
เหมือนสุรีย์จุ