แว่นแก้วลืมตาขึ้นก็เจอกับสถานที่แสนแปลกตา รอบตัวมีแต่ตึกสูงใหญ่ รถราก็แสนจะเยอะ เหมือนในทีวีที่เธอดู วุ่นวายเหลือเกิน เพราะออกจากเชียงใหม่แต่เช้า มาถึงกรุงเทพก็เย็น แว่นแก้วเหลือบดูนาฬิกาที่คอนโซลหน้ารถ ห้าโมงเย็นกว่า ๆ คงเป็นเพราะเวลาเลิกงานซะละมั้ง รถติดแน่นเชียว เด็กสาวมองความวุ่นวายด้านนอกอย่างเบื่อ ๆ เวลาแบบนี้ถ้าอยู่ที่บ้าน เธอก็คงวิ่งไปน้ำห้วย ไปเล่นน้ำเย็น ๆ ให้ฉ่ำปอดกับแสงเดือนนานแล้ว
.
เขียนจดหมายมาหาเปิ้นโตยเน่อ ห้ามลืมกั๋นเน่อ แว่นแก้ว..
แสงเดือนพูดสะอึกสะอื้น แว่นแก้วกอดเพื่อนไว้ หยดน้ำใส ๆ ไหลรินจากดวงตา แว่นแก้วรั้งร่างแสงเดือนออก เธอเช็ดน้ำตาให้เพื่อน แล้วยิ้ม
เป
1093
6
0
หน้าส่วนตัว
