บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
โตอีกปีแล้วเราเจ้าตัวเล็ก
ยังทำตัวเป็นเด็กน่าหมั่นไส้
ความคิดอ่านผ่านมาเป็นเช่นไร
ดูบ้างไหมเดี๋ยวดีขี้แตกเลย
ไยไม่จำคำสอนเคยวอนว่า
พึงฝึกหัดพัฒนาอย่านิ่งเฉย
เกิดเป็นคนจนยากตรากตรำเคย
จะชื่นเชยสิ่งใดไขว่คว้าเอง
ไม่มีดอกสมบัติพัสถาน
อีกวิมานเงินทางกองเป็นเข่ง
ให้ศึกษาหาความรู้สู้อย่าเกรง
จงบรรเลงเพลงชีวิตลิขิตเอา
พ่อแม่ให้เพียงกายเท่านี้ล่ะ
นอกนั้นจะต้องหาอย่างี่เง่า
พึงพากเพียรเรียนให้ดูหูเบา
สังเกตเขาให้เห็นจะเจนการณ์
จิตใจเล่าเจ้าได้คู่กายนี้
ฝึกให้ดีจัดให้งามห้ามฟุ้งซ่าน
อย่าหลงใหลสรรพสิ่งสฤงคาร
อย่าหน้าด้านให้ใครได้ประณาม
เจ้าจะใหญ่ให้เป็นเน้นจิตด้วย
จะได้ช่วย