เหมือนดั่งนก ที่ผกผิน บินบนฟ้า มองนภา ณ เบื้องหน้า ดั่งภาพฝัน นกผกผิน บินเฉวียน เคียงคู่กัน ฝันเพียงวัน เหมือนนกมัน ได้ร่อนบิน อิสระ สมดั่งหวัง สักครั้งเถิด จะบรรเจิด และเฉิดฉาย ยามผกผิน ขับพลัง ที่ฝังไว้ ใต้ชีวิน เปล่งเสียงยิน สดับได้ ในใจเรา เฝ้าแต่ไขว่ ใฝ่แต่คว้า ตามหาหวัง สุมพลัง กลั้นเป็นทุน ดุลความเหงา รอเวลา จะปลดปล่อย จากใจเรา ม้วนความเศร้า เอาความทุกข์ ผูกเก็บวาง เพียงหัวใจ อยากได้เป็น เช่นนกร่อน เริงลมรอน ทิ