บนข.
ใครรักใครชอบใครไปใช้สิทธิ์
ก็ตามแต่จริตจะคิดฝัน
ใครรักใครชอบใครก็ไปกัน
กากะบาทคนนั้นเข้าสภา
เลือกคนดีได้คนดีเป็นศรีศักดิ์
ไปเป็นหลักฝ่ายธรรมออกนำหน้า
เลือกคนชั่วได้คนชั่วมืดมัวตา
เข้าไปทำชั่วช้าพาโกงกิน
เลือกผู้แทน...ก็แม้นเราเลือกเพชร
อาจได้เม็ดกรวดมาราคาสิ้น
ประดับก้อยถ่อยต่ำซ้ำราคิน
มิวายโดนติฉินคนนินทา
เลือกคนดีไม่มียี่ห้อบอก
ปะหน้านอกดีล้วนกันถ้วนหน้า
แต่หน้าในเน่าเหม็นเต็มประดา
เถื่อนสภาห้าร้อยทำลอยนวล
ใครเลือกใครก็ไม่รู้ดูให้แน่
เขาเผื่อแผ่อามิสคิดให้ถ้วน
หากเห็นแก่อามิสคิดว่าควร
ก็เชิญชวนเลือกมันดันเข้าไป
แต่หากคิดเห็นโทษก็โปรด