13 ธันวาคม 2548 11:20 น.
แมงกุ๊ดจี่
ฉันเป็นเพียงดอกหญ้าค่าต้อยต่ำ
ถูกเหยียบย้ำ...ไร้ค่าน่าเหยียดยาม
เป็นเพียงดอกไม้ริมทางต่างประณาม
ถูกตีความ...มีค่าไม่น่ามอง...
เกิดมาด้อยน้อยวาสนาพาสับสน
มีเพียงตน...บนทางร้างหม่นหมอง
ในหัวใจนี้ไม่มีใครประคอง
ทุกอย่างฟ้อง...ไร้ค่าไม่น่าชม...
ในทางเดินไร้ใครมาเคียงข้าง
ความอ้างว้าง...ทารุณทนขืนขม
แม้เหน็บหนาวร้าวจนใจตรม
จำต้องข่ม...ไร้ค่าไม่น่าครอง...
คงเป็นผู้หญิงธรรมดาไม่โดนเด่น
จนไม่เห็น...คุณค่าพาหม่นหมอง
วันคืนผ่านพ้นไปไร้ใครมอง
ไร้คนจอง...ดอกหญ้าไม่น่าชม...
.
6 ธันวาคม 2548 18:56 น.
แมงกุ๊ดจี่
หากเหนื่อยหนักจงพักตรงนี้
ขอคนดี...พักกายให้หายอ่อนล้า
โปรดหลับลงตรงนี้เถิดพี่ยา
น้องสัญญา...ไม่ห่างหนีร้างไป...
จะคอยกล่อมยอดขวัญอย่าหวั่นหนา
พักสายตา...ให้สบายคลายหวั่นไหว
เรื่องราวคราวเจ็บปวดรวดร้าวใจ
ขอจงโยน...ทิ้งไปให้ห่างกาย...
ทิ้งเรื่องเศร้าที่เล้าโลมโปรดจงลบ
ปล่อยให้จบ...รักที่เศร้าเฝ้าทำลาย
ความทุกข์ระทมข่มให้หาย
และอย่าหมาย...คืนรักที่หักพัง...
หลับให้ลืมรักเก่าที่เฝ้าหลอน
เมื่อถึงตอน...รุ่งส่างสร้างความหวัง
ทุกอย่างที่ผ่านเลยมิเคยจีรัง
เรื่องความหลัง...อย่าคิดจิตจงลืม....
Calendar
Lovers
42 คน เลิฟแมงกุ๊ดจี่
หน้าส่วนตัว
1576
