16 กุมภาพันธ์ 2549 08:53 น.
				
												
				
								แมงกุ๊ดจี่
		
					
				
ณ  วันแรก
สองเราแตกต่างกันทางความคิด
ทำสิ่งใดไม่คำนึงถึงถูกผิด
ทำตามจิตปรารถนาตามอารมณ์...
ณ  วันนั้น
เธอและฉันต่างทนจนขืนขม
ไม่ยอมลดละต่อกันนั้นคือปม
ประคารมไม่ยอมประนอมความ...
ณ วันนี้
ขอคนดีมีเหตุผลทนฟังตาม
ต่างคนต่างรับฟังนั่งไต่ถาม
อย่าวู่วามช่วยคิดอย่างมิตรแท้...
ณ  วันใด
เพียงมีใครยอมใครใช่จะแพ้
มีปัญหาร่วมด้วยช่วยกันแก้
จะดีแน่*เพียงเข้าใจ*ในกัน....				
			 
			
				9 กุมภาพันธ์ 2549 08:45 น.
				
												
				
								แมงกุ๊ดจี่
		
					
				
ฟังแค่เสียง...ไม่คลาย...หายคิดถึง 
	ทำทะลึ่ง...เรื่องมาก...อยากเจอหน้า 
	เดินทางไกล...พาใจ...พร้อมกายา 
	เพื่อไปหา ...พร้อมฤดี...ที่มั่นคง 
	นำหทัย...เปี่ยมรัก...ความภักดิ์ล้น
	มุ่งดั้นด้น...ทำตาม...ความประสงค์
	นำความรัก...ภักดี...ที่ซื่อตรง
	หมายมาส่ง...ให้ถึง...ซึ่งคนไกล
	เพียรอดทน...หอบรัก...และภักดี
	มาถึงที่...เพื่อช้ำ...น้ำตาไหล
	ภาพที่เห็น...พี่ชาย...กอดก่ายใคร
	ชายที่ไหน...สูงใหญ่...กายกำยำ...
	
.				
			 
			
				6 กุมภาพันธ์ 2549 15:15 น.
				
												
				
								แมงกุ๊ดจี่
		
					
				
อย่ากลับมาทวงถามความหลัง
	ทุกอย่างพัง...สิ้นวันนั้นที่เราห่าง
	ความสัมพันธ์เธอฉันมันจืดจาง
	ฉันลบล้าง...เรื่องเก่าลงจงลืมเลือน...
	เรารักกันเมื่อไรบอกออกมา
	เคยสัญญา...กันตอนไหนให้ช่วยเตือน
	วันเวลาผ่านพ้นไปในวันเดือน
	มันดูเหมือน...ไม่มีเธอเลยเคยผ่าน...
	ไม่มีเธอเหลือในความรู้สึก
	ในส่วนลึก...เป็นเรื่องเศร้าที่เล่าขาน
	จบไปเถอะให้เป็นเช่นตำนาน
	เป็นนิทาน...ของความรักที่หักพัง....
	เคยรักเธอหรือเปล่ามัน*จำไม่ได้*
	รักเมื่อไร...ช่วยรื้อฟื้นคืนความหลัง
	เคยบอกรักฉันเมื่อไหร่อยากรู้จัง
	เคยคาดหวัง...เมื่อไหร่ใคร่บอกที...
	อย่ากลับมาเลย  ไม่มีผลคนอย่างฉัน...
	จะกลับมาทำไม?   เจ็บแล้วจำ  อย่ามาช้ำให้เจ็บหนักกว่าเดิม....อีกเลย...
				
			 
			
				3 กุมภาพันธ์ 2549 13:26 น.
				
												
				
								แมงกุ๊ดจี่
		
					
				
ไม่เคยคิดจะแทนที่แฟนเธอ
	แค่เสนอ...เป็นที่พักรักชั่วคราว
	ขอเป็นคนดูแลแผลรักร้าว
	กลัวเธอหนาว...โดดเดี่ยวและเดียวดาย...
	ก็รู้ดีมีสิทธิ์คิดแค่ไหน?
	มิคิดไป...เกินมากจากความหมาย
	ไม่หวังให้สัมพันธ์มันกลับกลาย
	ยังละอาย...คนนั้นของเธอ...
	จะดูแลเธออย่างดีจะมีให้
	มอบด้วยใจ...ห่วงใยใคร่เสนอ
	ให้ด้วยใจมอบปลอบแด่เกลอ
	จะไม่เผลอ...ถล้ำจนช้ำใจ...
	หายอ่อนล้าหทัยจงไปเถิด
	ไม่อยากเกิด...ความเจ็บช้ำน้ำตาไหล
	มันถึงเวลาแล้วสินะจะต้องไป
	อวยพรให้...เธอทั้งสองครองรักมั่น...