เปลือยใจแมงกุ๊ดจี่(ต่อ)

แมงกุ๊ดจี่

สวัสดีค่ะ พี่ๆ   เพื่อนๆ   สมาชิก   บ้านกลอนไทย...

....กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว    นานมากจริง ๆ  นะ  คิ ๆ
ช่วงนั้นแมงกุ๊ดจี่ถูกมรสุมชีวิตหลายด้านมารุมเร้า   มีการสูญเสียหลายอย่าง
ทุกอย่างเกิดขึ้นฉับพลันและรวดเร็ว   แบบตั้งตัวไม่ทัน...ช่วงเวลานั้นทุกข์มากจริง ๆ

ช่วงนั้นเปลี่ยนงานใหม่   โดยท่านผู้ใหญ่ท่านหนึ่งที่แมงกุ๊ดจี่รักและเคารพ
ท่านให้โอกาสทำงานในองค์กรหนึ่ง    จึงได้รู้จักอินเตอร์เน็ตและได้ใช้มัน   
อาจจะหลงไหลด้วยซ้ำในช่วงระยะเวลาหนึ่ง  

ช่วงที่หลงไหลนั้น   ก็คือที่นี่  http://www.thaipoem.com  
วันที่แรกรู้จัก    เพราะค้นหาบทกลอนเกี่ยวกับคำอวยพร     เกี่ยวกับงานเกษียณ...
ทำให้พบ    http://www.thaipoem.com      และประทับใจในสมาชิกที่มีความน่ารัก
และปรารถนาดีต่อกัน   ซึ่งช่วงนั้นเรามองว่าโลกแห่งนี้มันมีความจริงใจกันแค่ไหน?
 หลังจากที่เข้ามาขโมยกลอนไป  1  บท   (กลอนบทนั้นของพี่ราชิกา   ไม่รุ้ว่าพี่เขาจำได้มั้ย?
ว่าเคยบอกไปแล้ว)   ก็เข้ามาบ่อย ๆ   แต่ไม่ได้สมัครสมาชิกหรอก  มาอ่านอย่างเดียวเพราะชอบ
แต่เขียนไม่เป็น   ก็อ่านให้ความทุกข์มันเบาบางในหัวใจ   เพราะรู้สึกละมุนละไมดีจัง
เมื่อได้ไล้สายตาไปตามตัวอักษรแต่ละบรรทัด....

เกือบสองปีที่อ่านอย่างเดียว....
จากนั้นก็อยากเขียนเป็นบ้าง    ก็สมัครสมาชิก    และก็เป็นสมาชิกที่แย่มาก ๆ 
มะกรูดทำผิดหลายอย่าง   ผิดกด   ผิดกติกาของที่นี่   หลายอย่าง... (อันนี้ผู้ดูแลระบบคงรู้)
สมัครสมาชิกครั้งแรกชื่อกิ่งไผ่  แต่ลืม password ไปแล้ว (พอมีทางได้คืนมามั้ยคะ ผู้ดูแลระบบ)

รู้สึกว่าที่นี่อบอุ่น   สนุกสนาน   และมีมิตรภาพที่งดงาม...
มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นที่นี่    ซึ่งสมาชิกเก่า  ๆ   คงรู้กันดี   และเข้าใจกันดี  
(ถ้าไม่เข้าใจกันดีก็อาจหาย ๆ  ไป)   เพราะหลากเรื่องราวที่เกิดขึ้น....

----------------------------------------------------------------------------------------------------
(ต่อจากกระทู้  ความคิดเห็น)

ตั้งแต่วันแรกที่รู้จัก  http://www.thaipoem.com   
มีโอกาสได้รู้จักมิตรภาพ    ความรัก    และความเจ็บปวด    ที่หลากหลายเหลือเกิน
โลกโซเบอร์บางคนก็คิดว่าเป็นโลกเสมือนจริง   ไม่มีใครจะจริงใจให้แก่กันสักเท่าไหร่
อันนี้มันก็จริงนะ    เพราะในบ้านกลอนเชื่อมั้ย    เคยเจอคนที่หลอกลวงสารพัดเลยล่ะ
และเจอคนที่จริงใจกับเราจริง ๆ    ประสบการณ์มันมากมายเหลือเกิน   สิ่งที่เกิดขึ้นเหรอ?
เสียใจนะ   แต่ก็ต้องยิ้มรับมันแม้นว่าจะเจ็บปวดสักเท่าใด....

เริ่มต้นการเขียนกลอนนี้ไม่เพราะนะ  (ปัจจุบันก็จับพลัดจับพลู ) เพราะเขียนไม่เป็นเลย
ได้ผู้ใหญ่ใจดีหลายท่านที่สอนและแนะนำการเขียนให้      ซาบซึ้งและระลึกถึงเสมอ
และเพื่อน  ๆ   พี่ ๆ   น้อง ๆ   ต่างให้กำลังใจในการเขียนในช่วงเวลานั้น
ทุก  ๆ  คน  คงมีความสุขสนุกสนาน  และมีแต่มิตรภาพงาม   เต็มบ้านกลอนไทย...
เราต่างได้เพื่อน  ได้กำลังใจ   ได้รับความอุ่นใจ  จากเพื่อน  ๆ   สมาชิก  ณ  บ้านแห่งนี้

อยากบอกความนัยเปิดใจรัก  thaipoem.com  
 http://www.thaipoem.com...
ทำให้มะกรูดมีกำลังใจ   และคลายความเศร้าหมองในจิตใจได้อย่างปาฏิหารย์   

 http://www.thaipoem.com  
ทำให้มะกรูดรู้จักความรัก   และรู้จักการให้   และรักใคร   ใคร   คนอื่นเป็น

 http://www.thaipoem.com  
ทำให้มะกรูดผิดหวัง  จากการคาดหวังจากใครบาง   คนบางใคร    เหล่านั้น

 http://www.thaipoem.com  
ทำให้มะกรูดได้รับมิตรภาพงาม     ความจริงใจ  ที่ปรารถนาดีที่มอบให้ซึ่งกัน
V
V
V
V
และสุดท้าย  
 http://www.thaipoem.com  
ทำให้มะกรูดเสียตังค์     5 5 5    ล้อเล้ง.....

I Love  http://www.thaipoem.com        เท่านี้แร่ะค่ะ

แต่ว่า....เง้อ อ อ ....อ
จากนี้คงไม่ได้เข้ามาแล้ว   "กรุณาอย่าลืมฉัน"   คนเรามีเรื่องราวมากมายใช่มั้ยค่ะ
ต้องมีสิ่งที่เลือก   และยอมรับ    เพื่อก้าวต่อสู้ไปในวังวนของวัฏจักรการดำรงชีพ
ความอยู่รอดของมนุษย์   ขึ้นอยู่กับตัวเอง  ไม่ได้ขึ้นอยู่กับใครเราจำเป็นต้องเลือก
แมงกุ๊ดจี่ก็ต้องเลือกทางเดินสำหรับต้อง   และยอมรับเพื่อปล่อยวาง   ปลดปล่อย
เรื่องราวต่าง  ๆ   ให้ผ่านไป   และแก้ไขมันด้วยสติปัญญา.....

ได้โปรดอย่าลืมฉัน....
ตอนนี้มะกรูดเหนื่อย   เหนื่อยเหลือเกิน...
ขอหลบไปเพื่อค้นหาตัวเองสักพัก   ตั้งหลักได้แล้วจะกลับมาใหม่....
เพื่อน  ๆ    http://www.thaipoem.com   คงไม่ลืมกัน    มะกรูดมั่นใจ
บางอย่างต้องการเวลาเพื่อค้นหา   อาจช้า    อาจเร็ว   หรืออาจหาไม่เจอ
ทางออกคงมีให้เราก้าวเดิน......   
รักษาใจหายดีแล้วจะมาหา      ฉันสัญญา....

--------------------------------------------------------------------------------------------------
ขอให้ทุกคนมีความสุข   
มิตรภาพงามล้ำ  ซาบซึ่งจิต
ขอบคุณ   มิตรภาพงาม   จากหัวใจงามทุกดวง
--------------------------------------------------------------------------------------------------

ปล่อยวางเว้น...เลิกละ...เพื่อสะสาง
เรื่องทุกอย่างเว้นวรรคตั้งหลักใหม่
พร้อมพินิจ...รู้คิดตรอง...ลองแก้ไข
คิดครวญใคร่ฝ่าฟัน    *ด้วยปัญญา*

ปล่อยวางเว้น...เรื่องราวสิ่งร้าวราน
ให้พ้นผ่าน....เลยล่วง....อย่าห่วงหา
มองปัญหารอบคอบคิด *พิจารณา*
มั่นศัทธา....แห่งหัวใจ....ก้าวไปต่อ

ปล่อยวางเว้น...ทุกสิ่งแล้วนิ่งเฉย
เรื่องใดเคย....ทำผิด....อย่าคิดท้อ
บอกเตือนตน....ทำให้ดีเท่านี้พอ
เพื่อสิ่งรอ....คืออนาคตอันงดงาม

ปล่อยวางเว้น...ความทุกข์ที่จุกอก
อย่าสะทกสะท้านหากใครหยาม
รู้จักข่ม...เตือนตนไว้...ในทุกยาม
ให้คอยปราม...ความคิดใช้จิตตรอง...

ปล่อยวางเว้น...หยุดถือ...หรือยึดติด
ปลดดวงจิตต์...ของตนที่หม่นหมอง
ดำเนินชีพ....เรียบง่ายปลายครรลอง
เพียงประคอง....ดวงจินต์ถึงสิ้นลม...