29 มิถุนายน 2550 12:51 น.
แมงกุ๊ดจี่
คงมิอาจรื้อฟื้นหวนคืนหลัง
ย้อนกลับครั้งรักเก่าเราเคยหวาน
ทำได้เพียงปล่อยไปให้พ้นผ่าน
เก็บไว้เป็นประสบการณ์รานชีวิน....
ที่ต้องการเคียงข้างเพื่อสร้างฝัน
มิใช่ฉัน...คนไกล...เธอไม่ผิน
รู้สำนึกลึกในห้วงดวงจินต์
ปล่อยจบสิ้น...มิร่ำคร่ำครวญใด...
มีเพียงภาพจาลึกรู้สึกนี้
เรื่องดีดี...ร่วมก่อ สานต่อไว้
เหลือเรื่องราวเร้นลับประดับใจ
เป็นเลศนัย...ค้างคา...จิตอาวรณ์...
ยังรู้สึกห่วงใยไร้เส้แสร้ง
แต่ต้องแกล้งลืมเลือนไม่เหมือนก่อน
สื่อแววตาอยากปลอบปลุกจำซุกซ่อน
มิอาจวอน...คืนหวน...มาทวนคำ...
25 มิถุนายน 2550 20:04 น.
แมงกุ๊ดจี่
ฉันก็เป็นอย่างนี้ที่เธอเห็น
ไม่ได้เป็นหญิงสาวพราวเสน่ห์
ชอบมีนิสัยเกกมะเหรกเกเร
กิจวัตรเที่ยวเตร่สาวเท่ห์ปี 2000...
ความห้าวหาญมีมากยากข่มเหง
เป็นตัวเองปราดเปรียวเฮี้ยวมาดมั่น
อาจมีกระด้างกระเดื่องเรื่องก๋ากั๋น
ความดื้อรั้นแกล้งทำเขารำคาญ....
เน้นสายเดี่ยวเอวต่ำย้ำไม่สน
แม้บางคนค่อนแคะแควะโบราณ
ใส่เสื้อยืดนุ่งยีนส์สวมรองเท้าสาน
ออกนอกบ้าน สบายไร้โพยภัย...
ก็แค่เป็นในแบบผู้หญิงคนนั้น
ขอก๋ากั๋น ไร้มารยาสาไถย
ขอได้โปรดอย่าห้ามความเป็นไท
ขอเป็นไปในตัวตนเธอคนนั้น...
15 มิถุนายน 2550 18:32 น.
แมงกุ๊ดจี่
จุดเริ่มต้นคราพบประสบรัก
ได้รู้จักแนบสนิทสถิตย์ทรวง
ต่างผูกพันกันไว้ใจสองดวง
แม้นเลยล่วง...แน่จริงสิ่งที่เปรย...
เราเหมือนดั่งคู่สร้างแต่ปางก่อน
เปรียบคู่ซ้อนร่วมเตียงเคียงเขนย
เหมือนคู่บุญหนุนมาคราก่อนเคย
จึงลงเอย...พร้อมอยู่...เป็นคู่ครอง...
ตระเตียมพร้อมเปิดรับประทับขวัญ
ส่งผู้ใหญ่หมายหมั้นตามครรลอง
งานมั่นคงพร้อมพรั่งเราทั้งสอง
ร่วมประคอง...เข้าสู่...ประตูวิวาห์....
เหมือนได้พบคู่สร้างแต่ปางก่อน
ที่แรมรอน...ดวงจิตติดตามหา
เป็นคู่ครองเคียงหนุนคู่บุญญา*
ร่วมฟันฝ่า...บรรเลงตามเพรงกรรม...
"บุญญา" ไม่รู้ว่าเขียนถูกหรือเปล่า? ใครทราบแนะนำด้วยนะคะ
12 มิถุนายน 2550 19:05 น.
แมงกุ๊ดจี่
มาหลอกล่อพอเพ้อแล้วเธอจาก
ที่พร่ำฝากเพียงล้อเล่นเป็นเรื่องขำ
แกล้งหว่านล้อมเผลอไผลใจถลำ
เหมือนมาย้ำ...แผลเป็น...เซ่นรักลวง...
เพียงสนุกสุขสันต์เรื่องหรรษา
คงเห็นว่าด้านชาใจใบกลวง
ไร้รู้สึก รู้สา ไร้ค่าห่วง
ใจหนึ่งดวง...หรือวัตถุ...บรรจุวาง...
โปรดรับรู้หัวใจใช่ของเล่น
จะคอยเซ่นอารมณ์ระทมคว้าง
เพื่อคลายความเหงาเศร้าไปพลาง
คราเหงาจาง...กลับกรอกบอกขอลา
โปรด"อย่า"ย้ำแผลเป็นเพื่อเซ่นรัก
คนอกหัก...เข็ดขยาด...หวาดผวา
หากถูกทิ้งเจ็บแปลบจนแทบบ้า
โปรดเมตา...อย่าหมายทำร้ายเลย...
10 มิถุนายน 2550 16:14 น.
แมงกุ๊ดจี่
ลมพัดพลิ้วหวาบหวิวระริ้วไหว
อุ่นละไม...ลึกล้ำกำซาบทรวง
มากมายรายล้อมพร้อมด้วยห่วง
สิ่งทั้งปวง...คือรู้สึกส่วนลึกใจ...
ที่ตรงนี้...มีมากหลากสำแดง
มิเคยแฝงแกล้งฝืนหยิบยื่นให้
ด้วยถ้อยคำล้ำค่ามากกว่าใด
เรืองไสว...ด้วยจิตมิตรไมตรี...
ที่ตรงนี้...มากพร้อมรายล้อมรัก
พึงประจักษ์...ร่วมทางหว่างวิถี
มีมากหลายเพื่อนผองและน้องพี่
เหล่ากวี...รังสรรค์...ประพันธ์กลอน...
ที่ตรงนี้...มีความรักสมัครสมาน
ร่วมสืบสาน...อนุรักษ์ในอักษร
มอบความรัก ห่วงใย ใจอาทร
นำบทกลอน...เป็นสื่อ...ยื้อไมตรี...
Calendar
Lovers
42 คน เลิฟแมงกุ๊ดจี่
หน้าส่วนตัว
1164
