31 มีนาคม 2551 10:10 น.
แมงกุ๊ดจี่
ชีวิตรักเจ็บช้ำระกำหนัก
หยุดชะงักลงหว่างกลางวิถี
อนาคตจบสิ้น...ไร้ชิ้นดี
ในวันนี้...ชีวิตไร้ทิศทาง...
ก่อนร่วมวาดเส้นทางสร้างชีวิต
ร่วมลิขิต...สู้ทนในหนทาง
กุมมือกันกระซับร่วมจับวาง
เคียงไม่ห่าง...ร่วมสู้....คู่กันมา...
แล้ววันนี้หัวใจสลายแหลก
พบทางแยกในห้วงช่วงเวลา
เพราะว่ามีอุปสรรคเกินรักษา
เรื่องราวที่ทรงคุณค่าว่ารักกัน...
เหลือเพียงแค่ความทรงจำมาย้ำเตือน
อดีตรักเหมือนเป็นเช่นภาพฝัน
เคยพรอดพร่ำรักมั่นเป็นนิรันดร์
ปัจจุปัน...ลางเลือนเหมือนไม่มี...
กาลเวลาพรากเธอไปกับใครอื่น
ความขมขื่นฝังลึก...รู้สึกนี้
ความเจ็บปวดแผ่ซ่านราญฤดี
อยากจะหนี...หลีกหลบไม่พบใคร...
มันอับอายขายหน้าคุณค่าหญิง
ถูกแย่งชิงพ่ายแพ้...เกินแก้ไข
เพราะเป็นชายคนนั้นเธอปันใจ
ไม่เหลือใด...ในชีวิตให้คิดตรอง...
Ps. คุณแต่งงานอยู่กินกับสามีมาหลายปี คุณและเขารักกันมาก
แต่แล้ววันหนึ่ง...เค้าก็มาสารภาพว่า "เขารักผู้ชายคนหนึ่ง"
ซึ่งเป็นเรื่องใหม่ ความรู้สึกใหม่ที่เขาค้นพบเมื่อได้เจอกับผู้ชายคนนั้น
ความรัก ความทรงจำที่ดี - ดี ที่ผ่านมาไม่มีค่าเหลืออีกเล้วไม่เหลือแล้ว
และแล้วหัวใจใครจะทน มันคงแหลกสลายลงอยู่ตรงนั้น...
แค่รับฟังเรื่องราวความรักของผู้หญิงคนหนึ่ง
กลับถูกดึงจมดิ่งลงไปในห้วงแห่งน้ำตา"ฟ้าจะสดใสเมื่อฝนซา"
28 มีนาคม 2551 18:42 น.
แมงกุ๊ดจี่
พฤติกรรมผ่านมาระอาแท้
อยากจักแก้วิสัยใครบางคน
ให้เวลาเนิ่นนานวันผ่านพ้น
เกินจะทนยังเป็นเช่นนั้นมา...
ทุกครานิ่งอดทนเก็บหม่นหมอง
ใยกลับมองแค่ขำขันเรื่องหรรษา
พบข้อมูลเผลอจีบใครยามไกลตา
ร้าวอุราเจ็บแปลบแสบดวงมาน...
ไม่อยากทุกข์หมองครองความเศร้า
ไม่อยากเขลาทุกคราวมันร้านฉาน
ไม่อยากเป็นคนรับกรรมน่ารำคาญ
ไม่อยากหาญคิดเป็นเช่นของตาย...
ควรปล่อยปลาในสระชำระล้าง
ขอสะสางเลือนลบจบความหมาย
จากนี้ใจเปล่าเปลี่ยวว่างเดียวดาย
หยุดขวานขวายมีรักให้หนักทรวง....
จงไปดีมีสุขทุกสถาน
เรื่องเคยผ่านไม่เป็นไรอย่าได้ห่วง
เรื่องหัวใจเคยหวังซื้อไม่ถือทวง
เรื่องทั้งปวงเคยวาดแค่พาบพัง...
27 มีนาคม 2551 18:32 น.
แมงกุ๊ดจี่
นั่งหลับตาสัมผัส...ด้วยรู้สึก
คือส่วนลึกของใจเพ้อใฝ่หา
ยื่นมือรับสัมผัสลมพัดมา
รู้ศรัทธาจากใครคนไกลกัน...
ทุกระลอกสายลมมาพรมผ่าน
ดั่งขับขานรักงามในความฝัน
คือสายใยลึกล้ำหว่างสัมพันธ์
มีคืนวันสวยงามระหว่างเรา...
จึงขอฝากรู้สึกไว้ในสายลม
ไปพลิ้วพรมโชยพัดขจัดเหงา
รับรู้เถิดสายลมเย็นจะเป็นเงา
คอยเคลียเคล้าบางเบาอยู่รอบกาย...
โปรดจงรู้ความห่างไกลใช่ปัญหา
ที่จะมาพลัดพรากเราจากหาย
ในสายลมทุกระลอกบอกความหมาย
อย่าเดียวดายหากสายลมยังพรมผ่าน...
12 มีนาคม 2551 10:26 น.
แมงกุ๊ดจี่
เผลอลอบมองความหล่อก็แค่นั้น
เปล่าเพ้อฝันแอบคิดอยากชิดใก้ล
ระหว่างรอฆ่าเวลาอย่าคิดไกล
แล้ว-แล้วไปเพียงผ่านอาหารตา...
อาจซุกซนมองหนุ่มทำกลุ้มจิต
เรื่องน้อยนิดขอว่า...อย่าถือสา
ถึงอย่างไร? ยังมั่นรักภักดิ์ชีวา
มั่นสัญญารักแท้มอบแก่กัน...
เพราะความจริงหัวใจที่ใสซื่อ
ยังยึดถือแน่วแน่มิแปรผัน
มอบไว้แล้วเพียงหนึ่งซึ่งผูกพัน
เป็นนิรันดร์คนเดียวร่วมเกี่ยวดอง...
อาจหลงออกนอกกรอบขอบความคิด
หลากจริตแค่พลั้งเผลอเธออย่าหมอง
คัดเลือกแล้วคือเธออยู่เป็นคู่ครอง
ร่วมครรลอง...สร้างชีวิตลิขิตเดิน...
1 มีนาคม 2551 14:59 น.
แมงกุ๊ดจี่
ดั่งรักเราเกิดอยู่ท่ามความฝัน
มีสัมพันธ์ล่องลอยรอคอยเก้อ
เรื่องราวรักน่าขำพาพร่ำเพ้อ
วาดภาพเบลออนาคต ฤ สดใส
ปล่อยหัวใจคิดวาดบังอาจนัก
ไม่ตระหนักคุณค่ากล้าฝันใฝ่
เผลอจนลืมเจียมตัวเจียมหัวใจ
เขาคือใครใจควรรู้อยู่อย่างกา
จงเจียมตนเป็นกาอย่าคิดสูง
เขานกยูงมีศักดิ์ตระหนักสา
ค่าต่ำต้อยน้อยนิดจงคิดหนา
อย่าคิดคว้าของสูงนกยูงทอง
ชาติกำเนิดต้อยต่ำกาดำเอ๋ย
อย่าคิดเลยจงรู้ค่าอย่าผยอง
ให้เจ้ารู้ของมีค่าอย่าคิดครอง
หยุดลำพองปองรักเกินศักดิ์ตน...
Calendar
Lovers
42 คน เลิฟแมงกุ๊ดจี่
หน้าส่วนตัว
1878
