26 ธันวาคม 2548 17:55 น.

แด่...ใคร

ความรู้สึกของคนเรา...
บางทีอาจบอกได้ไม่หมด และคนที่รักฟังอาจเข้าใจได้ไม่ทั้งหมด..

เราทุกคนจึงพยายามที่จะเรียนรู้...
ใน...คนรอบข้าง
ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน
หรือ...พ่อแม่
หรือ...พี่น้อง
หรือ...คนพิเศษ
หรือแม้แต่ตัวเอง....

1434

love

comment

13 ธันวาคม 2548 11:32 น.

ถ้าหาก

แมงกุ๊ดจี่

สายลมหนาวพัดมากระทบผิวกาย ทำให้หัวใจได้หวั่นไหวนัก
ฉันเคยคิดว่า...หน้าหนาวเป็นฤดูกาลที่ทำให้ฉันมีความสุข
แต่...เปล่าเลย หน้าหนาวทำให้ฉัน อ่อนแอ และเจ็บปวดทางใจอย่างมาก

ฉันเคยคิดว่าตัวเองเข้มแข็ง และจะไม่อ่อนแอ แต่นั้นเป็นการหลอกตัวเอง
เป็นการปลอบประโลมตัวเองเพียงลำพัง...
เหมือนบทเพลงเหงา บรรเลงขึ้น...คนที่เข้มแข็งคนนี้ ทำไม? จึงร้องไห้
ทำไม? จึงอ่อนไหว อารมณ์หวามหวั่น ในบรรยากาศและอารมณ์เพลงเหลือเกิน
ฉันใช้เวลา ในการปรับอารมณ์ให้เป็นปกติอยู่นาน ฉันนั่งร้องไห้ เพียงลำพังโดยที่ไม่รู้ตัว
ไม่เข้าใจว่าเสียใจ หรือดีใจกันแน่ ที่เหตุการณ์เป็นอย่างนี้
แต่ก็...มั่นใจว่าเป็นความต้องการของชีวิตฉันเอง แต่ใจฉัน *รักคุณนะ*

เรื่องราวที่ผ่านมา ฉันไม่โทษคุณหรอกค่ะ
คุณยังคงเป็นคนดีของฉันเสมอ...ฉันไม่โทษใคร หรืออะไรทั้งนั้น
ทุกอย่างที่ฉันคิดและตัดสินใจ ฉันมั่นใจว่ามันดีกับเราทั้งสอง...แม้เราจะเจ็บปวดก็ตาม
ในเมื่อความต่าง ในหลายด้าน ทำให้เราไม่สามารถเดินไปด้วยกัน
ฉันก็จะขอปล่อยมือจากคุณ แล้วเดินไปตามทางที่ควรจะเป็นในทางเดินของแต่ละคน

ในวันนี้...ฉันอยากเขียนถึงคุณ
เวลาที่คุณเดินผ่านเข้ามาในชีวิตของฉัน เป็นช่วงเวลาที่ดีสำหรับฉัน
เป็นความทรงจำที่ดี คงคุณไม่คิดอย่างฉันสินะ...
ฉันเคยเป็น *ที่รัก* ของคุณ แต่พอเวลาผ่านไป ฉันกลายเป็นแค่คนรู้จัก
มันเจ็บดีนะ ที่เป็นแบบนี้ แต่คุณก็ทำดีที่สุดแล้ว ฉันเข้าใจ ฉันเข้าใจจริง ๆ

ฉันผิดเอง...ฉันเข้าใจ ที่ไม่ได้เคียงข้างคุณ
แต่เหตุผลคุณรู้ดีที่สุด ไม่ผิดหรอกที่คุณจะมี *ที่รัก* เป็นคนอื่นที่ไม่ใช่ฉัน
ฉันเสียใจนะ แต่ฉันก็ไม่สามารถย้อนกลับไปง้อ หรือโวยวาย ขอความรักนั้นคืนได้

ฉันเดินปล่อยมือคุณมา อยากให้คุณรู้ว่าฉันคอยเฝ้ามองดูคุณอยู่เสมอ...
มันเจ็บปวดทรมานแค่ไหน? ที่ต้องตัดใจจากมา มันเป็นสิ่งที่ฉันเลือกแล้ว ใช่เลือกแล้ว
คุณคงไม่รู้หรอก...คุณเจ็บ แต่ฉันคนนี้เจ็บมากกว่าคุณหลายเท่า...

ฉัน*ที่รัก*ของคุณ *คนดี* แต่ฉันกลับทำร้ายคุณคนดีที่ฉันรัก ในเหตุผล คุณเองรู้ดี
คำถาม ที่คุณถามเสมอ ๆ เมื่อเราคุยกัน เพราะคุณรอเวลาสินะ...

"มีใครใหม่หรือยัง ?" คุณถามฉันทำไมกัน
"หัวใจมีดวงเดียวจริง และรักได้หลายครั้งจริง" ฉันตอบไป
"คงรักมาเยอะแล้วสินะ" คุณถามฉันอีกทำไม

ฉันคงได้แต่นิ่งเงียบกับคำถามของคุณ
รู้มั้ย ? ว่าฉันเจ็บปวดแค่ไหน?
ที่คนที่ฉันรัก มาถามฉันแบบนี้...

หัวใจมีดวงเดียวจริง และรักได้หลายครั้งจริง
แต่ว่า...หัวใจดวงนี้ คนคนนี้ อยากมีรักเดียว ก็คือ "คุณ"

ในวันนี้ หรือวันไหน? ที่คุณมีโอกาสได้ผ่านมาอ่านข้อความในเว็ปนี้
ขอให้คุณรู้ไว้ ฉันไม่เคยรักใครเท่าคุณ และไม่เคยทำอะไรกับใครเท่ากับคุณ
และไม่เคยให้อะไรกับใครได้มากมายเท่าคุณ...
ฉันคงเก็บคุณไว้ในใจ เวลาผ่านไปคงมีแต่คุณในใจนี้
อนาคตเหรอ? ฉันไม่มีสัญญา กับคนไม่มีคำมั่นอย่างคุณหรอก
ว่าฉันคนนี้ จะรัก จะรอคอยให้คุณกลับมาหาฉัน...
แม้ฉัน...จะโดดเดี่ยวในทางเพียงลำพังก็ตาม

ฉันขอโทษ "ขอโทษ" จากหัวใจ
แต่คุณคงเข้าใจดี... ดีมากกว่าใคร ๆ เพราะอะไร...?
ขอบคุณสำหรับความอบอุ่น ความอ่อนโยนที่มีให้
ขอบคุณสิ่งดี - ดี ที่คุณเคยทำให้....
ถ้าหาก...ฉันไม่ตัดสินใจแบบนี้ เราคงไม่เป็นแบบนี้
ฉันไม่ร้องขอโอกาสใดใด ที่คุณจะให้...
ถ้าหาก...วันนั้นฉันทำตามหัวใจตัวเอง ฉันจะเจ็บแบบนี้มั้ย? คุณตอบฉันที

*ด้วยเหตุและผลที่มีมากมาย ที่ได้ทำให้เราเลิกรา
ไม่อาจจะคืนย้อนมา เวลาของเราหมดแล้ว...*