26 เมษายน 2550 17:01 น.
				
												
				
								แมงกุ๊ดจี่
		
					
				
 ค่อยค่อยเติม...เพิ่มรัก...ต่างถักทอ
ร่วมกันก่อ...ต่อเติม...เสริมรักมั่น
ร่วมสุขทุกข์...ร่วมแรง...ร่วมแบ่งปัน
ร่วมฝ่าฟัน...อุปสรรค...หนักในทาง...
เลือกเส้นทาง...เดินเคียง...เสี่ยงเรื่องร้าย
เพื่อจุดหมาย "ครอบครัวใหม่" ฝันใฝ่สร้าง
แม้นทุกข์ยาก...แสนสาหัส...มาขัดขวาง
พร้อมเคียงข้าง...บากบั่น...หวังฝันใส...
จากวันนี้...สองเรา...เปรียบเงารัก
มอบความภักดิ์...คงมั่น...มิหวั่นไหว
ร่วมชีวิต...ร่วมสุข...ร่วมทุกข์ภัย
ร่วมก้าวไป...ร่วมสร้าง...ทางชีวี...
จะรักษา...วันเวลา...ที่ว่าเหลือ
หวังจุนเจือ...ความรัก...ความภักดี
เดิมพันไว้...ด้วยชีวิต...ปิดเสรี
นับจากนี้...จะมีเรา....ดั่งเงาเคียง
ค่อยค่อยเติม...เพิ่มรัก...ต่างถักทอ
ร่วมกันก่อ...ต่อเติม...เสริมรักมั่น
ร่วมสุขทุกข์...ร่วมแรง...ร่วมแบ่งปัน
ร่วมฝ่าฟัน...อุปสรรค...หนักในทาง...
เลือกเส้นทาง...เดินเคียง...เสี่ยงเรื่องร้าย
เพื่อจุดหมาย "ครอบครัวใหม่" ฝันใฝ่สร้าง
แม้นทุกข์ยาก...แสนสาหัส...มาขัดขวาง
พร้อมเคียงข้าง...บากบั่น...หวังฝันใส...
จากวันนี้...สองเรา...เปรียบเงารัก
มอบความภักดิ์...คงมั่น...มิหวั่นไหว
ร่วมชีวิต...ร่วมสุข...ร่วมทุกข์ภัย
ร่วมก้าวไป...ร่วมสร้าง...ทางชีวี...
จะรักษา...วันเวลา...ที่ว่าเหลือ
หวังจุนเจือ...ความรัก...ความภักดี
เดิมพันไว้...ด้วยชีวิต...ปิดเสรี
นับจากนี้...จะมีเรา....ดั่งเงาเคียง
 
				
			 
			
				20 เมษายน 2550 15:08 น.
				
												
				
								แมงกุ๊ดจี่
		
					
				
อยากจะลืมมืออุ่นคุณยื่นให้
ปล่อยลบเลือนไปไม่ห่วงหา
คลายสัมผัสเพื่อเอ่ยคำร่ำลา
หวังรักษา...ช่องว่างระหว่างเรา...
เราบังเอิญเดินผ่านห้วงกาลมา
หลงมารยารักลวงในช่วงเหงา
ต่างละเมอเผลอไผลใฝ่เคียงเงา
ทั้งที่เขา...คนนั้นหมายหมั้นครอง...
อย่าเคืองขุ่นด้วยหมายคลายสัมผัส
เพียงอยากตัดหนทางเรื่องหมางหมอง
ก่อนปล่อยมือ "คนไกล" คิดไตร่ตรอง
คนหมายปอง...มีมาก...ไม่อยากชิง... 
เพราะบางครั้งใจเมื่อยและเหนื่อยอ่อน
ต้องเก็บซ่อน...ขื่นขมอารมณ์หญิง
เมื่อความรักสะดุด...ขอหยุดนิ่ง
แม้เรื่องจริง...ความรู้สึกส่วนลึกตรม...				
			 
			
				19 เมษายน 2550 12:27 น.
				
												
				
								แมงกุ๊ดจี่
		
					
				
 ก่อนนั้นเคยถักทอก่อประสาน
ร่วมขับขานบรรเลงบทเพลงเหงา
สองหัวใจ...ร่วมเรียงดั่งเคียงเงา
ต่างปลุกปลอบบรรเทาเศร้าในทรวง...
เหมือนหัวใจแอบอิงได้พิงพัก
พร้อมสมัครมอบไว้...ใจทั้งดวง
คือความรัก...จริงใจส่งไปห่วง
มิคิดลวง...คือรู้สึกส่วนลึกใจ...
แต่วันนี้   "คนไกล"  ไร้วาสนา
น้อยบุญญา  ไร้สิทธิ์คิดเคียงใกล้
เป็นได้แค่คนหนึ่ง...ซึ่งผ่านไป
เป็นเพียงใครคนหนึ่งซึ่งผ่านเลย...
จำต้องแกล้งลืมเลือนไม่เหมือนก่อน
เคยออดอ้อน...ต้องห่างเหินทำเมินเฉย 
ปล่อยเรื่องราวจบไปเหมือนไม่เคย
ปล่อยลงเอย...ด้วยจากพรากกันไกล...
ก่อนนั้นเคยถักทอก่อประสาน
ร่วมขับขานบรรเลงบทเพลงเหงา
สองหัวใจ...ร่วมเรียงดั่งเคียงเงา
ต่างปลุกปลอบบรรเทาเศร้าในทรวง...
เหมือนหัวใจแอบอิงได้พิงพัก
พร้อมสมัครมอบไว้...ใจทั้งดวง
คือความรัก...จริงใจส่งไปห่วง
มิคิดลวง...คือรู้สึกส่วนลึกใจ...
แต่วันนี้   "คนไกล"  ไร้วาสนา
น้อยบุญญา  ไร้สิทธิ์คิดเคียงใกล้
เป็นได้แค่คนหนึ่ง...ซึ่งผ่านไป
เป็นเพียงใครคนหนึ่งซึ่งผ่านเลย...
จำต้องแกล้งลืมเลือนไม่เหมือนก่อน
เคยออดอ้อน...ต้องห่างเหินทำเมินเฉย 
ปล่อยเรื่องราวจบไปเหมือนไม่เคย
ปล่อยลงเอย...ด้วยจากพรากกันไกล...