26 ธันวาคม 2548 13:15 น.

ในเหตุ...*ผล*

แมงกุ๊ดจี่

ดูเหมือนจะมีสุขกับทุกสิ่ง
แต่เรื่องจริง...นั้นมันไม่ใช่เลย
ทุกอย่างที่ผ่านยากหากเปิดเผย
เกินจะเอ่ย...บอกเล่าความเศร้าใจ...

ไม่มีหรอกความแข็งแกร็งอย่างเขา
ยังคงเฝ้า...คิดกับรักที่ตักษัย
ปล่อยหัวใจร่ำร้องล่องลอยไป
ยากทำใจ...มิให้คิดจิตไหวหวั่น...

เขามีสิทธิ์เลือกไปในเส้นทาง
มีหลายอย่างหลายสิ่งในสิ่งฝัน
ปล่อยเขาไปไม่รั้งขอตั้งมั่น
จะมิหวั่น...ยินดีเจ็บเก็บรอยช้ำ...

เมื่อโอกาสคนเราไม่เท่ากัน
ในคำมั่น...ขอได้โปรดอย่าจำ
ยังมีหลายเรื่องราวที่ต้องทำ
จงลืมคำมั่นสัญญาระหว่างเรา..===>แล้วเดินไป  ไปเถิดไปซะ



.				
20 ธันวาคม 2548 09:25 น.

ใคร?

แมงกุ๊ดจี่

ใครคนหนึ่งแสนซึ้งในดวงจิต
เขาแนบชิด...ข้างในหัวใจฉัน
สัญญามั่น*รัก*เสมอเธอบอกกัน
ขอยึดมั่น...มีฉันเคียงเพียงผู้เดียว...

เมื่อวันนั้นเนินนานได้ผ่านพ้น
ต้องสับสน...ลำพังนั่งโดดเดี่ยว
ความรักสองเราเฝ้ากลมเกลียว
ไม่เหลือเสี่ยว...เศษรักความภักดี...

ระยะเวลาหรือว่าความห่างเหิน
เธอหมางเมิน...ทิ้งฉันพลันหลีกหนี
นี่นะเหรอ? คนเคยมอบรักมอบชีวี
ใยจึงลี้...หลับหน้าไม่มาเจอ...

ใครคนนั้นคนดีที่ฉันรัก
เพิ่งประจักษ์แน่แค่เพ้อเจ้อ
ที่เลยผ่านมานั้นฉันละเมอ
คนซ่าเซ่อ...ต้องอกหักเพราะรักลวง....


.				
19 ธันวาคม 2548 15:02 น.

สิ้นสายสวาท

แมงกุ๊ดจี่

สิ้นเสียแล้วสายใจสายสวาท
จำต้องพลาด...หักเหพังเพสิ้น
จากไปแล้วหวังเราเฝ้าถวิล
เป็นอาจิณ...เรื่องรักต้องหักพัง...

ไร้แล้วใครคนนั้นฝันเคียงคู่
จิตหดสู่...จนหัวใจไร้ความหวัง
ทุกอย่างเคยร่วมสร้างร้างเอวัง
ไม่เป็นดั่ง...คาดหมายวาดไว้....

สายใจสายสวาทพี่ขาดแล้ว
ตัวน้องแก้ว...ต้องหม่นทนอาลัย
เมื่อพี่คนดีอยากร้างห่างไป
หมดเยื่อใย...ในรักของสองเรา...

ยังคอยวาดฝันยังคงมั่น
มิไหวหวั่น...แม้ท้อต่อให้เหงา
ฝันสักวันมีเธอเพื่อเป็นเงา
แต่ต้องเศร้า...เมื่อต้องพลากจากลา...


.				
15 ธันวาคม 2548 17:09 น.

ล้มทั้งยืน

แมงกุ๊ดจี่

อยู่-อยู่เธอก็มาบอกลาฉัน
เธอบอกกัน...เสียใจพูดได้แค่นี้
ไม่เห็นบอกเหตุผลเลยคนดี
บอกฉันที...อยากเข้าใจในเรื่องราว...

คิดว่าเธอคงมีเหตุผลมาดลจิต
ไม่เคยคิด...ว่ามีใครทำใจฉันร้าว
รู้ตัวแล้ววันนี้คงถึงคราว
จำต้องหนาว...เดียวดายกลางสายลม...

ความจริงเธอนั้นมีใครคนอื่น
อย่ามาฝืน...บอกหลอกใว้ให้ขืนขม
คงไม่รู้สินะ ฉันต้องตรอมตรม
ต้องทนข่ม...หัวใจให้แข็งแรง...

แววตาคนที่คิดทำผิดมันฟ้อง
ฉันได้แค่ร้อง...ที่เธอยังมาแกล้ง
บอกกันมาตามตรงอย่าเสแสร้ง
โปรดแสดง...สิ่งที่คิดจิตอยากทำ...

อยากไปก็จงไปเถิดไปให้พ้น
ฉันจะทน...แม้หัวใจข้างในช้ำ
ไม่อยากฟังแล้วเหตุผลคนใจดำ
อย่าตอกย้ำ...ให้กันล้มทั้งยืน....


.				
13 ธันวาคม 2548 11:20 น.

ดอกหญ้า

แมงกุ๊ดจี่

ฉันเป็นเพียงดอกหญ้าค่าต้อยต่ำ
ถูกเหยียบย้ำ...ไร้ค่าน่าเหยียดยาม
เป็นเพียงดอกไม้ริมทางต่างประณาม
ถูกตีความ...มีค่าไม่น่ามอง...

เกิดมาด้อยน้อยวาสนาพาสับสน
มีเพียงตน...บนทางร้างหม่นหมอง
ในหัวใจนี้ไม่มีใครประคอง
ทุกอย่างฟ้อง...ไร้ค่าไม่น่าชม...

ในทางเดินไร้ใครมาเคียงข้าง
ความอ้างว้าง...ทารุณทนขืนขม
แม้เหน็บหนาวร้าวจนใจตรม
จำต้องข่ม...ไร้ค่าไม่น่าครอง...

คงเป็นผู้หญิงธรรมดาไม่โดนเด่น
จนไม่เห็น...คุณค่าพาหม่นหมอง
วันคืนผ่านพ้นไปไร้ใครมอง
ไร้คนจอง...ดอกหญ้าไม่น่าชม...


.				
Calendar
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟแมงกุ๊ดจี่
Lovings  แมงกุ๊ดจี่ เลิฟ 2 คน
Calendar
Lovings  แมงกุ๊ดจี่ เลิฟ 2 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงแมงกุ๊ดจี่