11 พฤศจิกายน 2547 15:14 น.
แมงกุ๊ดจี่
สอดสายตาหม่นหมองเหม่อมองดาว
ทอแสงพราวแวววาวสกาวใส
บนท้องฟ้าแสงส่องผ่องอำไพ
ฝากหัวใจส่งถึงสักหนึ่งดวง
ท้องฟ้ากว้างขวางกั้นฝันระรื่น
นับวันคืนท้อถอยคอยห่วงหวง
เวลาผ่านหนาวเหน็บสุดเจ็บทรวง
ใยพี่ลวงทวงคำมั่นเคยสัญญา
ฝากดวงดาวพราวพริบกระซิบพี่
ความรักที่ห่วงใยส่งไปหา
สื่อความหมายให้สุขทุกวันเวลา
วอนพี่ยาอย่าหวั่นมั่นรักเรา
* กลอนบทนี้คุณครู เขาแก้ไขให้
ความหมายมันก็ไม่เปลี่ยนไป
ขอบคุณครู ด้วยหัวใจ....ู^___^
-: บ่าย อ่อนๆ วันพฤหัสบดี 11 พฤศจิกายน 2547
10 พฤศจิกายน 2547 17:32 น.
แมงกุ๊ดจี่
สอดสายตา...เหม่อมอง...เพ่งมองดาว
ท่อแสงพราว...แวววาว..สกาวใส
คืนท้องฟ้า...สว่างส่อง...ดาวผ่องอำไพ
ส่งผ่านไป...ให้ใคร...ใจห่วงหวง
ท้องฟ้างาม...กางกั้น...ริมฝั่งฝัน
นับคืนวัน...ท้อถอย...รอคอยดวง
เวลาล่วงเลย...ผ่านพ้น...ท่วมท้นทรวง
สัญญาทวง...คำมั่น...ลั่นวาจา
ฝากดวงดาว...กระชิบ...แนบชิดใจ
ความห่วงใย...ส่งไป...พร้อมห่วงหา
สื่อความหมาย...ให้สุข....ทุกวันเวลา
ขอพี่ยา...ไม่หวั่น...มั่นรักเรา
* คุณครูขา....ผู้เฒ่า...ตรวจการบ้านให้หน่อยน๊าส์
มีปัญหาคือว่า ติดคำว่าเป็น มี คือ ไม่อยากใช้เท่าไหร่เลยค่ะ
เลยยากมากเวลาจะเขียน คุณครู...มีวิธีไหม? ค่ะ
ขอบคุณค่ะ...ด้วยความคิดถึงและเคารพ
-: ยามเย็น วันพุธ 10 พฤศจิกายน 2547
8 พฤศจิกายน 2547 16:41 น.
แมงกุ๊ดจี่
ขอส่งการบ้านคุณครูค่ะ
เก็บความรัก...ฉันไว้...ในใจเธอ
ด้วยละเมอ...พร่ำเพ้อ...ยังเก้อรัก
แค่ให้เธอ...รับหัวใจ...ฉันได้พัก
ได้พบรัก...อันฉุ่มหอม...กรุ่นหวาน
ขอมากมาย...อะไร...ที่ไหนกัน
ขอแค่ฝัน...ให้เธอเดินร่วม...เนินนาน
ไม่ต้องเจ๊บ...ปวดร้าว..แสนร้าวราน
ดังวันวาน... ผันผ่านพ้น...จนล้นใจ
-: แดดร่ม ลมตก บ่ายๆ วันจันทร์ 8 พฤศจิกายน 2547
คุณครูขา..าา..า... อย่าตีมือเจ็บนะค่ะ
8 พฤศจิกายน 2547 11:10 น.
แมงกุ๊ดจี่
เกิดมาได้ สักกี่หน สักชีวิต
ใครลิขิต ขีดเขียน เส้นเรียนเดิน
หรือใครกัน กำหนด ทำเผชิญ
แค่บังเอิญ ให้พบและ ประจักษ์
ชีวิตมีทั้ง มากมาย หลากสีสัน
สารพัน ปัญหา หลากหลายนัก
ทั้งรสรัก ที่ผ่านมา ล้นทะลัก
กับความรัก ริษยา มารยาจัย = = (ขอใช้อันนี้นะค่ะ คงไม่ว่ากัน ^__^ )
บทบาทชีวิต มีเจ็บและ เผ็ดร้อน
ทั้งแอบซ้อน ซ่อนปลาย จิตนิสัย
พลาดเมื่อใด ทำลาย ให้บรรลัย
มีแต่ภัย ไม่ไกล จากตัวเรา
อีกมุมหนึ่ง ก็แสนจะ สุขยิ่ง
อยู่นิ่ง นิ่ง ทุกข์นั้น พลันบรรเทา
นั่งสมาธิ นิสัยได้ ขัดเกลา
อบรมบ่มเรา เป่าภัยไปให้สิ้น
ชีวิตรสแซบ แกงเผ็ด รสต้มยำกุ้ง
เลยสะดุ้ง รสแปลก แสนแสบลิ้น
เมื่อได้พบ ได้เห็น ได้ลองลิ้ม
ต้องอมยิ้ม ปนขืนขม ประจักษ์ใจ
-: เช้าสายๆ วันจันทร์ 8 ่พฤศจิกายน 2547
4 พฤศจิกายน 2547 15:35 น.
แมงกุ๊ดจี่
*** ขอแค่เป็นคนข้างใจ ***
ฉันไม่รู้ทำไมยังรักเธอเสมอ
ทั้งที่เธอมีใครอยู่เคียงข้าง
ก็ยังทนเหงา ทนอ้างว้าง
เป็นคนข้างหัวใจเธอกับเขา
ฉันลืมเธอไม่ได้หรอกคนดี
เพราะยังมีความทรงจำรักสองเรา
คิดถึงเธอความเหงาจืดจางบรรเทา
พอทุเลา ความเดียวดายในใจ
ขอฉันแค่ได้มอง ได้เห็นเธอบ้าง
อยู่ข้าง - ข้างใจเธอจะผิดมากไหม
ฉันไม่อยากเป็นสองหรือรองใคร
แต่หัวใจฉัน ให้เธอแล้วทั้งดวง
เห็นเธอเขา หยอกล้อเจ็บเหลือล้น
อยากจะปล้นของรักที่แหนหวง
ทำไม่ได้ก็ฉันเป็นแค่คนเคยควง
จึงติดบ่วง ของความรักอยู่อย่างนี้
:- บ่ายพฤหัสบดี ที่ 4 พฤศจิกายน 2547
Calendar
Lovers
42 คน เลิฟแมงกุ๊ดจี่
หน้าส่วนตัว
1458
