18 มกราคม 2554 08:59 น.
แมงกุ๊ดจี่
วัน-เดือน-ปีผ่านคล้อยใช่ลอยลับ
น้อมสดับ...เงียบอยู่...อย่างรู้นิ่ง
เนิ่นนานไปปลดเปรื้องสู่เรื่องจริง
ข่มอกหญิง...หยุดโศกวิโยคใด ?
รู้ว่าคือ "ความรัก" ประจักษ์แน่
พบเนื้อแท้ความหมายแห่งสายใย
คือหนึ่งเดียว...ฝากรอยถักร้อยใจ
ประดับไว้แนบทรวงผ่านห้วงกาล
"ปรารถนาดี" มอบปันมิผันเปลี่ยน
สู่กงเกวียน...หลายกัปล์เพื่อขับขาน
พร้อมจับมือร่วมทางเดินไปเนิ่นนาน
ตราบวายปราณตราบสิ้นดวงวิญญาณ์
มอบใจภักดิ์ "มั่นคง" อสงไขย
ด้วยอาลัย "อาวรณ์" พร่ำวอนหา
อยากอยู่เคียงเหมือนเก่านานเนาว์มา
ปรารถนา...คอยเคียงแค่เพียงเธอ....
17 มกราคม 2554 12:57 น.
แมงกุ๊ดจี่
เหมือนชีวิตมีนิยามมีความหมาย
จุดประกายความฝันคราหวั่นท้อ
เมื่อพบแล้ว...คนรัก...ร่วมทักทอ
มาเสริมต่อ...ปรารถนายามล้าใจ...
"เธอ" เข้ามาเขียนร่างเส้นทางฝัน
มีเธอ-ฉัน ร่วมเรียงเดินเคียงใกล้
คล้องแขนวาดภาพฝันอันยาวไกล
ฝากฝังไว้...เป็นรอยพาคล้อยตรม...
คงเหลือเพียงรอยบางอันร้างไร้
คราหมดใจแยกจากฝากความขม
มาปล่อยทิ้งจุดหมายท่ามสายลม
ให้รักห่มเหน็บหนาวปวดร้าวราน...
ความรักนี้...คงอยู่รับรู้เถิด
ยังพริ้งเพริศนานับหากขับขาน
เฝ้าเก็บความผูกพันอันตระการ
แนบดวงมานเคียงอยู่เพียงผู้เดียว...
13 ธันวาคม 2553 12:21 น.
แมงกุ๊ดจี่
มิเลือนกลิ่นหอมกรุ่นอกอุ่นนั้น
ยังจำมัน...ทุกอณูมิรู้หน่าย
ทุกสัมผัสโอนอ่อนพาผ่อนคลาย
ฝากความหมายว่ารักสลักตรึง...
เสียงกระซิบเบาเบากระเส่าบอก
มิเคยหลอกความนัยจากใครหนึ่ง
คำว่า "รัก" จากใจซื่อฟังอื้ออึง
แต่ยังซึ้ง...ประทับประดับทรวง...
อ้อมกอดแสนอบอุ่น...ละมุนรัก
เข้าจำหลักปลอบปลุกในทุกห้วง
มาขับไล่หนาวเหน็บเจ็บทั้งปวง
ผ่านพ้นช่วงเดียวดายได้คลายตรม...
อยากเลือนลบร่องรอยพาคล้อยจิต
ไม่อยากติด...ภาพเก่าเก่าที่เศร้าขม
หนาวเพราะรักไร้สุขทุกข์ระทม
ติดเงื่อนปมพ่วงพันรอยสัญญา...
อีกนานไหม? จะเลือนเหมือนไม่เคย
ปล่อยล่วงเลย...ผ่านไปไม่หวนหา
หนาวเกินทนหนาวเหน็บเจ็บอ่อนล้า
หนาวน้ำตา "ทรมาน" ยาวนานเกิน
10 ธันวาคม 2553 15:51 น.
แมงกุ๊ดจี่
เขียนถึงบ้าง(อิอิ) คนดีที่คิดถึง
รักตราตรึงเพียงเธอเสมอมั่น
แม้วันนี้เปล่าว่างต้องห่างกัน
แต่หนึ่งนั้น...เคียงใจไร้วันเลือน...
อยู่ห่างกันสุดรอบเส้นขอบฟ้า
ทุกองศา...ยังอุ่นรักคุ้นเหมือน
วันแปรเปลี่ยนล่วงกาลผ่านปีเดือน
หัวใจเตือนเมื่อคิดถึงซึ้งทุกครา...
อยู่เดียวดายท่ามหนาวยิ่งร้าวจิต
ยามถูกพิษลมหนาวโชยพาโหยหา
อกเคยอุ่นอยากซบอยากสบตา
อยากย้อนวันเวลา...มาเคียงกัน...
หลับตาลง...ทบทวนหวนรู้สึก
ในส่วนลึกคิดถึงเพียงหนึ่งนั้น
รับรู้ไว้...ได้เคียงแต่เพียงฝัน
เก็บรักมั่น...ไว้คิดถึงคงซึ้งพอ...
24 พฤศจิกายน 2553 15:01 น.
แมงกุ๊ดจี่
รู้สึกท้อเหนื่อยหน่ายพ่ายชีวิต
เดินทางผิดหลงไปเพราะใจเผลอ
แพ้กิเลส...เหตุปัจจัยพาให้เจอ
ทุกข์เสนอ...สนองกระดองใจ...
เกิดเป็นรอยตรอมตรมระทมจิต
รักมีพิษรุมเร้าคอยเผาไหม้
ดั่งถูกสาปบาปรอนดั่งฟอนไฟ
ร้าวหวั่นไหวในรอยพาคล้อยตรม...
ยากจะข่มความเศร้า...รุมเข้าสุ่ม
รักร้อนรุ่ม...มีฤทธิ์คล้ายพิษขม
ภายในใจทุกข์กระหน่ำช้ำระทม
เจ็บหมักหมมอยากจบให้ลบเลือน...
รอยระทมขมขื่นสะอื้นช้ำ
กล้าถลำหลงไปหาใดเหมือน
ขอความแกร่งความกล้ามาเป็นเพื่อน
หวังช่วยเตือนหัวใจให้แข็งแรง...
Calendar
Lovers
42 คน เลิฟแมงกุ๊ดจี่
หน้าส่วนตัว
1353
