วสันต์พรายมายามฟ้าค่ำ ระรินร่ำสังเวยโลกโศกสลาย จิตเงียบงันอดีตฝันอันเปล่าดาย พบความหมายสุขสงบพบเสรี นอนนิ่งนิ่งมองสร้อยวสันต์อันแสนหวาน แก้วร่วงรานสอนสัจจธรรมยากหลีกหนี เสมือนวัยวันผันผ่านช่วงชีวี เริ่มผลิพลีแย้มบานใช่นานเนา ธรรมชาติรายรอบชอบด้วยผล สอนกมลไม่ประมาทและขลาดเขลา กับมายาภักดิ์รักลวงหลอนหลอกเรา เสียเวลาเปล่ากับชาติภพจบว่ายวน ลืมบางสิ่งทิ้งลมหายใจอันล้ำค่า ลืมภาวนาเจริญสติสร้างกุศล ทิ้งอัตตาไม่คาดหวังไร้ตัวตน รักทุรนทุกข์มลายในสายใจ ใจดวงงามพบสัจจธรรมล้ำเลอค่า ซึ้งคำว่าวางว่างกระจ่างใส ไม่นานช้าทุกชีวาพรากลาไกล มีสิ่งใดจีรังเล่าหนาวชีวิต คำว่าลารอท่าให้พบโศก หากยึดโลกทั้งผองจักหมองจิต หยุดยึดมั่นถือมั่นหยุดความคิด ขวัญลิขิตตามรอยบาทพระศาสดา...!
พลีดวงดอกไม้แด่ยอดหฤทัย ณแดนไกลสุดตาฟากฟ้าฝัน มิ่งมณีหอมความดีเป็นนิรันดร์ ดั่งเพ็ญจันทร์เย็นพรายเจ้าสายใจ เจ้าคือดารารายพรายแสงพราว สุกสกาวส่องกระจ่างสว่างไสว หนึ่งในทรวงเสมอมาแม้นลาไกล ล้ำค่าในดวงชีวาลดาดวง บุญกุศลดลมาจากปางก่อน อรชรดั่งทิพย์เทวีจากแดนสรวง คืนและวันผันผ่านปีลาล่วง งามราวรวงระย้าทองผ่องพสุธา คุ้มขวัญคุ้มใจไปตราบกาล หวานแสนหวานปานน้ำผึ้งให้ซึ้งค่า เจ้าคือนวลนางนกไพรใจอิสรา คือนางฟ้าลบเลือนโศกสร้างโลกงาม...!
วันนี้ตรงหน้าฟ้าสวยแจ่ม เมฆแต้มนวลนภาอ่อนหวาน หลังพายุฝนลมแรงพัดราน โลกก็ผ่านมาอีกวันให้ฝันไกล ฤดูแปรฤดีเปลี่ยนวนเวียนว่าย ทั้งดีร้ายสอนใจตนเริ่มต้นใหม่ เพียงลำพังอย่าฝากฝันที่ผู้ใด วันพรากไกลจากจบรอพบพาน ยามแรกรักคำรำพันราวน้ำผึ้ง หลอกให้หลงติดตรึงในคำหวาน ดีอย่างนั้นดีอย่างนี้หลายปีผ่าน ต่างสาดรานสาดร้าวเข้าใส่กัน สุดท้าย..ปลายทางภักดิ์ สิ้นรักสิ้นเสน่หากรวดน้ำคว่ำขัน สัจจะอธิษฐานคำสาบานใช่นิรันดร์ เพียงแค่ฝันชั่วคราวหนาวเหน็บใจ รักพระพุทธามิ่งมณีดีที่สุด รู้หยุดตามรอยทางสว่างไสว รู้เมตตารู้ค่าคำให้อภัย รู้ลมหายใจสั้นยาวก็เท่านั้น เลิกหลงทางว่ายวนในป่ารัก ทุกข์แสนหนักยิ่งพาไกลจากสวรรค์ หากเคยมีหนี้เก่าชดใช้กัน ให้คืนวันที่ได้พบ.. จบด้วยคำขออโหสิกรรม....!
รจนาบทกวีพลีแด่โลก สังเวยโศกแสนเศร้ารานร้าวไหว มากผองชนหลงทางห่างพระรัตนตรัย ในดวงใจขาดเมตตาธรรมคิดทำลาย อีกไม่นานดอกหนาจำลาจาก เราต้องพรากสิ่งแสนงามนิยามหมาย ดวงดอกไม้ร่ายฟ้อนอ้อนลมพราย จักมลายหายสิ้นกลิ่นสุคนธา เพราะมนุษย์ไม่ซึ้งค่าคำว่ารักษ์ เพียรหาญหักทำลายทุกแหล่งหล้า ธรรมชาติแปรเปลี่ยนรอเวลา ฟ้าดินดลให้รู้ค่ามิช้านาน ดาวดวงหนึ่งจะเคลื่อนมาน่ากลัวนัก มาทายทักโลกแสนใกล้คล้ายปาฏิหารย์ แกนโลกเอียงมีเพียงน้ำผลาญแหลกราน มืดชั่วกาลนานชั่วกัลป์ขวัญสะเทือน ดวงดอกพุดงามพิสุทธิ์ซาบซึ้งค่า จิตแจ่มจ้าดั่งดาวรายเสมอเสมือน เพียรภาวนารจนาธรรมคอยย้ำเตือน ถึงผองเพื่อนเกิดแก่ร่วมเจ็บตาย ถึง..ดวงใจในร่มรัก..แดนศักดิ์สิทธิ์ พรหมลิขิตจากดวงจิตนิมิตหมาย อย่าเสียเวลากับเรื่องราวอันเปล่าดาย ก่อนจะสายหมายตามรอยพระพุทธา ทิพย์ปัญญาอธิษฐานนานกี่ภพ ชีวีจบสักแสนชาติพบพระศาสนา กระจ่างธรรมนำสู่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์แดนเทวา กราบ.. แทบบาทพระศาสดาน้ำตาพรายดั่งสายเพชร....! http://www.larndham.net/cgi-bin/kratoo.pl/001719.htm บทความเกี่ยวกับสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
จิตเสรีงามพิสุทธิ์ดุจบัวขาว แย้มผลิพราวรอแสงทองส่องไสว ให้แสงทิพย์แสงธรรมนำทางใจ สุขใดเป็นนิรันดร์เท่าสิ้นพันธนา ยิ้มหวานหวานรับอรุณเริ่มวันใหม่ เสียงนกไพรขับขานในอุษา เตรียมใส่บาตรศรัทธาใจภาวนา แสงสงฆ์สว่างจ้าจรัสใจเรืองรอง ปิติเกษมอิ่มบุญกุศลศานติ์ ดั่งสะพานสู่ขวัญลืมวันหมอง ตามรอยบาตรพระศาสดาพุทธาทอง พร่างพรายผ่องส่องพราวลบหนาวใจ เป็นลำพังวันงามงียบแสนสงบ ค้นพบบัวบานในบึงจิตบริสุทธิ์ใส ข้ามพ้นพันธนาเสน่หาลาพรากไกล ไม่หวนไปว่ายวนกรรมซ้ำรอยเดิม...! ............................................
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพุด
Lovings
พุด เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
3009
.jpg)
.jpg)
