29 มกราคม 2547 23:12 น.
พุด
วันนี้เด็ดดอกรัก
ได้ดอกรักสีม่วงมาจากข้างทางค่ะ
ประคองมิให้ยางรักเหนียวติดมือมาถึงบ้าน
ตั้งใจร้อยมาลัยนะคะและขอมอบให้ทุกดวงใจแทนรักคิดถึงค่ะ..
ร้อยดอกรักวางริมหมอนก่อนหลับฝัน
หวานหยาดจันทร์ครึ่งดวงทวงคิดถึง
ค่ำคืนนี้หอมกลิ่นเทียนแทนใจซึ้ง
ใครคนหนึ่งรักรอพ้อดวงใจ...
กลิ่นสไบฝากร่ำไปแทนอ้อมกอด
เคยพร่ำพลอดในวันนี้หายไปไหน
ไม่มีแล้วไม่มีเลยฤาหัวใจ
เคยอ่อนไหวใจอ่อนหวานมานานวัน
การะเวกเสกกลิ่นแก้มแกมลมหนาว
แก้วพร่างพราวดอกนวลยวนเย้าฝัน
รักเราเอ๋ยเคยภิรมย์ชมหวานจันทร์
ทิ้งดอกฝันพลันลาร่วงทวงถามใจ
ก่อนหลับฝันใครกันหนอรอฝากจูบ
เล้าโลมลูบจูบในใจหวั่นหวามไหว
ให้คนดีในร่มรักทุกดวงใจ
คิดถึงใครคิดถึงกันนอนฝันดี..(อย่าได้มีฝันค้างอย่างชัยชนะเลย)นะคะ
มาลัยดอกรัก
ชาย เมืองสิงห์ : : Key Eb
หอมมาลัย
ที่ชาย รับมาจากเจ้า
รับมาจากสาว
เล่นเอา หัวใจชายสั่น
พวงมาลัย
คล้องดวงใจ ผูกพันธ์
ต่างพยานรักกัน
ไม่ว่าคืนหรือวัน
จิตรำพันถึงเธอ
หลับละเมอเพ้อ ไป
แม่พวงมาลัย
ขวัญใจ บ้านอยู่ไหนเล่า
น้องมาลัย
เก็บใจ ไว้ให้ชายก่อน
แม้นยามที่นอน
กลิ่นขจร นะมาลัยเจ้า
ภุมริน นี่จะคอย หยอกเย้า
จูบมาลัย เบ๊าเบา
จะไม่ยอมให้เฉา
ให้นานเนาแสนนาน
ดั่งดวงมาลย์ขวัญเรือน
ให้เป็นเพื่อนเตือน
รักเรา จ้าวหัว ใจ
โอ้ ละหนอ ลอยมา
ลอยมา แล้วอย่าลอยไป
มาลัย เคยมอบให้พี่
จะด่วนรีบหนี จากพี่ไปไหน
มาลัย จงอย่าลวงล่อ
จงรีบคล้องคอ พี่เสียโดยไว
รักน้อง หรอกนะงามขำ
กลัวน้องจะช้ำ ถ้าหลงทางไป
เพราะเจ้า ยังสาวสดสวย
ถ้าหลงทางลงห้วย
ใครจะช่วย เจ้าได้
ผิดนัก ดอกรักจะช้ำ
อย่าหลงน้ำคำ มารยาสาไถ
อย่าให้ มาลัยดอกรัก
โรยรากลีบหัก พลัดพรากกระจาย
มาลัยจ๋า อย่าลืมเจ้าของ
เดี๋ยวยามเจ้าหมอง
จะมานั่งร้องไห้
มาลัย แม่เอ๋ย มาลัย
จงมอบหัวใจ
ให้พี่ชายคนเดียว...
29 มกราคม 2547 15:53 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=3136
(เพลงรักทะเลใต้)
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=193
(URLรังรักในจินตนาการ)
**************
ที่รัก..
คุณจำได้ไหม..
ทันที่เราทั้งคู่ขับรถขึ้นมาบนภูผา เนินผาแห่งนี้
ที่มี..ผาหินมหึมาเคียงตัวลดหลั่นกันไปตามชายหาดกว้างร้างไร้ผู้คน
เป็นดั่งแนวคลื่นหินที่มีมนตรางดงามราวฉากนิยายปรัมปรา..
ฟ้าสีครามงามเข้ม..ใสกระจ่าง..สดสว่างไสว..สุดตา
ตัดฉับกับผืนทะเลเงินระยิบตาตรงหน้าระยับใจ..ประดุจสวรรค์สรวง
อากาศหอมสดชื่นบริสุทธิ์
กระแสลมแรง..จนแล้งไร้ต้นไม้
มีเพียงร่ายระบำของดงดอกหญ้า
ซ่อนไปตามแนวผาแทรกไปตามหินตะปุ่มตะป่ำ..
ไหวเอนรับรินร่ำพรายแสงรอนรอนละอออ่อนอุ่นยามค่ำย่ำสนธยา
เคียงทะเล..ผืนงาม
คือหาดทรายสีทองขนานไปกับชายฝั่งมลังเมลือง
ฉัน..ผวาลงจากรถ..
จนผ้าไหมสีสดที่คลุมผมพลัดตกลงบนผืนหญ้า
และถูกลมพาพัดปลิว..หายไป..กลางทะเลเบื้องล่างละลิบลิ่ว..
ผมฉันปลิวไสว..ในท่ามกลางกระแสลมยามค่ำ
กระโปรงบานพลิ้วพลันหมุนคว้างเผยเรียวขางามสล้าง..หากมิใส่ใจ..
กลับวิ่งถลา..พาร่างไปยืนนิ่งทิ้งใจดื่มด่ำ
หันหน้ารับแสงฉ่ำก่ำแดงของดวงสุริยา
ที่ใกล้ลาลับฟ้าลาลับหล้า..อีกไม่นานนาที
ภาพนี้ที่คุณกดชัตเตอร์ทัน
แม้นมันจะย้อนแสงสวย
และคุณบอกว่า..
ภาพฝันนั้นฉันงามราวเทพีกรีก
ด้วยลำแสงสีทองตกต้องร่างพอดิบพอดีราวจัดวาง
และทำให้คุณกระซิบริมแก้มฉันว่า..
ทำให้คิดถึงนิยายปรัมปราของกรีก
*...*มิโดโนส*
เป็นเสมือนหลานปู่ของอพอลโล..เทพเจ้าแห่งตะวัน
และ
ก้อนหินบนเกาะทุกก้อนนั้น..
*โพไซคอน*
เทพเจ้าแห่งท้องทะเลได้ใช้เป็นอาวุธสู้รบกับเหล่ายักษ์...
ตะวันและท้องทะเล..จึงเปรียบเสมือนเทพเจ้าศักดิ์สิทธิ์
เป็นที่เคารพสักการะของชาวประมง ชาวทะเล
และชาวนาที่อยู่บนเกาะนี้นับเนื่องกันมานับพันๆปี
และมนุษย์เหล่านี้
ก็พากันหลงใหลมนตราเสน่หาแห่งเกาะจนมิอาจพรากจาก
****
ใช่สินะ..คนดี..
คุณก็รู้ดีนี่ว่า..ฉันเองก็เป็นสาวชาวเกาะ
ผู้เกิดมากับตะวันดวงโตโผล่พ้นผืนน้ำทะเลสีฟ้าตรงหน้า
กับมวลหมู่นกนางนวล
พากันโผผินบินถลาหาเหยื่อในพรายแดดสีทองอ่อนอุ่น
กับละมุนของหาดขาวดาวสวยสุกใสใกล้เสียจนแทบเอื้อมมือคว้า..
กับพราวพิสุทธิ์ของท้องทุ่งนา.
และราวป่าราวไพรพฤกษ์กลางเกาะสวาทหาดสวรรค์..
กับสายธารหวานระรินร่ำ..
ไหลฉ่ำเย็นมาจากเทือกเขาลำเนาไพร
กับป่ายางสูงใหญ่..กับดวงดอกไม้..
กล้วยไม้มงกุฏไพร..ที่หายากยิ่งนัก..
และ
กับผาสูง..เย้ยหล้า
ท้าสายหมอกสายเหมยเย้ยพสุธาฟ้าดิน..ชะโงกง้ำ
ให้ป่ายปีนผจญภัย..
ราวดินแดนมหัศจรรย์..ได้ปลดเปลื้องพันธนาการ
ได้ติดปีกขาวให้หัวใจรักอิสรา
เสมือนว่าเป็นดั่งนกไพร
ที่ร่ำร้องอยากลองโผผินบินไป..
ให้ไกลแสนไกล ตามใจฝัน
ออกท่องชมลำนำลำเนาไพร
ท้องฟ้ากว้างไกล ทะเลแลละลิบเบื้องล่าง
และเกาะเกสรพร่างหอม
ของมวลหมู่ดวงดอกไม้ในราวป่าใหญ่ไพรกว้างมิร้างรัก
*****
นะนาทีนั้น..จำได้ไหมเล่าดวงใจ..
ที่ฉัน..ฝันและบอกคุณ.
ฉันต้องซื้อผืนดินในฝันอันเป็นพสุธาที่แสนรักนี้
ไว้สร้างรังรัก..กระท่อมในจินตนาการ...
เพราะมันงามงดหมดจดใจกว่าที่ไหนในโลกหล้า
ในคลองตาคลองใจฉันที่เคยผ่านพานพบ..
และ
นะภูผาสวรรค์แห่งนี้..
ที่ยังมีสายลม..พรมพร่าง..
แม้นดูร้างไร้กลับให้งามใจนิ่งงันเงียบงาม
ท่ามกลางความอ้างว้างกลางผืนโลกที่ร้อนระอุ..
ที่ยังดูพิสุทธิ์ใสดั่งไข่มุกพราวขาวสวยกลางอ่าวสีมรกตน้ำดี..
ที่สองตานี้ยังมองเห็นทัศนียภาพงามรายรอบได้กว้างไกล
เห็นเกาะในดวงใจ..ที่ผุดโผล่ราวองครักษ์ผู้พร้อมพลีพิทักษ์
รักเจ้านายมิให้ดายเดียวเปลี่ยวเหงาใจในทุกโมงยาม..
คนดี..และที่ตราตรึงซึ้งในกมลละมัยที่ตรึงตาและตรึงใจ
สุดที่จะหักห้ามใจดั่งต้องมนต์..
คือ..ภาพยามเย็น..ยามตะวันลา
ที่ทอรัศมีทองทาทาบอาบฉ่ำลงบนผืนน้ำ..ดงหญ้า..และผืนทราย
ให้ผู้หญิงคนนี้..ที่รักอารมณ์เหว่ว้า ยามตะวันลา ตะวันตกดิน
ได้ซึ้งสุดมิอาจหยุดรักได้เลยนะดวงใจ....
*********
และ
นะวันนี้.
กระท่อมในฝัน สวรรค์สรวงของเราสำเร็จแล้ว..
นะแก้วตานะดวงใจ..ด้วยแรงรักแรงใจ แรงเสน่หาที่วาดหวัง
ที่ฉันหวังจะกลับมาฝังฝากร่าง
และจิตวิญญาณนะเนินผาแห่งนี้ตราบชั่วชีวีชีวัน
กระท่อมแห่งฝัน..
ที่คุณก็รู้..ฉันใช้หัวใจรัก...ร่างแบบ.
ตามใจฝันตามจินตนาการแห่งรัก
และมันคือ*มหัศจรรย์แห่งรัก*
ที่จักเป็นนิรันดร์ฝันบรรเจิด
ที่มีเพียงหนึ่งเดียว..ในโลกหล้าเท่านั้นเท่านี้..มิใช่ละหรือคนดี
******
และ
คุณก็รู้..
ก่อนสานฝันสร้างกระท่อมในฝันให้พลันเป็นจริงหลังนี้
ฉันพาหัวใจและร่างมานอนฝันสล้างเพื่อศึกษา
ความแตกต่างระหว่างวันแต่ละฤดูกาล
ที่จะพร่างฤดีให้รับรู้สึกพิเศษพิสุทธิ์
ให้..รู้รับความผันแปรของธรรมชาติ
ให้สร้างลดหลั่นไปตามระดับชั้นของหินผา
ให้รู้ค่าความงามของหินดิบเดิมก้อนใหญ่
สร้างลดเลี้ยวไปตามหลืบหิน มีบันไดวนคดเคี้ยวเลี้ยวผ่าน
มีลานหินไว้นอนนับดาว..พราวพร่างฟ้าเวลาค่ำ
มีสวนดอกไม้ไทยสมุนไพร..
รินร่ำหอมกำจายไปสายลมบางเบา
ในห้องโถงละโล่งลิบด้วยกรุกระจก
หันไปทางไหนจะพบ
*ทะเลฝัน..พระจันทร์หวาน..
นวลแสงดาวพราวพร่างกระพริบระยิบไหว*
และในยามเช้าเฝ้ามองจะ
เห็นเรือหาปลากับพรานทะเล..
ค่อยๆพรากตาลอยลำลาฝ่าเกรียวคลื่น..ลับลาไป..ในโค้งอ่าว..
มีระเบียงชมวิว..
คือผาหินโค้งโล่งละลิบแทบสัมผัวทิวทิพย์เมฆ
ภายในกระท่อมทับ..ทาสีขาว
ทิ้งผนังตะปุ่มตะป่ำ
ใช้ไม้ท่อนอันใหญ่เป็นคานและหลังคา
ประตูทาสีเขียว..
มีซุ้มกอช่อดอกสายน้ำผึ้งและลัดดาวัลย์เลื้อยพันชูช่อ
ดูละออนวลลดความแข็งกระด้าง..งามไสว..
เฟอร์นิเจอร์..ตู้..ม้านั่งไม้
ใช้ฝีมือช่างพื้นเมืองภูมิปัญญาไทยท้องถิ่น
สถาปัตยกรรมติดดิน
ที่งามละเมียดละไม..คงคุณค่าชั่วฟ้าดินเดิม
มีเซรามิกดินเผาดิบดิบ รังนก ตะกร้าสาน
เลือกหามาจากวัสดุพื้นถิ่นถวิลไพรธรรมชาติ
สร้างความอบอุ่นละมุนกรุ่นรัก
รัดร้อยใจ ทั้งผู้อาศัย และผู้มาเยือน..
ห้องนอน..
มีเตียงโบราณ เสาไม้คล้ายใช้ในโรงนา
มีม่านมุ้งสีขาว
และสิ่งที่แสนพราวตาพร่างใจคือ
แท่นวางเทียนที่ถูกจุดไสวในยามค่ำ
ที่ก่อขึ้นตามแง่งหินงาม
สะท้อนเงาวะวามวะวาววับจับดวงใจ..
ในวูบไหวระบัดแสงสวยพร่าง
ยามทอดร่างลงนิทรา สุขารมย์..
และ..
มุมแสนดีที่แสนสุขสงบ..
พบได้ในทุกยามคือมุมรจนา..
ที่ใช้โต๊ะทำจากหิน ก้อนใหญ่
และ
ในทุกยามที่ดวงใจและดวงตา
มองออกไปตรงหน้า..
ก็จะพลันพาเห็น
ยอดหลังคาโบสถ์โผล่กลางดงไม้ บนเนินเขาอีกลูกรำไรๆ
มิไกลตา..พามองเพลินและเห็นทิวทัศน์กว้างไกล
ราวกับว่าโลกนี้ไซร้แสนกว้างใหญ่
และเรานี้ช่างเล็กราวธุลี..
******
และ
คนดี..ที่รัก
ชั่วชีวาชั่วชีวี..
ที่รู้ใช้ชีวิตพอเพียงเพียงพอที่ติดดิน
ที่ถวิลรักพงไพร
ที่ใหลหลงรักธรรมชาติงามเงียบเรียบง่าย
ก็พลันได้สัมผัสสุขสมบูรณ์แบบ..
และยามยิ่ง..ได้แนบร่างเอนอิงพิงไหล่
เหนือเนินผาแห่งดวงใจ...
ได้ยืนพ้อคลอเคลียให้ลมพร่างพัดร่างรักเราสอง
ให้หนาวคลายได้อุ่นไอ สุขใดไหนเล่าจะเทียบเทียมทัน
ได้ฝันหวานหวานดูเรียวคลื่น
ฟังเสียงระรื่นระรินร่ำของทรายซัดชายฝั่งชายชล
เห็นนกนางนวลโผผิน บินโฉบเหยื่อ
เห็นท่าเรือรอรับพรานทะเล
เห็นว้าเหว่ของอาทิตย์ยามร่ำลาผืนน้ำทะเลงามระยิบ
****
และนี่กระมัง..
ดุจสวรรค์กลางหล้าโลก ลบโศก..พบสุขในนิ่งงัน
ให้ดวงใจมีแต่พลังฝันหวานหวานแสนดีแสนงาม
ในทุกโมงยามแห่งชีวีที่แสนสั้น
ก่อนวันตะวันแห่งชีวินจะสิ้นแสงอำลา
โอ้..สวรรค์ในใจ..ในชีวิตหนึ่งนี้
ที่ขอขอบคุณฟ้าแลดิน..มิรู้สิ้นมิอาจเปรียบประมาณ..
28 มกราคม 2547 15:38 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=82
มองตาก็รู้ใจ...
แปลกดีนะ
ที่ผมกำลังจะใช้วิธีนี้ ตัดสินใจ...
ในชีวิตรัก
ที่ผมคิดว่า ยาวนานพอแล้ว
ที่จะเลือกหยุด หรือ ก้าวเดินต่อไปอย่างที่ไม่รู้ว่า
จะจบสิ้นลง ณ. ตรงจุดใด...
ผมเคยคิดว่า ชีวิตรักของผม..เหมือนฝัน..
เหมือนยามนั้น ผมนั่งเดียวดายอยู่ริมทะเล
ว้าเหว่ เงียบเหงาใจ แต่ใจกลับแสนสุข
เพราะบริสุทธิ์ และยังไม่ถูกพันธนาด้วยโซ่ตรวน
แห่งคำว่าความรัก คำว่าคิดถึง...
จู่ๆคุณปรากฏตัวขึ้นมา ก้าวช้าๆตรงมาที่ผม..
เหมือนนางฟ้าใจดีมีเมตตา ที่คงรอท่าจะ
ปลอบประโลมใจ ใครสักคน
ให้ชีวิตนี้มีชีวิตชีวา
พาใจให้เบิกบานสนุกสนาน มีสีสัน
ลืมความอ้างว้าง ดายเดียว เปลี่ยวเปล่าใจ
คุณคงไม่เจตนาจะมาใช้ร้อยเล่ห์ มารยา เสน่หา
เพื่อมาทำร้าย ทำลายใจผมคนซื่อ
ให้ยับเยินเกินทน อย่างแน่นอน ผมรู้ดี
คุณแค่หวังดี มาชี้ชวนให้ผมซึ่งมีชีวิตที่นิ่งๆ
ลุกขึ้นมาลองวิ่งคว้าไขว่ ความงดงาม แห่งสรรพสิ่ง
ทั้งภายนอก และภายใน
ใช้ใจดวงเล็กๆดวงนี้ เรียนรู้รัก เรียนรู้โลก
เรียนรู้ที่จะฝังฝากใจ ฝังฝากหวัง กำลังใจ กับใครสักคน
เพื่อก้าวมาเป็นเพื่อนใจเพื่อดูแล
คุณชวนผมลงเรือน้อยลำงาม ของคุณ
เพื่อเที่ยวท่อง ชื่นชมความสวยงาม
แห่งโลกนี้ที่กว้างใหญ่ไพศาล
ที่เปรียบประมาณดั่งทะเลใจ
ผมก้าวลงไป ด้วยไม่เคย ผจญภัย
ด้วยบริสุทธิ์ ด้วยอยากลิ้มลองโลกแห่งความงามนั้น
ที่มีคุณเป็น ดังดวงดาวนำโชค นำทาง สว่างไสว
โดยมิหวั่นใจ เพราะ
เคียงข้างคือคุณและคุณ มิห่างไกล
และแล้ว โลกเงียบเหงาของผมนั้น
พลันกลับ สวยงาม มีสีสัน
เพิ่มมากขึ้นทุกวันๆ ในยามนั้นยามที่
ยังหันไปมีคุณ ดาวในดวงใจยังแย้มเยือนยิ้มงาม...
มาบัดนี้...คุณกำลังจะทิ้งผมไป ให้เผชิญใจ
เผชิญโลกที่ครึ่งๆกลางๆ เพียงลำพัง
กับความหวังที่ริบหรี่ว่า...
วันหนึ่ง..คุณจะเดินกลับมาหาผม ณ. จุดเดิม
จุดที่ผมได้แต่นับวันนับคืนรอคุณ เพื่อกลับมาเริ่มต้น
ปลูกต้นรักด้วยกัน
และก้าวฝ่าฟันจูงมือกันและกัน ไปจนกว่า ชีวิตนี้จะหาไม่...
ผมไม่ท้อ ที่จะรอ แม้พายุ คลื่นลม จะถมทับใจ
ให้ผมรู้ว่า ฝั่งฝันตรงหน้านั้น
ห่างไกล พร่าเลือน ออกไปทุกที
มิอาจรู้ด้วยซ้ำว่า คุณที่ผมฝากฝัน ฝากใจไว้
จะยืนรอผมอยู่หรือไม่ หรือเดินจากไปกับใครอื่น
ที่คุณเลือกตัดสินใจ...
แม้ใจผมยังอยากสู้ แต่ผมรู้ดี
ผมใกล้มาถึงทางแยกแล้ว
ในไม่ช้าที่ต้องเลือกตัดสินใจ
แม้ใจดวงนี้ของผมจะช้ำตรม
เพราะผม ควรให้โอกาสคุณและตัวเอง กับเวลาแห่งชีวิต
แห่งความสุขนี้ ที่คงมีไม่มากนัก
อย่าเสียใจนะคนดี....
ถ้าผมจะใช้วิธี ........
ขอพบคุณสักครั้ง
มองตาคุณ...
เพื่อดูใจ เพื่อตัดใจและ เพื่อ ตัดสินใจ
ให้ได้ก่อนคำว่าสายเกิน.....
ผมรู้ดี เป็นวิธีเดียว
ที่ผมเท่านั้นจะรู้ไปถึงใจคุณ ว่า..
จะมีผมซ่อนซึ้งอยู่หรือไม่ หรือมีแต่ความว่างเปล่า.....
ไม่นาน..ผมจะกลับมา..... มองตา...ของคุณ
และ....ผมสัญญา......ว่า
ผมจะเดินลาจาก..ไป .............
จากชีวิตของคุณ
อย่างยินดี อย่างที่ลูกผู้ชาย ควรจะเป็น
ควรจะทำใจยอมรับกติกาว่า
รักก็เกม ก็เกมอะไรสักอย่าง เจ็บช้ำครวญคราง ไม่นานก็หาย
และ...ไม่นานวัน
ผมเชื่อมั่นว่า ผมจะลืมคุณ...ให้ได้..
ในวันที่ ฟ้าปรานี ให้ผมมี..ผมได้
ทั้งดวงใจ และกาย ของผู้หญิงบางคนมาแทนที่
และวันนั้น
ผมจะกล่าวคำว่า..........
ลาก่อนนะ..คนดี
ผู้หญิงคนรัก คนแรก
แต่มิใช่คนสุดท้าย อย่างแน่นอน
กับโลกนี้ ที่ยอกย้อนผันแปร ไม่รู้จบ
และระหว่างเรานั้น
ชีวิตนี้จะขนานกันไป จนตราบ นานนิรันดร์....
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=82
รักข้ามขอบฟ้า
ศรีไศล สุชาติวุฒิ : : Key F
ขอบฟ้า เหนืออาณาใดกั้น
ใช่รักจะดั้น ยากกว่านก โบยบิน
รักข้ามแผ่นน้ำ รักข้าม แผ่นดิน
เมื่อความรักดิ้น ฟ้ายังสิ้นความกว้างไกล
ขอบฟ้า ทิ้งโค้งมาคลุมครอบ
อ้าแขนรายรอบโอบโลกไว้ ภายใน
เหมือนอ้อมกอดรัก แม้ได้ โอบใคร
ชาติภาษาไม่ สำคัญเท่าใจตรงกัน
รัก ข้ามขอบฟ้า รักคือ สื่อภาษาสวรรค์
อาจมีใจคนละดวง ต่างเก็บอยู่คนละทรวง
ไม่ห่วงถ้ามีสัมพันธ์
ขอบฟ้า แม้จะคนละฟาก
ห่างไกลกันมาก แต่ก็ฟ้าเดียวกัน
รักข้ามขอบฟ้า ข้ามมา ผูกพัน
ผูกใจรักมั่น สองดวงให้เป็นดวงเดียว
รัก ข้ามขอบฟ้า รักคือสื่อภาษาสวรรค์
อาจมีใจคนละดวง ต่างเก็บอยู่คนละทรวง
ไม่ห่วงถ้ามีสัมพันธ์
ขอบฟ้า แม้จะคนละฟาก
ห่างไกลกันมาก แต่ก็ฟ้าเดียวกัน
รักข้ามขอบฟ้า ข้ามมา ผูกพัน
ผูกใจรักมั่น สองดวงให้เป็นดวงเดียว...
22 มกราคม 2547 10:35 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=4689
ปีกฟ้าติดปีกฝัน(ขวัญ)
ปีกฟ้าติดปีกฝันทุกดวงใจสู่ไพรกว้าง
โลกอ้างว้าง กลับหวานไหว ในใจขวัญ
นกอิสสระ มากมาย ได้รักกัน(ได้ผูกพัน)
เวทีฝัน เวทีไทย ใจทุกดวง..
เมฆนวลพราว ดาวเดือนสวย ช่วยกล่อมเห่
เลิกร่อนเร่ แรมร้าง ทางสับสน
หยิบดาวดวง บนหาวห้วง ประดับตน
รินกมล หยาดน้ำค้าง ลงกลางใจ...
รักทุกคนนะคนดีเวทีนี้
รักมากมีรักมากมายอย่าหวั่นไหว
โลกใบเล็กมาทายทักพักพิงใจ
ถึงตัวไกล ใจใกล้กัน.ทุกวันคืน.....
ซ่อนสุขเศร้าวางไว้ใกล้ใกล้หมอน
ถึงยามนอน คิดถึงเธอ เพ้อหลับฝัน
น้ำตาซึม ซึ้งซาบใจ กันและกัน
มีโลกฝัน วันแสนดี ที่ฝากใจ.......
อยากแอบอ้อน อ่อนหวาน จากใจเศร้า
ทุกค่ำเช้า มีโลกน้อย ให้หวามไหว
มีทุกคน มีคนดี(ที่แสนรัก) ซุกใกล้ใจ
มีน้ำใจ มีแบ่งปัน ให้ฝัน ให้คว้าไขว่ .(หยิบดาวใจดาวดวงร่วงสู่มือ )
แด่คนดี..ปีกฟ้า..
ผู้อยู่เบื้องหลังเวทีฝันเวทีฟ้าเวทีให้คว้าไขว่
ได้มาอาศัยร่มรักเรือนใจ..
เอื้อมมือฝันใฝ่ไปสู่ดวงดาวแห่งรัก
ถักทอถ้อยผ่านสร้อยโซ่รักอักษรา
เปิดเวทีรจนางานงามมากมี
ในงามดวงใจทุกผู้ในร่มรักเรือนไทยแห่งนี้
ที่แสนมีกมลละมัยเป็นนักหนา..
ได้พากันสร้างงามฝันงามใจงามจริง
ได้มาพักพิงหาอ้อมรักตักอุ่นโอบอ้อม
หอม..ม...ม..หอมดวงใจไปด้วยกัน
ให้มีฝันพันผูกพบพาพึ่งพิง
เอนอิงไหล่รักกันฉันท์น้องพี่
บนถนนสายดอกไม้สายฝันสายหวังนี้
อย่างมีพลังรักพลังใจ
พุดพัดชา
ขอย้อนกล่าวคำขอบคุณแทนทุกดวงใจ
ในวันเกิดที่ผ่านมานะคะ
และเราทุกคนขอรวมใจกัน
สวดมนต์ภาวนาให้พระเบื้องบน
จงปกป้องคุ้มครองคนดีตราบชั่วกาล
ให้พบแต่ความสุขสดชื่นสมหวัง
หวานหวังตามดวงใจ
ที่แสนสวยใสแสนงามมากมีเมตตาน้ำใจ
ต่อสายใจสายใยรัก
ให้เคียงข้างเคียงคู่ใจกันไปมีร่มรักเรือนไทย
ที่เปรียบประดุจดังร่มใจร่มเย็นเป็นสุขไปตราบนานแสนนานนะคะ
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=4689
ร้อยบุปผา
สุนารี ราชสีมา : : Key F#m
ร้อยบุปผา บานพร้อมพรัก
ร้อยสำนัก ประชันแข่งใจ
มวล ดอก ไม้ พร่างพรายมา พ้อง พาน
ร้อยดอกงาม เด่นตระการ
แย้มบานในดวง ใจ
ชู่ ช่อ ธรรม สง่า งาม ในนาม ศิลปิน
มาสร้าง งาน ศิลป์ ชุบชีวิน มนุษย์ชาติ
สะอาดสดสวย ด้วยบทเพลง แห่งสวรรค์
ให้มาลัย ฝากรัก มอบใจภักดิ์ ร่วมกัน
จุดไฟ ความฝัน พร่างพลัน ประกาย เพลิง
มาเถิด พี่น้อง ร่วม ร้อง เพลงเพื่อ
กลั่นจาก เลือด เนื้อ หยาดเหงื่อ เร่าร้อน
เราจะเร่ง แนวรบ ไม่สยบ อ้อนวอน
เริงระบำ รำฟ้อน ร้อยกรอง กวี กานต์
มาร่วม ใจรัก พร้อม พรักพลีชีวาตม์
ผงาด อาจ หาญ สร้างตำนานตระการฟ้า
แต่งเติม โลกศิลป์ ให้ผ่องพิณ โสภา
ด้วยวิญ ญานท้า ทรนงเทิดคง ธรรม
ร้อยบุปผา บานพร้อมพรัก
ร้อยสำนักประชันแข่งใจ
มวล ดอก ไม้ พร่างพรายมา พ้อง พาน
ร้อยดอกงาม เด่นตระการ
แย้มบานในดวง ใจ
ชู่ ช่อ ธรรม สง่างาม ในนาม ศิลปิน
20 มกราคม 2547 16:34 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=82รักข้ามขอบฟ้า
ฝอยฝนหลงฤดู ละอองละเอียด อ้อยสร้อย
ค่อยค่อยปรายโปรยปล่อยสายพรายพลิ้ว พร่างพรม
ห่มผืนหล้า..พรายพลัด..พรากฟ้า..ยามสนธยาใกล้ค่ำ..
นกกาพากันร่ำร้องระงมโผผินบินกลับรัง..รัก..
ไพล..นอนนิ่งเงียบทายทักใบจำปี ริมหน้าต่าง
ที่พากันหยุดระบัดไหวไปตามแรงลมแล้ว..
ทั้งเรียวจำปีและหัวใจดวงนี้จึงนิ่งงันพอกัน..
กับฟ้าสีงามราวภาพฝัน ยามเย็น..ยากบรรยาย...
ไพล..ไม่สบายมาหลายวัน
เพิ่งจะหายครั่นเนื้อครั่นตัว เย็นนี้
และมือพอมีแรงจะจรดปากการจนา นะนาทีนี้นะคะ
ทุกคนดีที่รักคิดถึงในร่มรักเรือนไทย
ไพล..จุดเทียนกลิ่นยูคาลิปตัส เป็นเทียนกลมแท่งใหญ่
สีน้ำเงินเข้ม ที่เพิ่งซื้อมาพร้อมกันกับเทียนกลิ่นสตรอเบอรี่สีแดง
สร้างแรงฝันพลังใจให้กับใจและ
ร่างที่อ้างว้างและอ่อนล้า..มานานวัน....
หนาว..จนต้องหยิบผ้าทอมือผืนโตมาคลุมไหล่
ค่อยๆ..*จุดไฟสว่างกลางดวงใจ*
ที่ใกล้มอดดับให้ไฟรักรจนากลับมา.อีกคราครั้ง
ในความเงียบงาม ลำพัง
ที่ไพลมักชอบนอนนิ่งทิ้งตัวในความมืด
มองดูม่านฟ้าราตรีสีกำมะหยี่
ค่อยค่อยคลี่ดาวพราวฟ้าตระการตาตระการใจ
ที่ละดวงละดวง
จน
รวงดาวเรียงดวงพราวพร่างกระจ่างใส
เต็มไปทั้งท้องนภาเวหาหาว
เป็นความเงียบว่างร้างไร้
ที่ไพลมีใจดวงแสนสุขพร้อมพลีรับกับคืนฝันวันแสนดีนี้
ที่โลกและธรรมชาติหยิบยื่นให้อย่างไม่เลือกที่รักมักที่ชัง..
และ
หอม..ม....ม...ม......หอม......
มวลดอกไม้รายรอบวิมานดินรินร่ำรสรื่นชื่นฉ่ำใจเป็นที่สุดในนาทีนี้
สมกับที่มีคนให้สมญานามวิมานไพล..บ้านของไพลไปทั้งซอยว่า
*บ้านดอกไม้หอม..บ้านหอมดอกไม้*
ที่ทำให้ไพลยิ้มหวานบานเบิกใจด้วยยินดีเป็นที่สุดเลยค่ะ
สมกับที่ไพลเพียรทะนุถนอม
ปลูกหน่อกอรักด้วยภักดิ์พลีพวงดวงดอกพะยอมมานานปี
ให้ทุกนาทีแห่งชีวิตได้สนิทแนบแอบร่มเงาไม้ให้รัก
พอกันกับนกกาที่มาอาศัยชายคาแห่งรักนี้
ที่มีรักให้มิรู้จบตราบจนวันผืนดินกลบหน้า..
และตราบจนกว่าจะ
ถึงวันลาพรากจำจากไกลแบบไม่หวนคืนกลับ...
ไพล..ขอหยุดรจนาเพียงนี้ก่อนนะคะ
อยากรู้จังเลยว่า..
จะพอมีใครคิดถึงไพลบ้างละหนอละนี่
ที่ห่างหายไป..
และ
ไพล..ขอไปตัดกุหลาบแดงดอกใหญ่
พร้อม..
เก็บการะเวกมาใส่ให้เต็มตะกร้า
เก็บชบาส้ม..ชวนชมชมพูพริ้งพราว
และจำปีงามขาวราวนวลเนื้อนางใจ
กระดังงาดอกใหญ่หอมอวลร่ำ
มาร้อยรัดพันผูกใจ..กำนัลไปกับสายลมในยามค่ำนะคะ
และด้วยหอมหอมร่ำ..ขอวางไว้ใกล้หมอนนอนหนุน..
ฝากคำกระซิบซึ้งซึ้งถึงทุกดวงใจในร่มรักเรือนไทยนะคะว่า..
หัวใจหวานไหวดวงนี้ ไหวหวั่นฝันหาพาคะนึงครวญ..ค่ะ
ด้วยรัก..ล้นใจ..
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=82
รักข้ามขอบฟ้า
ศรีไศล สุชาติวุฒิ : : Key F
ขอบฟ้า เหนืออาณาใดกั้น
ใช่รักจะดั้น ยากกว่านก โบยบิน
รักข้ามแผ่นน้ำ รักข้าม แผ่นดิน
เมื่อความรักดิ้น ฟ้ายังสิ้นความกว้างไกล
ขอบฟ้า ทิ้งโค้งมาคลุมครอบ
อ้าแขนรายรอบโอบโลกไว้ ภายใน
เหมือนอ้อมกอดรัก แม้ได้ โอบใคร
ชาติภาษาไม่ สำคัญเท่าใจตรงกัน
รัก ข้ามขอบฟ้า รักคือ สื่อภาษาสวรรค์
อาจมีใจคนละดวง ต่างเก็บอยู่คนละทรวง
ไม่ห่วงถ้ามีสัมพันธ์
ขอบฟ้า แม้จะคนละฟาก
ห่างไกลกันมาก แต่ก็ฟ้าเดียวกัน
รักข้ามขอบฟ้า ข้ามมา ผูกพัน
ผูกใจรักมั่น สองดวงให้เป็นดวงเดียว
รัก ข้ามขอบฟ้า รักคือสื่อภาษาสวรรค์
อาจมีใจคนละดวง ต่างเก็บอยู่คนละทรวง
ไม่ห่วงถ้ามีสัมพันธ์
ขอบฟ้า แม้จะคนละฟาก
ห่างไกลกันมาก แต่ก็ฟ้าเดียวกัน
รักข้ามขอบฟ้า ข้ามมา ผูกพัน
ผูกใจรักมั่น สองดวงให้เป็นดวงเดียว...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพุด
หน้าส่วนตัว
2081
