เงียบสงบงามสว่าง ณ กลางจิต แลชีวิตทะลุโลกย์สิ้นโศกศัลย์ เห็นอดีตผ่านเลยกับวัยวัน เห็นปัจจุบันนาทีมีลมหายใจ เรียนรู้สู้ชีวิตจิตกระจ่าง ในหนทางคว้างวนจนหวั่นไหว เรียนรู้ธรรมจากทุกข์ยามพรากไกล ว่าไม่มีสิ่งใดจีรังอนิจจังอนัตตา เจริญสติตัวเองบนเพรงกรรม ดูซ้ำซ้ำจากความคิดจิตแจ่มจ้า แท้สร้างตัวตนจนพบรักพันธนา กว่าดวงตาที่สามจะตามทัน ดวงตาพิเศษพิสุทธิ์รู้หยุดวาง ในท่ามกลางเสน่หาปรารถนาฝัน ใต้ร่มรัตน์ฉัตรมณีมหัศจรรย์ ดวงตาสวรรค์สอนให้ซึ้งค่ามายาชีวิต...
ถักร้อยสร้อยดอกไม้ มาวางไว้ใกล้ริมหมอน ราตรีนี้ขวัญกล่อมนอน เลิกร้าวรอนลืมเรื่องราน ก่อนนิทรากราบพระพุทธ จิตพิสุทธิ์ดั่งบัวบาน สวดมนต์อธิษฐาน ให้บ้านเมืองสามัคคี อัญเชิญเทพยดา บุญบูชาด้วยความดี กุศลใดที่ลูกมี ถวายมิ่งมณีพระจอมใจ จิตว่างสว่างสงบ สยบทุกข์ความเคลื่อนไหว โลกนี้ใช่นานไกล ไม่เท่าไรมอดมลาย สูงสุดสู่สามัญ รอคืนวันสิ้นสลาย มากมีคำทำนาย ยังไม่สายหมายทำดี กุศลจิตคิดทำบุญ ไว้เป็นทุนในชาตินี้ ชาติหน้าถ้าหากมี เรายังมีบัญชีธรรม ถักร้อยสร้อยอักษรา ฝากเมตตาลบมืดดำ ดั่งฝนเฝ้าพรมพรำ ระรินร่ำดับแล้งไทย เดือนครึ่งดวงมาแย้มยิ้ม ให้เอมอิ่มปิติใจ ชีวีเรานานแค่ไหน พร้อมพรากไกลทุกวัยวัน กระซิบริมแก้มหอม ฝากพะยอมแทนใจขวัญ กระจ่างจิตนิจนิรันดร์ ตราบกาลกัลป์..ตามรอยทอง...!
ขอร้อยรวงดวงดอกไม้ลบรานโศก พลีแด่โลกแด่ชนบนผืนหล้า ปลอบเหน็บหนาวดายเดียวดวงชีวา รู้คุณค่าลมหายใจในทุกวัน น้ำตาปริ่มยิ้มออกบอกใจตัว วันฟ้าหลัววันฟ้าใสใยแปรผัน เสมือนสุขย่อมมีทุกข์คู่เคียงกัน ถามหาสวรรค์แท้อยู่ตรงนี้ที่ใจเรา คิดบวกได้บวกเพิ่มเติมความหวัง ต่อพลังสรรสร้างห่างความเขลา จิตแย้มหวานบานจากช่อกอดอกเยาว์ แผ่ร่มเงางามตระการให้ได้พึ่งพา คำพิพากษาของใครไม่กระทบ รู้เจนจบทุกข์มายาปรารถนา รู้ละวางกระจ่างแจ้งธรรมศรัทธา เสน่หาพันธนาใดใจรู้ทัน พลีละออช่อไม้หอมแด่มิ่งมิตร ชุบชีวิตชื่นชีวาประโลมขวัญ มองโลกสวยด้วยใจอันเงียบงัน แท้นิรันดร์สุขสงบพบแล้วแก้วกลางใจ...
พลีถักร้อยสร้อยดอกรัก แทนจิตภักดิ์นานเนาของเราสอง ผ่านวันชื่นคืนฝันอันเรืองรอง คู่ธรรมทองคล้องดวงใจไปตราบกาล อาจจะเป็นคนนี้ที่จิตงาม ต่อเติมตามความรักหวานแสนหวาน ลบเลือนโศกเข้าใจโลกเลิกร้าวราน ดอกธรรมบานในสายใจไปนิรันดร์ เพราะเมตตาบารมีดีเนื้อแท้ เฝ้าดูแลห่วงใยปลอบใจขวัญ ทั้งทุกข์สุขมั่นคงเนานานวัน มิแปรผันสัญญาตราบฟ้าดิน กราบพระพุทธา ราตรีนี้ วันมงคลดิถีแด่ดวงใจในถวิล อธิษฐานขอพรเทพองค์อินทร์ มิรู้สิ้นตราบกาลกัลป์ขวัญเฝ้ารอ.... ............................ เทพชีวัน...นิรันดร์ภักดิ์....!
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song100.html บทเพลงแต่ปางก่อน ประดุจดั่งร่มแก้วกางกั้นเกศ เลือนเทวษทุกข์ทนบนทางฝัน อกอุ่นเธอดั่งปราการโอบชีวัน ยามโศกศัลย์เหลียวหาใคร ไม่มี ฟ้าเมตตาประทานเทพเทวาลงมาให้ ยามหมองไหม้พบวิบากยากหลีกหนี สอนสัจจธรรมให้น้อมนำทำความดี รู้สติมีเมตตากรุณานิรันดร์ ได้ซุกซบอกเธอแล้วร่ำไห้ พลีระบายทุกข์ทั้งปวงที่ลวงขวัญ มายาโลกย์จึ่งเลือนลาท่ามคืนวัน ดั่งดวงตาสวรรค์รับรู้อยู่เบื้องบน เกี่ยวก้อยกันปันพลีบูชาโลก ดับชนโศกดับแล้งไร้สร้างกุศล เดินตามรอยเส้นทางทองพระยุคล หวัง.... กมลมิเวียนว่าย...หมาย...นิพพาน.แม้นนานกัลป์..! .......................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song100.html แต่ปางก่อน ชรอ คอย เธอมา แสน นาน ทรมาน วิญญาณ หนักหนา ระ ทม อยู่ใน อุ รา แก้วกานดา ฉันปองเธอผู้ เดียว ญเธอเอย แม้เราห่างกันแสนไกล ชาย ใด ดวงใจฉันไม่แลเหลียว รัก เธอ แน่ใจจริงเชียว รัก เธอ รักเดียว นิรันดร์ ชแม้ มี อุปสรรค ขวาก หนาม ญขอ ตาม มิยอมพลัดพรากจากกัน ชจะชาติไหน ไหน ไม่ยอมห่างไกล กัน ญดวงจิตผูกพัน รักมั่นมีไว้เพียงเธอ ช-ญคง เป็น รอยบุญมาหนุน นำ รอย กรรม รอยเกวียนหมุนเปลี่ยนเสมอ ให้ เรา ได้มา เจอะ เจอ ฉันและเธอพบกันร่วมสุขสมดังรอคอย ชแม้ มี อุปสรรค ขวาก หนาม ญขอ ตาม มิยอมพลัดพรากจากกัน ชจะชาติไหน ไหน ไม่ยอมห่างไกล กัน ญดวงจิตผูกพัน รักมั่นมีไว้เพียงเธอ ช-ญ คง เป็น รอยบุญมา หนุน นำ รอย กรรม รอยเกวียนหมุนเปลี่ยนเสมอ ให้ เรา ได้มา เจอะ เจอ ฉันและเธอพบกันร่วมสุขสมดังรอคอย...
อดีตกาลลาลับดับลงแล้ว ดวงดอกแก้วโปรยปรายกรายสู่หล้า ไขว่คว้าฝันวันเลยผ่านกับกาลเวลา ดั่งมายาพันธนาจิตนิจนิรันดร์ นาทีนี้ดูสรรพสิ่งที่รายล้อม หอมแสนหอมพะยอมไพรชูช่อฝัน ปลอบประโลมใจซึ้งค่าทิวาวัน ในอ้อมขวัญในอ้อมภักดิ์สลักจำ เก็บความงามความดีในรู้สึก ล้ำลึกบทเรียนโลกย์โศกเช้าค่ำ ปิติเกษมเอมอิ่มได้พบธรรม ให้น้อมนำจิตตนพ้นวัฏฏ์วน หอมเอยหอมดอกศีล ณ กลางใจ สว่างมาสว่างไปสร้างกุศล เจริญสติสงบงามบารมีดล ดวงกมลกระจ่างชัดดั่งรัตนมณี....!
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพุด
Lovings
พุด เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
4720
