งดงามในยามนึก ล้ำลึกดื่มด่ำทุกคำหวาน ในเส้นทางสายรุ้งดอกไม้บาน ทิวาวารตราตรึงซึ้งใจจำ ราตรีที่ดารารายพรายดวง เรียวรวงริมทางพิรุณร่ำ ดวงดอกหญ้าสีทองเริงระบำ รับแสงก่ำยามอาทิตย์สนธยา ใบไม้ป่าสอดสีซ้อนสลับ กระท่อมทับงามเงียบในเงาฟ้า เสียงเรไรหรีดหริ่งกล่อมวนา หนีมายาเมืองลวงหอมปวงไพร น้ำพุร้อนในอุ่นอวลสายลมหนาว ทิ้งเรื่องราวร่างรานเคยหวั่นไหว หลับตาลงผสานจิตยามฟ้าไพล สุขเกินใดกับวันดีที่เลือกเดิน.... .................................. ดวงแลเห็นสุริยากำลังจะลาลับฟ้า ผ่านผืนนาสีทอง ที่กำลังถูกสายแสงสนธยาสาดส่อง จนเกิดประกายผ่องพรายไปทั่ว ดวงรักเส้นทางสายนี้ สายที่ดวงแอบตั้งชื่อให้ด้วยใจดวงทั้งดวง ที่แสนอวลอุ่นอ่อนหวาน ว่า*เส้นทางสายรุ้ง สู่ทุ่งข้าว* สารภาพว่าเป็นเส้นทาง สายงดงามสายหนึ่งในพสุธาไทแห่งนี้ ที่ดวงมีโอกาสพานพบ และ...คงไม่มีวัน ลบลืมเลือนไปจากนวลใจดวงนี้ได้ และ... คงมีมากมายหลากหลายเส้นทางสายสวยธรรมชาติ ที่คงฝากฝังความงดงามให้เบ่งบานในดวงจิต แด่ทุกชีวิตนักเดินทางผู้รักการผจญภัย ให้เกิดความละไมละมุน ในหัวใจ ให้หลงใหลในความเป็นธรรมชาติอันแสนสุนทรีย์ บางครั้งครา..ดวงไม่สามารถหาคำมาพรรณนา เท่าตาเนื้อเห็นได้ เพราะดวงใช้ดวงตาภายใน ดวงตาที่ผสานกับดวงใจที่รับรู้แลเห็นธรรม ธรรมดา หากทว่าแสนพิเศษพิสุทธิ์ในความรู้สึกลึกล้ำของดวง เสียนี่กระไร.. วันเวลา..ผันผ่านไป มากเรื่องราวของผู้คนผองชนบนแผ่นดิน เดียวกันที่พากันมืดบอดห้ำหั่นกัน ด้วยความแลไม่เห็นโลกอย่างเที่ยงแท้ เที่ยงตรง หลงอยู่ในวังวนมิจฉาทิฏฐิ พาให้ต้องออกมารบราวี แข่งดีชิงเด่น ต่างพากันอ้างประเด็น ความรักชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ เป็นที่ตั้ง.. หากทว่าเส้นทางแห่งความรักชาติเช่นเฉกนั้น ช่างน่าเศร้าเสียนี่กระไร เพราะต่างพากันทำให้ไทยแตกแยกสามัคคีกัน อย่างยากประสาน.. ปีใหม่แล้ว.. ทบทวนเสียใหม่ รักชาติ ต้องรักด้วยสติ รักด้วยดวงปัญญา รักด้วยการสร้างสรร ปันพลี ทำดี มีเมตตากันและกัน รู้ให้อภัย ไม่ใช่แค่หวังชัยชนะบนทรากปรักหักพัง ดวง..ขออธิษฐานจิต ด้วยแรงใจ...อันใสว่างสว่างสงบ หวังว่าในปีใหม่นี้เราทุกคนจักพบกับ *ปีวัว * ปีที่ทั่วโลกต่างเจ็บช้ำระกำด้วยพิษเศรษฐกิจ จะสะกิดให้คนไทยได้คิดถึง.. *ไร่นาป่าสวน* ที่รอให้ลูกหลานไทยได้หวนหันไป รู้คุณค่า รู้จักคำว่า *ทฏษฎีเศรษฐกิจพอเพียง*ให้เลี้ยงชีพชอบ..ชีพรอด* ว่าช่างยิ่งใหญ่ งดงามมากล้นค่า ล้ำค่าเพียงไร..ก่อนสายเกิน .....................
คิดถึงทุ่งข้าวสีทองผ่องพรรณราย วัวควายเลาะเล็มหญ้าเคียงบึงใส บัวชูช่อรับแสงตะวันริมกระท่อมไพร ดอกโสนไสวแม่กลีบบาง สรรพสัตว์ร้องเพลงรับสายฝน หอมมะลิปนมากับฟ้าสาง ไก่ขันกระชั้นถี่รับรุ่งราง ฟ้าสว่างพระอาทิตย์ส้มอมชมพู ดอกสายน้ำผึ้งควงฟ้อนอ้อนสายน้ำ ดอกน้ำค้างรินร่ำยามเช้าตรู่ นอนซบหมอนในมุ้งขาวฟังนกเขาคู ไร้ใครคู่หากเงียบงามท่ามกลางธรรม เป็นชีวิตชิดธรรมะธรรมชาติ บริสุทธิ์สงบสอาดทุกคืนค่ำ เลิกเวียนว่ายรับวิบากรักระกำ ที่วนย้ำพบเพียงโศกโลกเดิมเดิม...!
ในท่ามโลกแล้งทุกแหล่งหล้า ฟ้ายังเป็นสีฟ้าให้เราฝัน น้ำยังคงไหลระรินทุกทุกวัน ดินยังมั่นซื่อสัตย์ให้หยัดยืน ลมยังพัดโบกสอนโศกสุข ให้รู้ทุกข์รู้ทันเศร้าหนาวสะอื้น ให้ยอมรับความจริงทุกวันคืน ว่าชีพชื่นฤาช้ำทำความดี เธอคนดีที่รัก ไม่นานนักพบพรากยากหลีกหนี ลมหายใจเราแสนสั้นวันชีวี เพียงพร้อมพลีเคียงคู่กันสู่ฝันไกล ฝันสู่เส้นทางแห่งสายรุ้ง ราวอรุณรุ่งเริ่มต้นชีวิตใหม่ ให้มาลัยธรรมมาลัยทองคล้องดวงใจ สว่างไสวนำทางชีวิตนิจนิรันดร์... .............................................. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3387.html หนทางสู่รัก แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ แม้หัวใจยังใฝ่สุขสม อย่าระทม ถึงรักจะไม่ แลเหลียว รักมอบไป เพียงข้างเดียว ถึงไร้เสี้ยว รักตอบแทน อันใด ใคร หากทำได้เช่นนี้ ดุจสวรรค์นั้นบ่งชี้ ทางยิ่งใหญ่ ทุกแห่งหน จรดลอย่างสดใส เพราะจิตใจกว้างไกล ใหญ่เหลือ เส้นทาง แต่รักในใจ ใครจะแลเห็น ทุกข์ยากลำเค็ญ ก็ไม่แปรเปลี่ยน เจือจาง รักลอยไปใจอ้างว้าง อย่าหลงทาง สร้างความหวัง นำไป ใคร ที่ใจหักเห เพราะทุ่มเท ให้รักไป จนล้นใจ คาดคะเน ผิดพลาดไป ผลจึงครองหมองใหม้ ไป่ชั่วนิจนิรันดร์ เมื่อฉันรักเธอ เธอก็รักฉัน เราบอกรักกัน ไม่มีวันจืดจาง แล้วเราไย ต้องเหินห่าง ปล่อยฉันหลงทาง เสาะหารัก หลายปี ฉัน ต้องหม่นหมาง หาหนทาง คืนกลับสู่รัก ไม่พบสักที โปรดเถิดรัก โปรดบ่งชี้ หนทางที่ ครองชีพนี้ รื่นรมย์ โปรดเถิดรัก โปรดบ่งชี้ หนทางที่ ครองชีพนี้ รื่นรมย์...
เหมือนโลกนี้มีสองด้านหวานอีกหน เหมือนทุกข์ทนลาลับมิดับฝัน เหมือนราตรียังมีดาวพราวนับพัน เหมือนสวรรค์ลอยลงหล้ามาเยือนใจ เหมือนภพเก่าเราก่อนอธิษฐานรัก เหมือนจิตภักดิ์พันผูกแต่ปางไหน เหมือนหลอมรักหลอมรวมพลังใจ เหมือนท่องไปในมหานทีรักนิรันดร์ เหมือนขุนเขาหนักแน่นด้วยแผ่นผา เหมือนศิลาวางทอดให้ยอดขวัญ เหมือนราตรียังมีแสงงามแห่งจันทร์ เหมือนตะวันส่องสว่างนำทางใจ.. เหมือนดอกไม้หวานหอมยอมผีเสื้อ เหมือนเหลือเชื่อมหัศจรรย์รักพิสุทธิ์ใส เหมือนน้ำค้างพรมพร่างกลางกลีบใจ เหมือนนกไพรผกโผผินบินคู่กัน เหมือนสายธารระรินไหลคู่ไพรโศก เหมือนดั่งโลกธรรมทองครองคู่ขวัญ เหมือนหยาดน้ำอมฤตหยาดสายจากพรายจันทร์ เหมือนเงาฝันเงาใจใฝ่เฝ้ารัก เหมือนดวงใจเดียวกันในวันนี้ เหมือนความดีฝากไว้ให้ประจักษ์ เหมือนเกิดมาชาตินี้คุ้มค่านัก เหมือนสายใยรักสายใยธรรมน้อมนำมา เหมือนรอยบุญรอยธรรมนำรอยรัก เหมือนสลักตราไว้ให้ห่วงหา เหมือนผูกพันดั่งคำมั่นคำสัญญา เหมือนยอดชีวายอดชีวิตสนิทเนา และ คนดีนาทีนี้นาทีไหนแม้ไกลร่าง จะอ้างว้างดายเดียวมิเปลี่ยวเหงา ด้วยคำรักคำสัญญาระหว่างเรา เป็นดั่งเงาใจเงาฝันตราบวันตาย แม้ปราณแยกแตกดับลับแต่ร่าง จิตกระจ่างพร่างดั่งเพชรคือจุดหมาย ให้สว่างวางว่างตายก่อนตาย สองจิตได้รอเคียงกันปันแบ่งบุญหนุนนิพพาน..!
รจนารักร้อยสร้อยดอกไม้ ร่ายมนตราให้ทุกดวงใจพบไหวหวาม เสกมนตราหอมละมุนแทนนิยาม ให้งดงามประดับทรวงละมุนใจ เป็นดวงดอกมณีศรีแห่งชาติ พุดพิสุทธิ์สะอาดอวยพรพลีจากใจใส ใกล้วันดีปีใหม่แล้วนะดวงใจ ในร่มรักเรือนไทยเรือนแห่งรัก หลอมรวมจิตอธิษฐาน ให้สายธารน้ำใจยังแน่นหนัก ให้พสุธามาตุภูมิเทิดเหนือภักดิ์ ใต้ร่มรัตน์ฉัตรกษัตราเมตตาธรรม เรียวรวงยังระย้ารับฟ้าทอง พรายผ่องรับอรุณทุกเช้าค่ำ พระพิรุณหยาดละอองลบมืดดำ ระรินร่ำในแผ่นดินไทยให้ใสงาม.... ......................................
ขวัญยังงดงามท่ามโลกลวง มายาบ่วงวิบากกรรมย้ำรอยแผล สัจจธรรมพบความจริงสิ่งเที่ยงแท้ เพียงมิแพ้ยอมพ่ายหมายฝากดี ลมพัดใบไม้ไหวรอโรยร่วง ประดุจปวงสรรพสิ่งชนม์ชีพนี้ สลายลาฝากเพียงค่าแห่งชีวี หวังพร้อมพลีเมตตาวอนฟ้าดิน อดีตเก่าเคยเหน็บหนาวสักเท่าไร รู้ทำใจให้สว่างกระจ่างสิ้น อยู่กับวันนี้ให้เงียบงามดวงชีวิน ให้สายธารธรรมระรินเย็นชื่นตื่นเบิกบาน เป็นบัวพุทธผุดชูช่อรอแสงทอง ให้สาดส่องนำทางอย่างกล้าหาญ ลบลาโศกเลือนเศร้าเคยร้าวราน ทิ้งวันวารรับวันชื่น...คืนสุนทรีย์จากนี้ไป...! ...........................................
หลับตาสิคนดี ฟังสรรพเสียงโลกนี้จากใจใส ได้ยินเสียงนกร้องในดวงใจ เสียงเพลงไพรบรรเลงกล่อมหอมดอกไม้ ยินเสียงสายธารแอบกระซิบ กับระยิบดารารายพรายสุกใส กับสายลมพัดครวญข้ามฟ้าไกล ถึงบางใครแสนรักเอยแสนรักในกมล แค่ระยะทางที่ขวางกั้น จิตรวมกันด้วยแรงบุญแรงกุศล อธิษฐานจิตฟ้าดินบันดาลดล ให้คุ้มขวัญกมลคืนกลับมา หลับตานะคนดี รอเดือนปีผ่านไปถวิลหา คนทางนี้ไม่ท้อรอเวลา รอนางฟ้าคืนสู่อ้อมขวัญนิรันดร.!
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพุด
Lovings
พุด เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
1433
.jpg)
