28 กุมภาพันธ์ 2550 23:01 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song317.html
หากรู้สักนิด
เพียงได้ชิดสนิทเธอละเมอว่า
ทั้งโลกหล้าดวงดอกไม้บานอย่างหวานหอม
ค้อมดอกดวงพร้อมพลีพวงให้ดมดอม
ไพรพะยอมทั่วทั้งป่าผลิตระการ
เสียงสายธารระรินไหลท่ามไพรพฤกษ์
ในรู้สึกราวดนตรีทิพย์ซร้องผสาน
ฟังเสียงลมราวเสียงกระซิบรักตราบชั่วกาล
นกขับขานฟังไพเราะพ้อคู่ใจ
เห็นสายรุ้งทอดสายระยับระย้า
บนฟากฟ้าเมฆเลื่อมพรายราวสายไหม
เห็นทางช้างเผือกสุดโค้งขอบฟ้าไกล
เห็นดาราสุกใสดั่งเพชรพราว
เพียงได้ชิดสนิทเธอละเมอว่า...
โลกเหว่ว้าลบเลือนความเหน็บหนาว
หลอมรวมจิตลืมทุกสิ่งหลากเรื่องราว
ฝันอะคร้าวดั่งลอยล่องท่องแดนสรวง
ทิพย์พิมาน..!
..................
อุโมงค์โมก
วันนี้มีเวลาพลิกดูหนังสือ..บ้านและสวน..
ที่ซื้อมาทิ้งไว้นานแล้ว
มากองรวมๆกันไว้กับหนังสือที่ยังไม่ได้อ่าน..
เพราะ..
ระยะนี้มัวแต่เอาใจ
ไปจดจ่อกับสิ่งมีชีวิต..ที่เรียกว่า..คน..ใครบางคน
และ..
เรื่องราวสวยงามมากมี
ที่งดงาม..มากกว่า..
ที่หัวใจให้ความสำคัญมากกว่า..
ดวง..
จะมีความสุขมากกับการได้อ่านหนังสือ..
เกี่ยวกับการแต่งบ้าน จัดสวน
แม้ว่า..
ในชีวิตจริงไม่ชอบสวนที่ประดิษฐ์ประดอย..
ใจชอบสวนป่าที่ดูธรรมชาติธรรมดา
และ..
ดูมีชีวิตมากกว่าเป็นไหนไหน..
อันนี้คงจะมาจากเป็นคนบ้านนอกนะ
ชีวิตดิบเดิมติดดินไง..
ที่..
บอกใจและใครๆที่รักเสมอมาว่า
คอยถวิลหาแต่ราวไพร..
และ..
บางที..ยังได้ไอเดียมาเปลี่ยน..
วิมานดินของดวงนี้หนอ
ให้แสนสุขล้ำ
ให้สมกับคำว่าบ้านคือวิมานของคน......
เพราะ..
ชีวิตนี้เรามีสิทธิ์จะเลือกอยู่
เลือกเป็น
เลือกเห็นงาม
ตามดวงใจดวงตาของเราเอง
ใช่ใคร!
พบคำนี้..
เลยอยากนำมาฝากฝัน
ฝากคำสวยไว้ ให้ใจทุกดวงได้หวานไหว..
ไปด้วยกันนะคะ..
*อุโมงค์โมก *
คงพอคิดออกนะคะ ว่าจะสวยงามขนาดไหน..
เป็นภาพ..โมกสวยสานใบจนเป็นอุโมงค์ทอดยาว..
และ..
ราวฉากฝัน
ที่น่าจะมีคู่บ่าวสาวจูงมือกันมา
พร้อม..
เสียงเพลงรักหวานแว่ว ในพิธีมงคลศักดิ์สิทธิ์
ที่มีดอกโมกร่วงพราวขาวพรมพร่าง...ร่วมอวยพร..
และ...
น่าเสียดาย..
น่าจะเป็นฉากรัก
ให้สาวพลอย. ในเรื่อง...พลอยเคียงเพชร..
ที่พุดพัดชาเคยรจนาไว้..
และ..
หวังสักวันหนึ่ง อาจจะเป็นจริงดั่งฝัน..
ต้นไม้ ต้นไม้ ดอกไม้ ดอกไม้ ..
ชั่วชีวีตราบชีวาจะมิมีวันสิ้นสุข
ตราบใด..
ที่ใจดวงนี้
ยังมีเงาไม้..ให้ร่มเย็นกับใจงามง่าย...
และ..
ดวง..คงตายแบบปลาผิดน้ำ กระเสือกกระสน
เร็วกว่านี้ แบบไม่มีออกซิเจน..
หากให้อยู่ที่ไหนก็ได้ ที่มีแต่ป่า คอนกรีต..
ตอนนี้จำปี ของดวงสูงเลยชายคาบ้านแล้ว
ให้กวาดใบงาม ที่ร่วงหล่น
ฝึกสมาธิมีปัญญา พาสอนใจทุกวัน
กับการกวาดใบ..
สัจจธรรม...เตือนใจว่า..
ใบไม้ที่ปลิดปลิว...คว้างคว้าง..ร่วงสู่ธุลีดินนั้น..
ก็เปรียบเสมือนดั่งชีวิตคนเรา..ร่วงหล่นทุกวัน
ไม่เลือกเวลา..ยามที่ถึงคราต้องราโรย...
ใบอ่อน ผลิใหม่สวยสล้างแทงยอดออกมา
ทายทักโลก พบโศกสุข
ท้าแดดแรง ลมกล้า พายุฝน
และ..ลมแรง
ที่พัดผ่านมากับกาลเวลา
มาหมุนวน คลุกเคล้า
ให้ผ่านร้อนผ่านฝนผ่านหนาวจนชาชิน..
กับ..
ความไม่แน่ไม่นอนของฤดูกาล..
ที่นับวันรอคืนจะผ่านเลยลับ..มิยั่งมิยืน..
อุโมงค์โมก แสนงาม นามเพราะ
ที่บันดาลใจให้ฝันหวาน หวาน
ว่า...
คงมีสักวันจะสานฝัน ให้แสนดี
มีใครบางคนโอบเอว เคียงคู่กันไป
ตามเส้นทางสายฝัน
พลัน..
หันมายิ้มหวานสบตากันนิ่งนาน..
ก่อนที่...จะ.
จูบซาบซ่าน..นานเนิ่นตามมา เป็นนิรันดร์ ....!
.........................
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song317.html
หากฉัน รู้ สักนิดว่าเธอรักฉัน
บอกกันวันนั้นให้รู้สักหน่อย
ว่าดวงใจ ที่ฉัน เฝ้าคอย
คงไม่ เลื่อนลอย เป็นของ ใคร
เพียงแต่กระซิบ ว่าสุดที่รัก
ฉันก็จะมิอาจจากไป
ใจเราสอง ชอกช้ำระกำใน
คงไม่สลาย มลาย ลงพลัน
หากฉัน รู้ สักนิดว่าเธอรักฉัน
บอกกันวันนั้นให้รู้สักหน่อย
ยอดดวงใจ ที่ฉัน เฝ้าคอย
คงไม่ เลื่อน ลอย เป็นของ ใคร
เพียงแต่กระซิบ ว่าสุดที่รัก
ฉันก็จะมิอาจจากไป
ใจเราสอง ชอกช้ำระกำใน
คงไม่สลาย มลาย ลงพลัน
หากฉัน รู้ สักนิดว่าเธอรักฉัน
บอกกันวันนั้นว่ารักสักหน่อย
ยอดดวงใจ ที่ฉัน เฝ้าคอย
คงไม่ เลื่อน ลอย จากสุดที่รักเอย...
27 กุมภาพันธ์ 2550 07:57 น.
พุด
ตะวันสีไพลดวงนวลกำลังลอยระเรี่ย
เหนือทิวไผ่กอเป็นทิวแถว
แสงแดดสีทองอ่อนอุ่น
กำลังทอดไล้โลมดงหญ้าแลยอดไม้ไสวในสวนผลไม้
ที่แน่นขนัดหลากพันธุ์
ฟ้าใกล้ค่ำแล้ว นกกาเริ่มส่งเสียงร้องระงม
ผกโผผินบินกลับรัง
เดือนดาวรอเวลาระดะฟ้า
เพื่อปลอบขวัญหล้า ในท่ามราตรี
มิให้มวลมนุษย์ดายเดียวเหว่ว้าจนเกินไป
เรา..หมายถึงคุณกับผมกำลังอยู่ในรถ
ที่ราวกับนกเหล็กวิ่งฉิวปลิวลมไป
ในเส้นทางสายธรรมชาติ ที่ดูแสนสงบสุขเงียบงาม
ในท่าม..
แสงฟ้าสีส้มอมชมพูเจือทองผ่องประกายจรัสเจรือง
ให้แสนประเทืองประทับใจ
ผม...อดใจไม่ได้..เลยฮัมบทเพลงแสนหวาน
หาก..
เป็นเพลงโบราณ ที่เรากำลังฝึกร้องคู่กัน
หวัง..จักมีสักวัน สักเวทีฝันให้เราได้ทดสอบเสียง
เพียงเพื่อให้ได้ร้องระบายด้วยความสุข เสมอใจ
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song28.html
ใต้ร่มมลุลี
ญ...โอมมลุลี ร่ม นี้ มืด มน
ช้ำเหลือทน อับ จน หัว ใจ
ต้อง พราก รัก ไป ภาย ใต้ ร่ม ไม้
ของ เจ้า นี้
ช...ลืมรักที่หลั่ง ลง ฝัง กับใจ
ฝังฝากให้ ใต้ ร่ม มลุลี
จง ลืม รัก พี่ อย่ามีฤดี อาลัย ต่อกัน
ญ...ยาก เย็น กรรมหรือเวรอันใด
นำ ชัก ให้ ดวงฤทัยโศกศัลย์
ช...พี่ ตรม สุดภิรมย์รำพัน
บุญไม่เปรียบเทียบทัน ร้าว ราน ฤทัย
ญ...โอ้รักที่ผ่าน ดัง ฝัน ชั่ว คืน
ครั้นพอตื่น กลับ คืน หาย ไป
ช...โธ่ อย่า ร้อง ไห้
พลอยให้ดวงใจ ร้าวระทม
ญ...ยาก เย็น กรรมหรือเวรอันใด
นำ ชัก ให้ ดวงฤทัยโศกศัลย์
ช...พี่ ตรม สุดภิรมย์รำพัน
บุญไม่เปรียบเทียบทัน ร้าว ราน ฤทัย
ช...โอ้รักที่ผ่าน ดัง ฝัน ชั่ว คืน
ญ...ครั้นพอตื่น กลับ คืน หายไป
ช...โธ่ อย่า ร้อง ไห้
พลอย ให้ ดวง ใจ ร้าวระทม
ช-ญ....ร่มมลุลี เป็นที่ สุดท้าย
แห่งจุดหมาย น้อง พี่
มลุลี เห็น ใจ น้อง พี่
ว่าสิ้นคืนนี้ น้อง พี่ สิ้น กัน...
สิ้นเสียงเพลงตามมาด้วยเสียงหัวเราะเริงร่า
ที่เราทั้งสองต่างพากันหลงลืมเนื้อหาบทเพลง
และต่างพากันดำน้ำ จนจบได้อย่างทุลักทุเล
ผม...เอียงแก้มบุ๋มแบบพระเอกหนังฝรั่ง
ให้คุณหอม หอม หอม เป็นระยะ
ด้วยแสนพิสวาทเสน่หาจนยากหักห้ามใจ
เมื่อเหลียวเห็น
หน้านวลใสใสในสายแสงตะวันระเรื่อๆราวนางไม้
เป็น..ความสุข สงบ
ที่ยากจักจารจบใจ..รำพึงรำพัน
ถึงฝันดี ฝันงาม ในท่ามโลกแล้งไร้ใบนี้
ที่ยังคงมี...
ความสุขเล็กๆเรียบง่ายนี้
ที่แสนหาง่าย..
แค่..
เพียงได้ใช้ชีวีชีวิต
ชิดใกล้กับผู้เป็นที่รักแสนรักแสนภักดิ์พลี
เคียงร่างเคียงกมล...กับ..คนดียอดดวงหฤทัย
มีเพียงเราสอง สองเรา...
ไปตราบ....
ชั่วกาลนานเนานิจนิรันดร์..เท่านั้น..ก็เกินพอ...!
..................
26 กุมภาพันธ์ 2550 21:32 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3816.html
ดวงตะวัน
ชีวิตคลับคล้ายดั่งดวงตะวัน..
ที่พร้อมผันดวงขึ้นทางทิศตะวันออก
ในยามอุษาฟ้าสาง
แล้ว...ค่อยๆแผ่รัศมีผ่านม่านเมฆรำไรๆ
จนสาดสายแสงแรงกล้า ขึ้นเป็นลำดับลำดับ
แล..
ตราบจนกว่า จะถึงเวลาตะวันลา ตะวันชิงพลบ
ที่..จักจบด้วยพรายแสงโพล้เพล้เหว่ว้า
รออ้อยอิ่งอำลาอาลัยต่อดินน้ำลมไฟ
เพื่อ..รอเวลาแห่งทิวาหวาม ทิวาหวานวันใหม่
จักมาเยือน...อีกคราแลอีกครา
หากโลกยังคงมิมลายหายวับไป
กับมหันตภัยร้ายมฤตยูปรมาณูนิวเคลียร์...
คงมากมีมากมายมวลมนุษยชาติ
ที่มีจิตดวงพิลาสพิไล
ได้เคยมองเห็นสัจจธรรมอันแท้เที่ยงยิ่งใหญ่
ได้เพียรเฝ้ามอง ธรรมชาติแห่งดวงตะวัน
เพื่อ..
เพียรน้อมนำมาพัฒนาฝึกจิต
เฝ้าดูชีวีชีวิต..จิตภายในของตัวเอง
มิหลงเพลงโลกย์โศกบรรเลงในทะเลน้ำตา
จนเกินกว่าจะแก้ไข
เมื่อตะวันแห่งดวงใจ...ใกล้ลาลับดับลง....
อย่างมิทันคาดคิด...
เพราะมัวประมาทปล่อยให้ชีวิตหลงผิด
ติดอยู่ในตมจมในโคลนแห่งกิเลส
เล่ห์ลวงบ่วงพิสวาท
จนแกะเปลือกนอกลอกเนื้อแท้
แห่งจิตดวงเกษมไสว
ใจดวงแก้วแววประภัสสรมิทันการ
ก่อนจะพบทิวาวารแห่งการพรากจากโลกนี้
ไปสู่โลกหน้า
ที่รอท่าทุกผองชน..จนมี..ยากจักหนีพ้น...
ดวงแหงนมองฟ้า ในเวลาใกล้ตะวันลา
ฟ้าที่สวยเสมอไป
มาตรแม้นใจคน
ผู้ที่เฝ้าดูอาจจะสับสนแปรผันไปตามพันธนากรรม
ฤดูกาล ที่ผ่านมา
เพียงมาสอนสัจจธรรม
ให้ฤดี มีสติเพ่งพิศพิจารณา
ถึงธรรมชาติ ที่แสนเที่ยงแท้
และ..เเน่นอนว่า
ปรารถนาใดไหนเล่าจักยืนยงเท่าเกิดแก่เจ็บตาย
ที่หมายรอท่ามวลมนุษย์ทุกทุกข์ถ้วนหน้า
จักช้าฤาเร็ว ก็เท่ากัน
อย่าได้หลงฝันมายา
หลงพาตัวเองพอกเพรงกรรม
ให้ช้ำรอยวน อยู่เลย...นะยอดดวงใจ
และ...
กับค่ำคืนนี้ ดวงเดินดายเดียว
ไปเก็บดวงดอกเข็มขาวที่พราวแน่นกอมากำนัล
ประโลมขวัญแด่ทุกดวงใจที่ยังไหวครวญหวนไห้หารัก
ให้ราตรี..ที่ยังมีจันทร์ฉายมาทายทักแทนที่
เสมือนเสมอ สอนบทเรียน
ให้ทุกดวงชีวีได้ตระหนัก..
ว่า...
โลกแสนงามนี้นั้น
มีทั้งมืดแล้วสว่าง
มิร้างแรมลา ให้สิ้นหวังหวาน
ตราบชั่วกาล...ที่โลกนี้ยังมิแหลกสลายลง...!!!
.............
แล้ว..
โลกเงียบงามนิยามว่าง
ก็กระจ่างแจ่มจิตสนิทขวัญ
ในท่ามคืนจันทร์เสี้ยวลอยเงียบงัน
ในท่ามฝันสลายลับรับร้าวราน
คือศักดิ์ศรีคุณธรรมนำชีวิต
คือลิขิตจากพรหมชะตาให้กล้าหาญ
ถอนน้ำผึ้งพิษเคยจารจิบมาช้านาน
สิ้นมนต์มารผลาญค่าคนจนสิ้นใจ
อาจจะเจ็บอาจจะปวดอาจรวดร้าว
อาจจะเศร้าอาจจะโศกเกินคำไหน
อาจจะหนาวดายเดียวสิ้นไร้ใคร
อาจจะเสียใจเสียขวัญ..รอ..วันลืม..!
..........................
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3816.html
ดวงตะวัน แอม & ดา
ดวงตะวัน
ที่เคยส่องแสงให้ความ สว่าง
กำลังจะจาง
กำลังจะเลือนหายไป
คนที่ดี ที่มีแก่ใจให้กัน มาก่อน
กำลังจะลืม กำลังจะเดินหนีไป
ท้องฟ้าก็คงมืดมน
และคงมีคนเสียใจ อา!!
แค่เพียง อยากรู้ว่าทำไม
ตอบได้ไหมเล่าดวงตะวัน
แม้แต่ดาว ที่พราวบนฟ้าก็ดู
เลือนลาง
และมันก็จาง ไม่พอจะแทนที่ใคร
คนใด
มีแต่เธอ เป็นเพียงตะวันไม่มี
คนอื่น
และเธอเท่านั้น
คือดวงตะวันที่หายไป
ท้องฟ้าก็คงมืดมน
และคงมีคนเสียใจ อา!!
แค่เพียง อยากรู้ว่าทำไม
ตอบได้ไหมเล่าดวงตะวัน
ท้องฟ้าก็คงมืดมน
และคงมีคนเสียใจ อา!!
แค่เพียง อยากรู้ว่าทำไม
ตอบได้ไหมเล่าดวงตะวัน
ตอบได้ไหมเล่าดวงตะวัน...
24 กุมภาพันธ์ 2550 14:04 น.
พุด
ขวัญหล้า..กำลังยืนอยู่ริมทะเลสาบ
ที่รายรอบงามไปด้วยดงดอกหญ้าและ
ต้นไม้ไร้ใบ
มีเพียงกิ่งก้านเส้นสายพรายแผ่ออกมา
ราวกับต้นกัลปังหาสีดำ..
สายวสันต์หลงฤดู
กำลังรินร่ำหยาดละออง ฝอยฝอย
พร้อยพร้อยพร่างพลิ้ว ปลิดปลิวโปรยปรายลงมา
กระทบ..กับ.
แสงตะวันยามบ่ายให้ดูราวรัศมีอัญมณีเพชรรุ้ง
ลดหลั่นคือลาดเนินซ้อนสลับด้วยดงมันสำปะหลัง
และดงสัปรดพันธุ์ดี
เคียงข้างมีสวนยาง
ที่บัดนี้กำลังยืนต้นสูงไสว
เขียวไพลเขียวพร่างอย่างมีระเบียบ
แน่นขนัด ราวทหารในกองทัพธรรมชาติ
ที่แดดทอกระจ่างสว่าง
กระทบได้เพียงปลายยอดใบละออละอ่อนเบื้องบน
ให้พลิกพลิ้วระยิบระยับ
ราวใบไม้เงินใบไม้แก้ววะแวววับวะวูบไหว
ระบัดใบไหวไปตามแรงลม
ขวัญหล้า...ใส่หมวกสานใบสวย
ลงไปยืนทอดร่างระทวย
รับสายลมระรวยระริน..สดฉ่ำ
และ
กับธรรมชาติรายรอบเงียบงามนิ่งงัน
ราวกับแม่ดวงดอกทองกวาว
นางเอกสาวในตำนานหนังรักอมตะ
*มนต์รักลุกทุ่ง*ก็มิปาน
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3102.html
มนต์รักลูกทุ่ง
หอมเอยหอมดอกกระถิน
รวยระรินเคล้ากลิ่นกองฟาง
เห็ดตับเต่าขึ้นอยู่ริมเถาหญ้านาง
มองเห็นบัวสล้างลอยปริ่มริมบึง
อยากจะเด็ดมาดอมหอมหน่อย
ลองเอื้อมมือค่อยค่อย
ก็เอื้อมไม่ถึง
อยากจะแปลงร่างเป็นแมลงภู่ผึ้ง
แปลงได้จะบินไปคลึงเคล้าเจ้า
บัวตูมบัวบาน
หอมดินเคล้ากลิ่นไอฝน
อวลระคนธ์หอมแก้มนงคราญ
ขลุ่ยเป่าแผ่ว
พริ้วผ่านทิวแถวต้นตาล
มนต์รักเพลงชาวบ้านลูกทุ่งแผ่วมา
ได้คันเบ็ดสักคันพร้อมเหยื่อ
มีน้องนางแก้มเรื่อนั่งเคียงตกปลา
ทุ่งรวงทองของเรานี้มีคุณค่า
มนต์รักลูกทุ่งบ้านนา
หวานแว่วแผ่วดังกังวาน
โอ้เจ้าช่อนกยูง
แว่วเสียงเพลงมนต์รักลูกทุ่ง
ซ้ำหอมน้ำปรุงที่แก้มนงคราญ...
ขวัญหล้า...แหงนเงยดูฟากฟ้ากว้าง
ที่งามกระจ่างด้วยสายแสงแดดสีทอง
เธอ..ยิ้ม...
กับ...ดวงดอกหญ้า
กับกระท่อมหลังคาจากวิมานคนยาก
กับสายชลสายกมลแห่งรักนิรันดร์
กับสายฝนสายฝันสวรรค์หล้าตรงหน้า
กับฟ้ากว้างกระจ่างสดใส
และ..
กับโลกไพรตรงหน้า
ที่..
แสนงามเงียบเรียบง่ายสงบสุข
บริสุทธิ์สมถะในวิถีชีวีชีวิตดิบเดิมเรียบง่าย
พอเพียงเพียงพอ
และ..
กับหัวใจดวงมิท้อ
มิยอมพ่าย หมายฝากกล้าหยัดยืน
รู้กลืนกล้ำ รู้อดทน
ที่ณ..บัดนี้ดวงกมลภายใน
ราวกับมี..
รัศมีเพชรไสวทอแสงพร่างละออ
เป็นพลังใจ
ให้...ยังคงก้าวเดินต่อไป....
ใน...
เส้นทางทอง เส้นทางธรรม สัจจธรรม ธรรมชาติ
อันคือ..
หลักชัยยิ่งใหญ่
แห่งความวาดหวัง กำลังใจ
พร้อมพลีเพียร..
ตราบชั่วชีวีจะหาไม่.....นะ..ยอดดวงใจ..
ที่รักแห่งรัก..ภักดิ์แสนภักดิ์ของขวัญหล้า......!
........................
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song101.html
หยาดเพชร
เปรียบ เธอเพชรงามน้ำหนึ่ง
หวาน ปานน้ำผึ้งเดือนห้า
หยาด เพชร เกล็ดแก้ว แวว ฟ้า
ร่วง มา จากฟ้า หรือไร
หยาด มาแล้วอย่าช้ำโศก
ปล่อย คนทั้งโลกร้องไห้
หยาด เพชร เกล็ด แก้ว ผ่อง ใส
นั้นอยู่ไกล เกิน ผูก พัน
แม้ ยามเพชรหยาดจากฟ้า
ร่วงลงมา ฟ้าคง ไหว หวั่น
ดวงดาวก็พลอยเศร้า โศก ศัลย์
มิอาจกลั้น น้ำตา อา ลัย
เอื้อม มือคว้าหยาดเพชรแก้ว
เผลอ รักแล้วจึงฝันใฝ่
หยาด เพชร หยาดละออง ผ่องใส
แม้นอยู่ใน ความ มืด มน
แม้ ยามเพชรหยาดจากฟ้า
ร่วงลงมา ฟ้าคง ไหวหวั่น
ดวงดาวก็พลอยเศร้า โศก ศัลย์
มิอาจกลั้น น้ำตา อา ลัย
เอื้อม มือคว้าหยาดเพชรแก้ว
เผลอ รักแล้วจึงฝันใฝ่
หยาด เพชร หยาดละออง ผ่อง ใส
แม้นอยู่ใน ความ มืด มน...
21 กุมภาพันธ์ 2550 10:18 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song5915.html
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6020.html
MY HEART WILL GO ON
ไข้รุมรุมสุมร่างให้เหน็บหนาว
มองฟ้าราวสีน้ำเงินยามเช้านี้
โลกตรงหน้าเหว่ว้าในฤดี
วันและปีผ่านลาลับกับตะวัน
ใจเอ๋ยใจใครละหนอพ้อเคียงข้าง
ทุกรักร้างแรมไกลให้ใจหวั่น
ให้เดียวดายท่ามปลายโลกทิวาวัน
ให้โศกศัลย์นับวันรอขอรักคืน
จะกี่วันขวัญก็คงเป็นเช่นฉะนี้
จะกี่ปีฝันมลายทุกยามตื่น
จะกี่รักก็แค่รักใช่พบชื่น
จะกี่ฝืนก็แค่ไกลเกินไขว่คว้า
ทุกดวงใจไกลห่างเส้นทางชีวิต
คือลิขิตพรหมชะตาวาสนา
สร้างเพียงบุญอธิษฐานจิตภาวนา
ทั้งโลกนี้โลกหน้า..อย่าพบรัก...!!!
............................................
ถอด..ใจ..
เธอรู้บ้างไหม...
ในวันนี้ ที่ฉัน อยากถอดหัวใจ วางไว้...ในกลุ่มเมฆ
ให้ปุยเมฆ แสนนุ่ม ฟ้างาม และดวงดาวจรัสแสง
ในยามค่ำช่วยกันเห่กล่อม...ปลอบประโลม..........
ฉันอยากมี..แค่ร่างนี้ ที่ไร้หัวใจ..
ไม่ต้องเหงาเศร้า และ เจ็บปวด
ฉันอยากอยู่..ในร่างนี้ ที่อยู่ไปวันวัน..
กิน นอน ทำงาน เพื่อให้ผ่านๆไป
ไม่ต้องมีหัวใจไว้โหยหา และคิดถึงใคร....
เธอรู้บ้างไหม..ฉันอยากถอดใจ
เหลือเพียงร่างกาย
ที่ยังรอเธออยู่ได้ โดยไม่ช้ำชอก
เธอรู้บ้างไหม...ฉันอยากถอดใจ
เอาไว้จนกว่าฉันนี้จะเลิกพบกับคำว่า
พลัดพรากจากกันไกลอีกครั้ง
เธอรู้บ้างไหม..ฉันอยากถอดใจ
จนกว่าจะถึงอรุณรุ่ง
ที่ตื่นขึ้นมาแล้วมีเธอนั้นในอ้อมกอด...
เธอรู้บ้างไหม..ฉันอยากถอดใจ
เลิกฟังเพลง ที่เธอฝากไว้ให้
และมันครวญคร่ำกระหน่ำซ้ำซัด
จนใจฉันพังยับเยิน
เธอรู้บ้างไหม..ฉันอยากถอดใจ
ให้ลืมความเสียใจ
ความรู้สึกที่รักเธอมากมาย... จนอายฟ้าดิน
เธอรู้บ้างไหม..ฉันอยากถอดใจ
จนกว่า...
เธอนั้นจะให้คำตอบว่า..รักฉันนิรันดร.....
เธอรู้บ้างไหม..ฉันอยากถอดใจ
เพราะวันนี้ ฉันอยู่กับร่างนี้
ที่ดูเหมือนจะมีใจ แต่มันไม่มี
เพราะ..
มันโบยบิน ข้ามขอบฟ้ามาซุกอยู่กับอกเธอ..
ที่รัก..อย่าใจร้ายนัก..
ช่วยเก็บดวงใจรักของฉันไว้ด้วย..
อย่า..โยนทิ้งให้แหลกสลายเลย..!
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song5915.html
CLOSE TO YOU
Why do birds suddenly appear
Ev'ry time you are near
Just like me, they long to be
Close to you
Why do stars
fall down from the sky
Ev'ry time you walk by
Just like me,they long to be
Close to you
On the day that you were born
The engels got together
and decided to create a dream
come true
So they sprinkled moon
dust in your hair
of gold and starlight in
your eyes of blue
That is why all the boys in town
Follow you all around
Just like me,they long to be
Close to you
On the day that you were born
The engels got together
and decided to create a dream
come true
So they sprinkled moon
dust in your hair
of gold and starlight in
your eyes of blue
That is why all the boys in town
Follow you all around
Just like me,they long to be
Close to you
Just like me,they long to be
Close to you
Hahahaclose to you
Hahahaclose to you
Hahahaclose to you...
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6020.html
MY HEART WILL GO ON
Every night in my dreams
I see you, I feel you
That is how
I know you go on
Far across the distance
and spaces between us
You have come to show you go on
Near, far, wherever you are,
I believe
that the heart does go on
Once more,
you open the door
And you're here in my heart,
And my heart will go on and on
Love can touch us one time
and last for a lifetime,
And never let go till
we're gone
Love was when I loved you,
one true time I hold to
In my life we'll always go on
Near, far, wherever you are,
I believe
that the heart does go on
Once more,
you open the door
And you're here in my heart,
And my heart will go on and on
You're here,
there's nothing I fear,
And I know that my heart will
go on
We'll stay forever this way,
You are safe in my heart and
my heart will go on and on...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพุด
หน้าส่วนตัว
1262
