19 ธันวาคม 2550 10:34 น.
พุด
ร้อยใจดวงทองสนองเสนอ
แด่เธอคนดีในเงาฝัน
หวังรักแท้สถิตนิจนิรันดร์
หวังสวรรค์รับรู้เมตตา
นานแค่ไหนรอด้วยใจมิเคยท้อ
เพียงแค่ขอเคียงขวัญวันเหว่ว้า
ลบรอยลารานกัปป์กาลเวลา
ปรารถนาดับร้อนโศกสร้างโลกงาม
คือปณิธาณหมายมุ่งผดุงจิต
ดั่งชีวิตได้เริ่มต้นพ้นพงหนาม
สร้างมหัศจรรย์ฝันอันยิ่งใหญ่ให้ติดตาม
ยิ่งนิยามเกินนิยายให้ตราจำ
ให้ดาวดวงในห้วงกาลผสานรัก
ดวงจิตภักดิ์หยาดน้ำค้างใจระรินร่ำ
ให้โลกประจักษ์รักแท้แห่งคู่ธรรม
พ้นบ่วงกรรมพันธนาตราบฟ้าดิน...!
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3337.html
คู่ทาษ .....แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์
ขอครวญคำ
ข้ามฟ้าลอยมาแด่เธอ
น้ำคำวอน คลั่งเพ้อละเมอจากใจ
รักเราสอง สัมพันธ์
แต่รักนั้นอยู่ไกล
เฝ้าหลงอาลัย ร้องครวญไป
ฝากหัวใจลอยล่อง
ขอปรานี พี่หวัง จงฟังพี่ครวญ
เสียงในใจ ไห้หวล รัญจวนหม่นหมอง
รักเราเอ๋ย แม้ไกล แต่หัวใจประคอง
พี่หวัง ใจปอง
เนื้อนวลทอง ใฝ่รักปองบูชา
เป็นกะลาให้ถือ
แม้เธอคือขอทาน
เป็นบัลลังก์ตระการ
แม้เธอเป็นนาง พญา
เป็นโลงทอง รองรับแม้ดับชีวา
เป็นวิมานผ่านฟ้า
แด่เทพธิดา นงคราญ
รัก เราเป็น
เช่นเหมือนดาวเดือน เด่นตา
แสงเรืองรอง ส่องฟ้าอาภาเบิกบาน
แม้ชีพสูญลับไป แต่รักไม่แหลกราญ
ให้สองวิญญาณ
สิงสราญ อยู่วิมานดาวเดือน
เป็นกะลาให้ถือ
แม้เธอคือขอทาน
เป็นบัลลังก์ตระการ
แม้เธอเป็นนาง พญา
เป็นโลงทอง รองรับแม้ดับชีวา
เป็นวิมานผ่านฟ้า
แด่เทพธิดา นงคราญ
รัก เราเป็น
เช่นเหมือนดาวเดือน เด่นตา
แสงเรืองรอง ส่องฟ้าอาภาเบิกบาน
แม้ชีพสูญลับไป แต่รักไม่แหลกราญ
ให้สองวิญญาณ
สิงสราญ อยู่วิมานดาวเดือน...
18 ธันวาคม 2550 23:27 น.
พุด
รจนาบทกวีในคืนเหงา
มีเพียงเงาจันทร์เป็นเพื่อน
ระริบหรี่แสงดาวรายล้อมเดือน
รออรุณรุ่งมาเยือนในอ้อมกาล
คิดเอยแสนคิดถึง
ใครคนหนึ่งในคืนหวาน
เลือนรอยลบช้ำลาราน
พ้นผ่านวันวิปโยคโศกใจ
คืนและวันผันผ่านให้เรียนรู้
คอยเป็นคู่สู้โลกอย่าหวั่นไหว
ประคองกันสร้างฝันงามประดับใจ
รอวิมานไพรดั่งมาลัยเกียรติยศอันงดงาม
อิฐทุกก้อนเรียงร้อยจากแรงรัก
มาจากภักดิ์จริงใจแม้นใครหยาม
คนช่างฝันฝันเฟื่องเพียงนิยาม
แต่งเติมตามจินตนา น่าเศร้านัก
หาก..ทุกสิ่งย่อมเกิดก่อเพราะความฝัน
เฝ้าแบ่งปันโอบเอื้อเหนือกว่ารัก
หยดหยาดเหงื่อเจือเนื้อแท้แห่งความภักดิ์
หวัง..โลกประจักษ์จิตดวงนี้พลีแด่เธอ...
เป็นดั่งวิมานดารารายประดับหล้า
เป็นวิมานฟ้าแห่งเทพสนองเสนอ
เป็นวิมานทองในครองฝันละเมอ
เป็นทุกสิ่งแด่เธอ..คนดี..มีค่าควร...!
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1933.html
วิมานดิน
นันทิดา แก้วบัวสาย
ฝากรักเอาไว้ ฝากไปในแสงดวงดาว
ที่ส่องประกายวับวาว วาว อยู่บนฟากฟ้า
ให้แสงสุกใส ได้เป็นเสมือนดวงตา
คอยส่องมองเธอด้วยแวว ตา แห่งความภักดี
เก็บฟ้ามาสาน ถักทอด้วยรักละมุน
คอยห่มให้เธอได้อบ อุ่น ก่อนนอนคืนนี้
ให้เสียงใบไม้ ขับกล่อมเป็นเสียงดนตรี
คอยกล่อมให้เธอฝันดี ดี ให้เธอเคลิ้มไป
เป็น วิมานอยู่บนดิน
ให้เธอได้พักพิง พิง และนอนหลับไหล
เก็บ ดาว เก็บเดือนมาร้อยมาลัย
เก็บหยาดน้ำค้างกลางไพร
มาคล้องใจเราไว้รวมกัน
ก่อนฟ้าจะสาง ก่อนจันทร์จะร้างแรมไกล
ยังอยู่กับเธอข้างเคียง กาย อยู่ในความฝัน
ฝากเสียงกระซิบ ฝากไปในสายลมผ่าน
ข้ามขอบราตรีที่ยาว นาน ให้เธอฝันดี
เป็น วิมานอยู่บนดิน
ให้เธอได้พักพิง พิง และนอนหลับไหล
เก็บ ดาว เก็บเดือนมาร้อยมาลัย
เก็บหยาดน้ำค้างกลางไพร
มาคล้องใจเราไว้รวมกัน
ก่อนฟ้าจะสาง ก่อนจันทร์จะร้างแรมไกล
ยังอยู่กับเธอข้างเคียง กาย อยู่ในความฝัน
ฝากเสียงกระซิบ ฝากไปในสายลมผ่าน
ข้ามขอบราตรีที่ยาว นาน ให้เธอฝันดี
ให้เธอได้อบ อุ่น และนอนฝันดี
ให้เธอได้อบ อุ่นอยู่ใน วิมาน...
18 ธันวาคม 2550 13:45 น.
พุด
เงาอดีตตามกรีดหลอน
หวังมิซ้อนรอยกรรมซ้ำเป็นสอง
รักนิรันดร์อันงดงามดั่งคู่ทอง
คงมิต้องภิณฑ์พังอีกครั้งครา
ให้ยึดถือสัจจคำอธิษฐาน
อย่าให้รานอีกคราวเศร้าเสน่หา
อย่าให้ต้องตัดใจหันหลังลา
ต่างเหว่ว้าชีวิตขนานกันตราบวันตาย
จึงกระซิบวอนให้รู้คิด
ก่อนลิขิตเรื่องใดอย่าให้สาย
ก่อนที่ใจเราสองต้องเดียวดาย
ก่อนมลายลมหายใจไปนิรันดร์
เคยเหว่ว้าเหน็บหนาวยาวนานนัก
รอที่รักเทพแห่งพรหมมาสู่ขวัญ
เป็นตำนานปาฏิหารย์รักตราบชั่วกัลป์
มหัศจรรย์ล้ำเลอค่าฟ้าดินรู้...
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3738.html
ตลอดกาล
รัก แรก
แทรกความหวานฉ่ำล้ำ ทั้งมวล
เหมือน ชวน ให้ใจต้องเสน่หา
เหมือน ดั่ง สายน้ำชื่นฉ่ำเย็น
ไหลผ่านมา
สองอุรา พาให้ฝันใฝ่
รัก นั่น
ไม่มีวันเปลี่ยนผัน หัวใจ
ให้ ใคร มีใจเพียงเพื่อเธอ
แม้ โลก
หยุดหมุนรักก็ยัง มั่นเสมอ
ฟ้า มีดาว ฉัน มีเธอ
ตลอดกาล
ขอให้ รักเรา เคียงอยู่คู่ฟ้า
ไม่มีวัน ร้างรา
พลัดพรากจากไกล
ให้ฉัน ให้เธอ รักมั่นจริงใจ
ตลอดไป นานเท่านาน
ตลอดกาล
ขอให้ รักเรา
เคียงอยู่คู่ฟ้า
ไม่มีวัน ร้างรา
พลัดพรากจากไกล
ให้ฉัน ให้เธอ รักมั่นจริงใจ
ตลอดไป นานเท่านาน
ตลอดกาล...
ดวงดอกไม้ทายทักหล้า ม่านฟ้าจรัสแสงรับวันใหม่ คลี่ยิ้มหวานรับอรุณแรกหอมหัวใจ ดงดอกหญ้าระบัดไหวในแสงตะวัน อยากกระซิบริมอกใครให้ไออุ่น ถึงละมุนละไมในใจขวัญ หากเปล่าดายไร้ร้างกาลนิรันดร์ เพียงเงาฝันลางเลือนเป็นเพื่อนใจ พะยอมไพรอวลกลิ่นประทิ่นรับ กระท่อมทับดั่งแดนฝันสวรรค์ไสว รายรอบเรือนบัวบานชูช่อใบ หยาดน้ำค้างใสดั่งเพชรวะวับวาว นิทราฝันวันดีมีไหมหนอ ฤาเพียงรอด้วยใจดวงเหน็บหนาว ดารารายทอดรอสุดแดนดาว กระพริบพราวในพรายฝันนิรันดร....!
มณีดาวในดวงใจไสวพร่างกระจ่างฝัน รอพบวันนิรันดร์รักลบเหว่ว้า วิมานดาวรายรอพรายพรทั่วนภา ปรารถนาเพียงงามว่างณกลางใจ อธิษฐานเพียรสร้างดีพลีแด่โลก ดับทุกข์โศกมวลมากมิตรด้วยจิตใส ศรัทธามั่นสร้างฝันให้เป็นจริงนะดวงใจ ดั่งวิมานไพรเทพแห่งหล้าฟ้าประทาน ดินลดามงคลศิระเหนือชีวิต จักสถิตเป็นมิ่งขวัญกุศลสาน ตามรอยบาทจิตหมายมาดนิรันดร์กาล เกษมศานต์ปิติใดไหนเล่าเท่ารักชาติรักแผ่นดิน หวัง.. วิมานทวารวดีแดนดาวจักพราวพร่าง ส่องสว่างดั่งอัญมณีไพรมิรู้สิ้น เป็นปาฏิหารย์ภักดิ์รักยิ่งใหญ่เหนือใครจินต์ ดั่งกระแสสินธุ์สุนทรีย์บุญฝากไว้..หมายสอนใจ.. สัจจธรรม...!
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพุด
หน้าส่วนตัว
1598
