นานเท่าไรแล้ว...ที่คุณลืมแหงนเงยขึ้นดูท้องนภา ฟากฟ้าที่ระยิบด้วยแสงดาวพราวพร่าง นานเท่าไรแล้ว...ที่คุณปล่อยให้เดือนอ้างว้างเดียวดาย รอแย้มยิ้มปลอบประโลม นานเท่าไรแล้ว...ที่ดวงดอกไม้รอทายทัก ให้คุณดอมหอมกลิ่นกรุ่นแล้วเก้อ นานเท่าไรแล้ว...ที่สายลมละเมอรอคุณส่งรอยจูบฝากไปให้ใครบางคน ที่เขาแสนคิดถึงคุณ นานเท่าไรแล้ว...ที่แสงแดดสีทองผ่องพรายฉายฉานเฝ้ารานรอให้ คุณออกมานั่งรับอุ่นอวลในยามอรุณรุ่ง นานเท่าไรแล้ว...ที่คุณไม่เคยทอดตาดูสายรุ้งแสนงามยามฟ้าหลังฝน นานเท่าไรแล้ว...ที่ดวงกมลคุณไม่เคยเปิดใจรับสายแสงแห่งธรรม นานเท่าไรแล้ว...ที่คุณไม่เคยฟังเสียงระรินร่ำยามสายฝนพรำโปรย นานเท่าไรแล้ว...ที่คุณปล่อยให้ดวงดอกไม้ปลิดกลีบโรยร่วงโดยไม่เคย มองเห็นสัจจธรรม นานเท่าไรแล้ว...ที่คุณปล่อยให้โลกเป็นสีดำแทนสีชมพู นานเท่าไรแล้ว..ที่ชีวีคุณมีคู่เคียงแค่เทคโนโลยี่ศิวิไลซ์ นานเท่าไรแล้ว...ที่คุณละเลยหัวใจปล่อยให้เหนื่อยล้า ด้วยการหลงยึดมั่น ถือมั่นไม่สิ้นสุด นานเท่าไรแล้ว...ที่คุณติดตมอยู่ในโลกสมมุติ มายาฝัน นานเท่าไรแล้ว...ที่คุณไม่เคยได้รับหยาดน้ำผึ้งพระจันทร์ จากผู้เป็นที่รัก นานเท่าไรแล้ว...ที่คุณลืมสิ้นภักดิ์ อ้อมตักอ้อมขวัญ ลืมสายธารน้ำนมอันมากล้นค่าเมตตาการุญย์ จากอ้อมอกอุ่นของผู้มีพระคุณล้นฟ้า ลืมสิ้นแม้นความ กตเวทิตาคุณ ผู้รอท่าอยู่ทุกทิวาวัน ให้คุณคืนหลังกลับมาให้ชื่นชม... นานเท่าไรแล้ว...ที่คุณลืมหลงโลกแห่งธรรมชาติ ธรรมดาๆแห่ง ชีวาชีวิต นานเท่าไรแล้ว......... และ.. นานเท่าไรแล้ว.........ทุก..คนดี...ที่รัก....! ..................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song287.html นัดพบ เพ็ญศรี พุ่มชูศรี ถ้าเราจะนัดพบ กัน เมื่อตะวันลับไม้ ฉันไม่หลอกจะบอกให้ อย่าเอ็ดไป สิจงฟัง ฟัง สิฟัง สัก นิด แล้วอย่าคิดว่าฉันสอน ว่าฉันสั่ง ฟังสิฟัง ฟังกันเล่นเพลินเพลิน แต่มันสุขเหลือเกิน ไม่เชื่อเชิญ ลองจำ ถ้าเราจะนัดพบ กัน เมื่อตะวัน พลบค่ำ ธรรมชาติชุ่มฉ่ำ ฉ่ำชื้น ชื่น ใจ ใต้ ร่มไม้ใบบางบาง แสงสว่างรำไรรำไร ไม่ต้องระวังไม่ต้องระไว จะอายทำไมกับพระจันทร์ ถ้าเราจะนัด พบ กัน ควรให้จันทร์ เห็น ใจ ลมอ่อนอ่อนพัด ผ่าน ชูกิ่งก้านช่อใบ บ้างก็แกว่งบ้างก็ไกว บ้างเขยื้อนสะเทือนไหว สะบัดใบไปตามลม ผสมน้ำค้าง พร่าง พรม เรไรจิ้งหรีดหวีดผสม ต่างคลอต่างคล้อต่างล่ออารมณ์ เรา ให้ชมให้ชื่น ใจ นี่แหละถิ่นนัดพบ แต่เราไม่พบกับใคร เพียงแต่พบกับธรรมชาติ แล้วเราก็อาจจะสุขใจ ไม่ต้องไปพบ กับใคร ที่ไหน เพลินใจ เพลิน ตา...
/Mirror%20Lake%20Reflections.jpg)
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6196.html อัญเชิญบทเพลงพระราชนิพนธ์ รัก ดอกรักนิรันดร์บานกลางใจในวันนี้ เมื่อคนดีเกาะกุมมือนำทางขวัญ ใจหลอมใจรวมหนึ่งเดียวตราบชั่วกัลป์ สัจจะมั่นอธิษฐานรอมิท้อใจ ให้หอมงามน้ำใจใสดั่งแก้ว วะวับแวววะวับวาวน้ำค้างใส หยาดระรินดับทุกข์โศกโลกหมุนไป ทุกดวงใจผู้ชิดใกล้ได้รับรัก ดอกไม้ฝันบานสะพรั่งราวเพชรพร่าง ผลิกระจ่างจากบึงใจซึ้งสลัก ฝากความดีพลีพร้อมให้นะที่รัก จากจิตภักดิ์รักธรรมนำกมล แล้วชูช่อไสวในแสงทอง ให้พรายผ่องพรรณรายทุกแห่งหน พสุธาไทพระพุทธรัตนาบันดาลดล ให้จิตคนบานเหนือโลกย์เหนือโศกวน.. เหนือโศกกรรม..! ........................ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6196.html อัญเชิญบทเพลงพระราชนิพนธ์ รัก รักทะเล อันกว้าง ใหญ่ไพศาล รักท้องฟ้า โอฬาร สีสดใส รักท้องทุ่ง ท้องนา ดั่งดวงใจ รักป่าเขา ลำเนาไพร แสนสุนทร รักพฤกษา รุกขชาติ ที่ดาษป่า รักปักษา ร้องกู่ บนสิงขร รักอุทัย สว่าง กลางอัมพร รักทั้ง รัตติกร ในนภดล รักดารา ส่องแสง สุกสว่าง รักน้ำค้าง อย่างมณี มีโภคผล รักทั้งหมด ทั้งสิ้น ที่ได้ยล รักนวลนาง รักจน หมดสิ้นใจ รักพฤกษา รุกขชาติ ที่ดาษป่า รักปักษา ร้องกู่ บนสิงขร รักอุทัย สว่าง กลางอัมพร รักทั้ง รัตติกร ในนภดล รักดารา ส่องแสง สุกสว่าง รักน้ำค้าง อย่างมณี มีโภคผล รักทั้งหมด ทั้งสิ้น ที่ได้ยล รักนวลนาง รักจน หมดสิ้นใจ...
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1112.html ได้รักเธอก็พอ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1111.html อาญารัก เราพบกันวันที่ฟ้าสีหวาน ดอกไม้บานเต็มต้นบนทางฝัน ปาฏิหารย์รักแท้รอชั่วกัลป์ มหัศจรรย์ราวฟ้าดินดลบันดาล แล้ว... วันนี้ฟ้าก็แปรเป็นสีโศก โลกทั้งโลกสีน้ำเงินหมดสิ้นหวาน รักนิรันดร์กลายฝันเป็นร้าวราน แค่ทางผ่านแห่งหัวใจสอนบทเรียน ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ คำพระพุทธสอนมาเคยอ่านเขียน แท้สัจจธรรมย้ำรอยวนวิบากเวียน มิแปรเปลี่ยนชั่วกัปป์กาลเวลา จึ่ง..ทบทวนทุกข์ท้นบนทางรัก ดั่งแอกหนักแบกระทมเสน่หา ตัดสินใจครั้งสุดท้ายเอ่ยคำลา แม้น..น้ำตาเป็นสายเลือดยอมเชือดใจ...!!! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1111.html อาญารัก เพราะบุญ เคยทำ ฤา จากกรรม ปางไหน ที่ทำให้ ทุกชีวา ต้องมา พบกัน ร่วม ร้อย ร่วม เรียง เรื่องราว ที่ผูกพัน แต่ละคน ต่างที่ มา ชดใช้ เวรกรรม ที่ เคยทำ กันไว้ ได้ เจอวัน ที่ หวานชื่น คืนแห่ง น้ำตา ไม่อาจฝืน เส้น ทาง ถูกวาง ให้เกิดมา ตาม ชะตา เกิดเป็นใคร ล่องเรือ ชีวิต ที่ลิ ขิตมาด้วย กัน แต่ ละวัน แล้ว แต่กรรม พาไป ไม่มี ใครรู้ จะสิ้น สุดลงที่ ใด จุดจบ ที่ปลาย ใครเศร้า ใคร สุขสันต์ ขอจง มั่นใจ ให้ ความดี คอยคุ้ม สุข ห่างหาย ทุกข์รายรุม ล้อมอยู่ ทุกวัน หมด เวร เมื่อไร หมดกรรม ที่ผูก กัน อีกไม่นาน คงได้ ดี ล่องเรือ ชีวิต ที่ลิ ขิตมาด้วย กัน แต่ ละวัน แล้ว แต่กรรม พาไป ไม่มี ใครรู้ จะสิ้น สุดลงที่ ใด จุดจบ ที่ปลาย ใครเศร้า ใคร สุขสันต์ ขอจง มั่นใจ ให้ ความดี คอยคุ้ม สุข ห่างหาย ทุกข์รายรุม ล้อมอยู่ ทุกวัน หมด เวร เมื่อไร หมดกรรม ที่ผูก กัน อีกไม่นาน คงได้ ดี หมด เวร เมื่อไร หมดกรรม ที่ผูก กัน อีกไม่นาน คงได้ ดี ทำดีไว้ ต้องได้ ดี... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1112.html ได้รักเธอก็พอ ละครทีวี อาญารัก ฉัน ไม่รู้ ฉัน ไม่รู้ ว่าจะอยู่ อย่างไร แต่ ที่รู้ และไม่เคย สงสัย อยู่ที่ไหน ต้องมีเธอ เคย ได้รู้ เคย ได้รัก แต่เพิ่งประจักษ์ ใจฉัน ว่า ความรัก ที่ได้เคย รู้นั้น ไม่เหมือนที่ฉัน ได้รักเธอ ฉัน ไม่รู้ ชีวิต เกิดมา เพื่อใคร แต่ ที่รู้ ต้องอยู่ ต่อไป เพื่อเธอ จาก วันนี้ ตราบที่ ฉันยัง หายใจ ต้องเจ็บ ปวดเท่าใด ก็ยัง รักเธอ เสมอ ถึง พรุ่งนี้ เป็น อย่างไร ฉันเต็มใจ ยอมรับ ไม่ เป็นไร แค่เพียงยัง มีเธอ ให้ฉัน ได้รัก ก็พอ ฉัน ไม่รู้ ชีวิต เกิดมา เพื่อใคร แต่ ที่รู้ ต้องอยู่ ต่อไป เพื่อเธอ จาก วันนี้ ตราบที่ ฉันยัง หายใจ ต้องเจ็บ ปวดเท่าใด ก็ยัง รักเธอ เสมอ ถึง พรุ่งนี้ เป็น อย่างไร ฉันเต็มใจ ยอมรับ ไม่ เป็นไร แค่เพียงยัง มีเธอ ให้ฉัน ได้รัก ก็พอ...
วันที่โลกแล้งเหลือเวลาแห่งลมหายใจน้อยนิด คุณเคยคิดไหมว่าจะทำสิ่งใดให้ผู้เป็นที่รัก วันที่ลมหายใจของคุณ ราวพยับแดด ที่พร้อมวูบวับมลายหายไป วันที่ลมหายใจของคุณ ดั่งหยาดละอองน้ำค้างบนใบบัว บนใบไม้ใบหญ้า เพื่อรอท่าสายลมแสงแดด มาแผดเผาให้ระเหยหายอย่างไร้ร่องรอย... ไพล..เฝ้าตั้งคำถามกับตัวเอง และทุกดวงใจผู้เป็นที่รัก ให้.. ประจักษ์จิต ประจักษ์แจ้ง ด้วยแรงรักแรงใจอธิษฐาน ใครหนอใคร..ไหนเลยเล่า จะเมตตาเข้าใจจิตดวงใสใจดวงงาม ใจดวงให้..ดวงทองผ่องพิสุทธิ์นี้ ตราบจนกว่า.. ร่างรานใจร้าวดวงนี้สลายลา... ฝากค่าคนค่ารักภักดี พลีค่าคุณธรรม ไว้ค้ำจุนผู้เป็นที่รัก ให้จักรำลึก ตรึกตรองสืบทอด ดำรง ธำรงยอดบุญ ให้การุญย์เมตตา เพียงปรารถนาดี อย่างจริงแท้ เพื่อสานสืบ สุขสว่าง กระจ่างสงบ ให้พบเพียงความว่างเปล่า ไร้มายาฝัน อันยึดมั่นถือมั่นมิได้มาตรแม้นแม้ตัวเรา เพื่อลบเขลา หลง ละลดเลิก เบิกวิบากกรรมใหม่ย้ำซ้ำรอยวน ที่รักแห่งขวัญ... ลมหายใจช่างแสนสั้น วันมิยาวยืน จงตื่นมากับความรู้สึกตัว และ.. พร้อมทั่วจักสละดวงชีวี จักปันดี พลีสิ้น มิถวิลใด ทำจิตให้ไสวบุญ มีไมตรี เอื้ออารีแด่ผู้ยาก ฝากงามในท่ามโลกมายาแล้งลวง หมดห่วงใดใด เหลือเพียงจิตใส รอเสวยภพภูมิ...นิพพานนิรันดร์... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6194.html แสงเทียน เพลงพระราชนิพนธ์ จุดเทียนบวงสรวง ปวงเทพเจ้า สวดมนต์ค่ำเช้า ถึงคราวระทมทน โอ้ชีวิตหนอ ล้วนรอความตายทุกคน หลีกไปไม่พ้น ทุกข์ทนอาทรร้อนใจ ต่างคนเกิดแล้ว ตายไป ชดใช้เวรกรรมจากจร นิจจังสังขารนั้นไม่เที่ยง เสี่ยงบุญกรรม ทุกคนเคยทำกรรมไว้ก่อน เชิญปวงเทวดา ข้าไหว้วอน ขอพรคุ้มไปชีวิตหน้า ทนทรมานมามากแล้วจะกราบลา หนีปวงโรคาที่เบียดเบียน แสงแววชีวาเปรียบแสงเทียน เปรียบเทียนสิ้นแสง ยามแรงลมเป่า ชีพดับอับเฉา เหมือนเงาไร้ดวงเทียน จุดเทียนถวาย หมายบนบูชาร้องเรียน โรคภัยเบียดเบียน แสงเทียนทานลมพัดโบย โรครุมเร่าร้อน แรงโรย หวนโหยอาวรณ์อ่อนใจ ทำบุญทำทานกันไว้เถิด เกิดเป็นคน ไว้เตรียมผจญชีวิตใหม่ เคยทำบุญทำคุณ ปางก่อนใด ขอบุญคุ้มไปชีวิตหน้า ทนทรมานมามากแล้วจะกราบลา แสงเทียนบูชาจะดับพลัน แสงเทียนบูชาดับลับไป... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1111.html อาญารัก เพราะบุญ เคยทำ ฤา จากกรรม ปางไหน ที่ทำให้ ทุกชีวา ต้องมา พบกัน ร่วม ร้อย ร่วม เรียง เรื่องราว ที่ผูกพัน แต่ละคน ต่างที่ มา ชดใช้ เวรกรรม ที่ เคยทำ กันไว้ ได้ เจอวัน ที่ หวานชื่น คืนแห่ง น้ำตา ไม่อาจฝืน เส้น ทาง ถูกวาง ให้เกิดมา ตาม ชะตา เกิดเป็นใคร ล่องเรือ ชีวิต ที่ลิ ขิตมาด้วย กัน แต่ ละวัน แล้ว แต่กรรม พาไป ไม่มี ใครรู้ จะสิ้น สุดลงที่ ใด จุดจบ ที่ปลาย ใครเศร้า ใคร สุขสันต์ ขอจง มั่นใจ ให้ ความดี คอยคุ้ม สุข ห่างหาย ทุกข์รายรุม ล้อมอยู่ ทุกวัน หมด เวร เมื่อไร หมดกรรม ที่ผูก กัน อีกไม่นาน คงได้ ดี ล่องเรือ ชีวิต ที่ลิ ขิตมาด้วย กัน แต่ ละวัน แล้ว แต่กรรม พาไป ไม่มี ใครรู้ จะสิ้น สุดลงที่ ใด จุดจบ ที่ปลาย ใครเศร้า ใคร สุขสันต์ ขอจง มั่นใจ ให้ ความดี คอยคุ้ม สุข ห่างหาย ทุกข์รายรุม ล้อมอยู่ ทุกวัน หมด เวร เมื่อไร หมดกรรม ที่ผูก กัน อีกไม่นาน คงได้ ดี หมด เวร เมื่อไร หมดกรรม ที่ผูก กัน อีกไม่นาน คงได้ ดี ทำดีไว้ ต้องได้ ดี...
เป็นธารเกษมดับโลกแล้ง เป็นดั่งแรงใจอธิษฐาน เป็นบัวงามท่ามบึงตระการ เป็นตะวันหวานเริ่มรุ่งรับอรุณ เป็นดวงดอกไม้ป่าดาระดาด เป็นหวังวาดกลางดวงใจให้หอมกรุ่น เป็นหยาดสายพรายสรวงพระพิรุณ เป็นงามบุญดั่งบัวบูชา เป็นฟ้าฝันบันดาลดลให้พ้นโศก เป็นดั่งโลกลบลืมเหว่ว้า เป็นดั่งพสุธาทองรองเรืองรวงระย้า เป็นขวัญหล้าอัญมณีไพรประดับดิน เป็นธรรมชาติสรรพสิ่งที่กรายล้อม เป็นความหอมดั่งบุปผชาติให้ถวิล เป็นน้ำใจใสงามให้มิสิ้น เป็นกระแสสินธุ์พลีให้รักภักดิ์เพียงเธอ..นิรันดร์
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพุด
Lovings
พุด เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
1234
