19 มกราคม 2549 16:38 น.

ปราศจาก *คุณ*

แมงกุ๊ดจี่

*ก่อนนั้น...ไม่มีเขา   ทำไมเราอยู่ได้   
 แล้วมาวันนี้...ไม่มีเขา  เราต้องอยู่ได้....*

ฉันนั่งเหม่อมองไปตามผืนน้ำกว้าง   
มีความเวิ้งว้าง...กับสายลมหนาวเป็นเพื่อน
น้ำตาซึม    เอ่อเกือบจะล้นออกตา   ความเหงา  ความเคว้งคว้าง
ทำไม?  จึงรู้สึก  ว่ามันโหดร้ายได้เพียงนี้...

จะหยุดห้ามความไหวหวามนี้อย่างไรหนอ?
สายลมที่พัดแผ่ว   ผ่านมาเย็นชื่นใจดีจัง  
หากเปรียบเขาคนนั้นเป็นสายลมก็คงไม่ต่างกันเท่าใด...   
เพียงแต่ลมพัดวนเวียนรอบกายและใจของฉันไม่มีเหมือนก่อนอีกแล้ว


                         *ไม่สามารถลืมไปได้สักนาที
                          ก่อนนั้นมีเราเคียงแค่เพียงสอง
                          ทุกค่ำคืนมีเราสองคอยประคอง
                          ร่วมกันมอง...จันทร์ผ่องมาคล้องใจ...ฯลฯ*


เสียงเพลง   *Without  you*   บรรเลงแผ่วแว่วไปตามลม
น้ำตาที่เอ่อเกือบจะล้น    มันกลับไหลพรั่งพรูออกมา
ความปวดร้าวเศร้าใจ   ปะดังปะเดเข้ามา  ฉันจะผ่านนาทีนี้ไปให้ได้
ต้องมีความเข้มแข็งมากเท่าไหร่   ฉันคอยพร่ำถามตัวเอง...

ภาพความสุขของเราสอง  ยังคงชัดเจนในความรู้สึก
ฉันอยากลบไป   ล้างไปจากใจนี้   ไม่อยากมีภาพเขาคนนั้นอีกแล้ว
อยากเกลียดเขาเหลือเกิน  แต่ทำไม่ได้  ทำไม่ได้จริง ๆ   

เสียงสะอื้นไห้   แว่วไปตามสายลมลมเย็นริมน้ำกว้าง
ผู้ชายใจดีคนนั้น   เขาจากไปแล้ว   แม้ใกล้   แต่ก็เหมือนไกล
ผู้ชายใจดีคนนั้น   เขาเดินออกไปจากชีวิตเราแล้ว   จากไปแล้ว....
น้ำตาไหลพรั่งพรู    เสียงพูดพร่ำอยู่ภายในคอยบอกตัวเอง  ซ้ำไป  ซ้ำมา....

+++++  ฉันจะมีชีวิตอยู่ได้ถ้าปราศจากคุณ+++++				
26 ธันวาคม 2548 17:55 น.

แด่...ใคร

แมงกุ๊ดจี่

ความรู้สึกของคนเรา...
บางทีอาจบอกได้ไม่หมด   และคนที่รักฟังอาจเข้าใจได้ไม่ทั้งหมด..



เราทุกคนจึงพยายามที่จะเรียนรู้...
ใน...คนรอบข้าง
ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน
หรือ...พ่อแม่
หรือ...พี่น้อง
หรือ...คนพิเศษ
หรือแม้แต่ตัวเอง....
				
13 ธันวาคม 2548 11:32 น.

ถ้าหาก

แมงกุ๊ดจี่

สายลมหนาวพัดมากระทบผิวกาย   ทำให้หัวใจได้หวั่นไหวนัก
ฉันเคยคิดว่า...หน้าหนาวเป็นฤดูกาลที่ทำให้ฉันมีความสุข
แต่...เปล่าเลย   หน้าหนาวทำให้ฉัน   อ่อนแอ   และเจ็บปวดทางใจอย่างมาก

ฉันเคยคิดว่าตัวเองเข้มแข็ง   และจะไม่อ่อนแอ   แต่นั้นเป็นการหลอกตัวเอง
เป็นการปลอบประโลมตัวเองเพียงลำพัง...
เหมือนบทเพลงเหงา   บรรเลงขึ้น...คนที่เข้มแข็งคนนี้    ทำไม?  จึงร้องไห้
ทำไม? จึงอ่อนไหว  อารมณ์หวามหวั่น  ในบรรยากาศและอารมณ์เพลงเหลือเกิน
ฉันใช้เวลา  ในการปรับอารมณ์ให้เป็นปกติอยู่นาน   ฉันนั่งร้องไห้  เพียงลำพังโดยที่ไม่รู้ตัว
ไม่เข้าใจว่าเสียใจ   หรือดีใจกันแน่   ที่เหตุการณ์เป็นอย่างนี้   
แต่ก็...มั่นใจว่าเป็นความต้องการของชีวิตฉันเอง   แต่ใจฉัน   *รักคุณนะ*


เรื่องราวที่ผ่านมา   ฉันไม่โทษคุณหรอกค่ะ
คุณยังคงเป็นคนดีของฉันเสมอ...ฉันไม่โทษใคร  หรืออะไรทั้งนั้น
ทุกอย่างที่ฉันคิดและตัดสินใจ   ฉันมั่นใจว่ามันดีกับเราทั้งสอง...แม้เราจะเจ็บปวดก็ตาม
ในเมื่อความต่าง   ในหลายด้าน  ทำให้เราไม่สามารถเดินไปด้วยกัน
ฉันก็จะขอปล่อยมือจากคุณ    แล้วเดินไปตามทางที่ควรจะเป็นในทางเดินของแต่ละคน


ในวันนี้...ฉันอยากเขียนถึงคุณ   
เวลาที่คุณเดินผ่านเข้ามาในชีวิตของฉัน  เป็นช่วงเวลาที่ดีสำหรับฉัน   
เป็นความทรงจำที่ดี   คงคุณไม่คิดอย่างฉันสินะ...
ฉันเคยเป็น *ที่รัก*  ของคุณ  แต่พอเวลาผ่านไป  ฉันกลายเป็นแค่คนรู้จัก
มันเจ็บดีนะ   ที่เป็นแบบนี้  แต่คุณก็ทำดีที่สุดแล้ว  ฉันเข้าใจ  ฉันเข้าใจจริง ๆ


ฉันผิดเอง...ฉันเข้าใจ   ที่ไม่ได้เคียงข้างคุณ
แต่เหตุผลคุณรู้ดีที่สุด    ไม่ผิดหรอกที่คุณจะมี  *ที่รัก*  เป็นคนอื่นที่ไม่ใช่ฉัน
ฉันเสียใจนะ   แต่ฉันก็ไม่สามารถย้อนกลับไปง้อ  หรือโวยวาย  ขอความรักนั้นคืนได้

ฉันเดินปล่อยมือคุณมา   อยากให้คุณรู้ว่าฉันคอยเฝ้ามองดูคุณอยู่เสมอ...
มันเจ็บปวดทรมานแค่ไหน?   ที่ต้องตัดใจจากมา  มันเป็นสิ่งที่ฉันเลือกแล้ว  ใช่เลือกแล้ว
คุณคงไม่รู้หรอก...คุณเจ็บ   แต่ฉันคนนี้เจ็บมากกว่าคุณหลายเท่า...

ฉัน*ที่รัก*ของคุณ *คนดี*  แต่ฉันกลับทำร้ายคุณคนดีที่ฉันรัก   ในเหตุผล  คุณเองรู้ดี
คำถาม  ที่คุณถามเสมอ ๆ  เมื่อเราคุยกัน  เพราะคุณรอเวลาสินะ...

"มีใครใหม่หรือยัง ?"   คุณถามฉันทำไมกัน
"หัวใจมีดวงเดียวจริง   และรักได้หลายครั้งจริง"  ฉันตอบไป
"คงรักมาเยอะแล้วสินะ"  คุณถามฉันอีกทำไม

ฉันคงได้แต่นิ่งเงียบกับคำถามของคุณ  
รู้มั้ย ?  ว่าฉันเจ็บปวดแค่ไหน? 
ที่คนที่ฉันรัก   มาถามฉันแบบนี้...

หัวใจมีดวงเดียวจริง   และรักได้หลายครั้งจริง 
แต่ว่า...หัวใจดวงนี้  คนคนนี้   อยากมีรักเดียว  ก็คือ   "คุณ"

ในวันนี้  หรือวันไหน?   ที่คุณมีโอกาสได้ผ่านมาอ่านข้อความในเว็ปนี้
ขอให้คุณรู้ไว้  ฉันไม่เคยรักใครเท่าคุณ   และไม่เคยทำอะไรกับใครเท่ากับคุณ
และไม่เคยให้อะไรกับใครได้มากมายเท่าคุณ...
ฉันคงเก็บคุณไว้ในใจ   เวลาผ่านไปคงมีแต่คุณในใจนี้
อนาคตเหรอ?   ฉันไม่มีสัญญา   กับคนไม่มีคำมั่นอย่างคุณหรอก 
ว่าฉันคนนี้   จะรัก   จะรอคอยให้คุณกลับมาหาฉัน...
แม้ฉัน...จะโดดเดี่ยวในทางเพียงลำพังก็ตาม


ฉันขอโทษ   "ขอโทษ"  จากหัวใจ
แต่คุณคงเข้าใจดี...    ดีมากกว่าใคร  ๆ   เพราะอะไร...?
ขอบคุณสำหรับความอบอุ่น   ความอ่อนโยนที่มีให้
ขอบคุณสิ่งดี - ดี  ที่คุณเคยทำให้....
ถ้าหาก...ฉันไม่ตัดสินใจแบบนี้   เราคงไม่เป็นแบบนี้
ฉันไม่ร้องขอโอกาสใดใด  ที่คุณจะให้...
ถ้าหาก...วันนั้นฉันทำตามหัวใจตัวเอง   ฉันจะเจ็บแบบนี้มั้ย?  คุณตอบฉันที


*ด้วยเหตุและผลที่มีมากมาย   ที่ได้ทำให้เราเลิกรา
ไม่อาจจะคืนย้อนมา  เวลาของเราหมดแล้ว...*				
7 ธันวาคม 2548 13:45 น.

คนพิเศษ

แมงกุ๊ดจี่

.เรื่องเล่าขานตำนานของความรัก  รักครั้งแรก...คงมีโอกาสได้เกิดกับเราทุกคน
ในความหมายโดยส่วนตัว...ฉันคิดว่าคงเป็นความรู้สึกที่ดี ต่อใครสักคน   
หรือการให้ความสนใจใครคนหนึ่ง  เป็นพิเศษมากกว่าใครๆ   เราๆ คงเคยได้พบเจอ..				
28 พฤศจิกายน 2548 18:19 น.

เมื่อความรัก...มาทักทาย

แมงกุ๊ดจี่

...ฉัน  ผู้หญิงธรรมดา  ที่ยังคงตามหาใครสักคน   
ทั้งชีวิตของฉัน...จนฉันคิดในใจว่าคนที่ตามหานั้นไม่มีจริง...
การเดินทาง   ที่เหมือนจะเนินนานแล้วกับการตามหาสิ่งที่รอคอย
ฉัน...ตอบตัวเองไม่ได้หรอก   ว่าจะได้พบเค้า...คนนั้นเมื่อไหร่
แต่ฉันก็ยังเต็มใจที่จะตามค้นหา  ยังยินดีที่จะเฝ้ารอ  เพื่อเติมเต็มสิ่งที่หายไป
คนนั้น   ฉันมั่นใจว่า...*มี*   แต่ก็ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหน?...				
Calendar
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟแมงกุ๊ดจี่
Lovings  แมงกุ๊ดจี่ เลิฟ 2 คน
Calendar
Lovings  แมงกุ๊ดจี่ เลิฟ 2 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงแมงกุ๊ดจี่