นวลนาง..นางนวล..!

พุด

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3213.html
บทเพลง*นางนวล*



ท่ามเสียงคลื่นซัดฝั่งดั่งครวญคร่ำ
น้ำตาหลั่งเดียวดายหมายเพียงฝัน
เพียงเงาใจหลอมจิตภักดิ์รักนิรันดร์
หลงหมายมั่นเพียงมายาราวฟ้าลวง

นั่นจันทร์เสี้ยวดวงเศร้าหนาวลึกลึก
ในรู้สึกเงียบงันฝันลาล่วง
ไร้น้ำผึ้งเสน่หาหยาดสู่ดวง
ปีลาล่วงเดือนลาลับนับโศกรอ...!
.......................



ตะวันเดือนธันวา..
กำลังลอยเรี่ยฟ้าแผ่รัศมีสีส้มอมชมพูแสนหวาน
รอทิ้งดวงลงสู่ทะเลบางปู

เมืองตากอากาศโบราณที่ผู้คนยังคงให้ความสำคัญ
ต่างจูงลูกจูงหลาน
มาพบกับ....ความบานเบิกใจไปกับฟ้าจรัสจรุง
และ
กับฝูงนกนางนวลนับร้อยนับพัน
ที่กำลังโบกบินถลาเหลิงลอยเล่นลมอย่างงดงาม
ท่ามฟ้าสีนวลนวลนิ่มพอกัน

เธอยืนนิ่งงันกับภาพฝันงามเงียบ
ราวกับตกอยู่ในม่านมนต์แห่งความฝันฝันฝัน
อันแสนหวานเกินจักจารจด


ก่อนที่*เขาคนดี*
จะค่อยๆโอบเธอมาจากทางเบื้องหลัง
ด้วยพลังแห่งรักภักดี
ให้ร่างสองร่างในอ้อมกอดสอดประสานกัน
อย่างแนบแน่นแสนอบอุ่น
เธอหันหน้านวล
มาให้เขาตระกองด้วยสองมืออันแสนอ่อนโยน
ก่อนไล้รอยจูบนิ่งนานไปตามเรียวแก้ม..ริมหู


ร่างสองร่างราวหลอมละลายเป็นหนึ่งเดียว
ท่ามเรียวเมฆสายรุ้งใกล้สนธยาจะลาลับฟ้า
และ..
ท่ามจิตแจ่มจ้าดั่งอัญมณีเพชรพร่างพราว...
เกินจักบอกเล่าให้ผู้ใดรับรู้......!!!!!

....................


นางนวลนวลนางปีกหักรักแมกไม้รักสายชล!

ทะยานสู่โค้งฟ้าถลาร่อน
ทะยอยย้อนทวนท่องล่องเวหา
ทะเลเรืองเบื้องล่างกระจ่างตา
ทะนงกว่าปักษีที่แห่งไหน
จ้าวถิ่นจ้าวเที่ยวท่องเหนือท้องน้ำ
บ้างบินต่ำเรี่ยผืนคลื่นลมไล่
หากเจ้าอยากเหิรหาฟ้าไสว
เจ้าก็โผขึ้นไปดั่งใจฝัน
ประกาศอิสระภาพ ระนาบฟ้า
ผงาดกล้า กางปีก ฉีกกรงกั้น
ทลายขอบเขตขวางอย่างเหนือชั้น
จนหนึ่งวันผันพ้นจนมืดลง
มิยึดหลักแหล่งใดให้มีห่วง
เจ้าพ้นห้วงพันธนากว่าแรงหลง
อย่างปลอดปล่อยและเปล่าเปลี่ยวเที่ยวปลดปลง
แต่ยังคงมิขอใครให้เมตตา
เจ้าคือนางนวลนายแห่งสายชล
ผู้ดั้นด้นผู้ หลุดพ้น ผู้ค้นหา
ผู้วาดแววแจ่มใสให้โค้งฟ้า
ประกาศกล้ากลางคลื่นลมที่โถมพัด

ม้าก้านกล้วย..
..................


นางนวลใจนวลนางพร่างสายฝัน
ทิวาวันทิวาวารผ่านมาสอน
ปีกเจ้างามยามเจ้าโผบินร่อน
แตะผืนน้ำก่อนสายันห์ตะวันลา
ในดงไม้พรานใจร้ายหมายจ้องอยู่
เจ้าร้องกู่หาคู่ใจจนอ่อนล้า
เพื่อซุกฝันวันปีกหักแม้นรักฟ้า
หวังรอท่าอ้อมตักได้พักใจ
แต่ยิ่งค่ำยิ่งดำมืดใจหมองหม่น
สายเสียจนหมดเลือดรักที่รินไหล
กับสายน้ำเย็นฉ่ำเหน็บหนาวใจ
นางนวลไพรฝากใจร่างกลางสายชล..พ้นมือมาร! 


พุดพัดชา..

อยากเขียนบทกวีงดงามท่ามโลกแล้ง
ฟ้าดินแกล้งเทพดลมนต์เสน่หา
อาจจะเป็นคนนี้ที่รอแสนนานกัปป์กาลเวลา
เติมเหว่ว้าดายเดียวเลิกหนาวใจ

ฤายังคงเป็นเพียงเช่นความฝัน
ให้หลงหวั่นหลงรอหลงหวามไหว
หลงพิสวาทบาดจิตพลีกายใจ
ปีผ่านไปใจดวงรักภักดิ์กว่าเดิม

........................


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3213.html
นางนวล ธงไชย แมคอินไตย์ 
นางนวลเจ้าเอยทะเลกว้างใหญ่
เห็นเพียงแต่ขอบฟ้าไกล
ตัวเจ้าก็ยังคงบินมุ่งไป
อาจจะเหนื่อยแต่ความหวังก็ยังมี
นางนวลเจ้าเอย เจ้าบินเรื่อยไป
เหมือนดังว่าใจรู้ดี
จุดหมายในใจเจ้าคงต้องมี
ห่างจากตรงนี้ไปอีกไกล
หากวันไหนคลื่นลมกระหน่ำ
เจ้าคงช้ำเมื่อมองไม่เห็นใคร
แต่นางนวลเอย เจ้าไม่เคยท้อใจ
กลับยังบินตรงไปเหมือนเช่นเคย
นางนวลเจ้าเอยเจ้าคงมั่นใจ
แม้มันจะไกลลับตา
คงพบอะไรที่ดีสักครา
อยู่ที่ขอบฟ้าอันห่างไกล
ดนตรี
หากวันไหนคลื่นลมกระหน่ำ
เจ้าคงช้ำเมื่อมองไม่เห็นใคร
แต่นางนวลเอย เจ้าไม่เคยท้อใจ
กลับยังบินตรงไปเหมือนเช่นเคย
นางนวลเจ้าเอยเจ้าคงมั่นใจ
แม้มันจะไกลลับตา
คงพบอะไรที่ดีสักครา
อยู่ที่ขอบฟ้าอันห่างไกล
อยู่ที่ใจเจ้านางนวลเอย... 
 
...........................



http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem37403.html

 หาดทราย สายลม ไม่มีสองเรา
.................

ทะเล...เขียนเรื่องนี้
ใต้ต้นหางนกยูงที่ดวงดอกแดงเจิดจ้าพราวไปทั้งต้น 


ตรงหน้า..คือทะเลสีน้ำเงินแกมมรกตสวยใส
เวิ้งว้าง กว้างไกลสุดตา 
มองเห็นฟองคลื่นขาวนวลม้วนตัว..
เคลียเคล้าแตะแต้ม พลิ้วพราย 
พาทะเลนวลละมุนไปด้วยริ้วราย
ราวเรียวเมฆโลมไล้ไล่ระริกระริ้วไหว ไปตามแรงลม...
กระทบฝั่งเสียงซ่าซ่า.......  

ทะเลเดินไปหยุดยืนเหนือเนินทราย..
ที่ร้างไร้ผู้คน มีเพียงหาดทราย..กว้างสุดตา..
และทะลตรงหน้าที่แสนสวยใส แต่ทว่าคงกว้างสุดใจ..
จนยากจะหยั่งถึง .......

ดงดอกหญ้ารายรอบพลิ้วไหวเอน... 
สายลมบางเบาพัดแผ่วผ่าน 
ทิวสนซัดส่าย ซู่ซ่า 
สอดสลับรับเสียงเกลียวคลื่นที่ซัดสาด เซาะทราย 
กระซิบกระซาบวอนเว้า ราวดนตรีเห่กล่อม..  

ลมทะเลปะทะใบหน้า..
เส้นผมปลิวสยายไปเบื้องหลัง 

ทะเลยืนนิ่งงัน ต้านลมพายุไหว 
ที่พัดไกวผ่านร่างของผู้หญิงช่างฝันคนนี้ราวโลมเล้าละมุน 
ใจดวงเงียบงาม หวามไหว
ราวต้องมนต์ขลังให้ฝันควะคว้าง ปลิดปลิวไปตามแรงลม..  

ใจดวงงาม.... ในยามนี้
กับเรื่องราวมากมีที่รายเรียงมาท้าทาย 
ให้หัวใจบอบบาง รานร้าวไหว..

กับฟ้ากว้างสีส้มอมชมพูปนเทา
โศกสะเทือนทาทาบ บางเบา..นุ่มนวล ชวนฝัน 
ราวสายไหมหลากสีสันสล้างเลื่อมพรายพราว
ราวประภัสสรเฉิดฉันท์ แจ่มจ้า 
ราวสรวงสวรรค์นฤมิต..

หรือไม่ก็คงเป็นลิขิตฝีมือของศิลปินช่างฝันสาดสีทิ้งทีแปรง.. 
แต้มแต่งกลมกลืน..ดั่งภาพฝัน แสนงาม 
ให้ดวงใจดื่มด่ำ อิ่มฝัน อิ่มใจ จนเต็มตื้น..  


แค่เพียงหลับตา..พริบวิบเดียว..
ที่รัก..คุณตามติดมาในฝัน สล้าง 
ให้อิงไหล่กว้างเคียงข้างชมทะเล 

ในภาพฝันเคียงใจนั้น ทะเลอ้อยอิ่งพิงไหล่ดอมดมพรมจูบคุณ
ด้วยรักภักดี มิรู้เบื่อ..  

ช่างน่าขันนัก..
ใจหนอใจที่ไร้พ้อไร้เพ้อ เพียงแค่ละเมอ หวั่นไหว..
ว่ามีคนดีเสมอมา ในทุกนาทีคะนึง.. 


ทะเลเอนร่างลงนอนช้าช้า..
พลางหรี่ตาดูสรรพสิ่งแสนงามของธรรมชาติรายรอบในโลกจริง.. 
มองผ่านหางนกยูงดวงดอกแดงเจิดจ้าอีกคราครั้ง 
ที่ตัดฉับกับตะแบกม่วงพราวหวานเศร้าเต็มต้น เคียงกัน..

ราวสุขเศร้า..กับฟ้ากว้างงามเข้มที่สวยใส 
ไม่ไยดีรับรู้กับหมองหม่น ของคนนับพันล้านบนผืนโลกนี้
ที่วนเวียนเวียนวนมิสิ้นสุด 
ตราบใดที่ยังไม่ยอมหยุดหัวใจรัก  หัวใจฝัน...  

ทะเล..ติดปีกให้หัวใจรัก ปล่อยใจฝัน แสนงาม
ให้โบยบิน ข้ามฟ้ากว้าง ข้ามทะเลไกล 
มาซุกกายซุกใจอยู่ในอ้อมกอดอบอุ่นของคุณแล้วนะ..
ในนาทีนี้นะดวงใจ.. 

คิดถึงบทเพลง เพลงนี้ที่ทำให้ใจทะเลเลิกหนาวร้าวไหว..
ไปกับลมทะเลที่พัดตึง! .......... 


ถึงฟ้าจะกั้น ให้ฉันและเธอไกลกันสุดตา 
หรือว่าภูผาทอดยาวขวางหน้าบังตาแค่ไหน 
แม้นมีทะเลเหลือหยั่งคะเนมากั้นเราไว้ 
อย่าได้ตกใจ..ถึงห่างแค่ไหนก็ไม่สำคัญ..
 อำนาจใดใดที่ในโลกนี้ไม่มีความหมาย 
แม้แต่ภูผาก็อาจทะลายมิอาจขวางกั้น
 รักเรามีปีกบินหลีกข้ามฟ้าไปมาหากัน 
ขอให้รักฉันแน่นอนเท่านั้น..ฟ้าดินเกรงกลัว... 
.............
  เงาไม้   

แสง จันทร์วันนี้นวล ใครชวนให้น้อง เที่ยว
จะให้ เหลียวไป แห่ง ไหน
ชล ใสดูในน้ำ เงาดำนั้นเงา ใด
อ๋อ ไม้ ริม ฝั่ง ชล
สวยแจ่ม แสง เดือน
หมู่ ปลา เกลื่อนดู เป็น ทิว
ฉันชม ลม ริ้ว
จอด เรือ อาศัย เงา ไม้ ฝั่ง ชล

สวย แจ่ม แสง เดือน
หมู่ ปลา เกลื่อนดู เป็น ทิว
ฉันชม ลม ริ้ว
จอด เรือ อาศัย เงา ไม้ ฝั่ง ชล...