5 สิงหาคม 2546 09:42 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=197
มองตาเธอ เห็น ความเหว่ว้า
มองหน้าเธอ เห็น ความใจหาย
ยิ่งใกล้วัน จำพราก ยิ่งเดียวดาย
ฉันจะตาย ด้วยสงสาร รานร้าวใจ
กอดฉันซี ให้แนบแน่น ด้วยแรงรัก
หยุดใจภักดิ์ คงมั่น อย่าหวั่นไหว
ฝากไว้ที่ ตรงนี้ ตรงกลางใจ
ถึงตัวไกล ทิ้งคำมั่น คำสัญญา
ฉันเชื่อเธอ เสมอมา นะยอดรัก
ศรัทธารัก จักคงอยู่ ให้โหยหา
กี่เดือนปี จำนวนนับ แค่เวลา
ระยะทาง ขวางหน้า แค่ท้าใจ
จูบ!ลาเธอ ตรงไรผม พรมจูบนิ่ม
จูบ!ทุกสิ่ง ที่เธอให้ จะได้ไหม
จูบ!แก้มหอม ฝากชีวิต ฝากดวงใจ
ขอคนไกล ฝากจูบ!นี้ พลีมัดจำ!
4 สิงหาคม 2546 22:42 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=336
ปีศาจวสันต์ย้ำแผลใจในวันนี้
เมื่อคนดีเหยียบซ้ำย้ำสังหาร
ใจดายเดียวเปลี่ยวเปล่าเลิกดักดาน
เหมือนฟ้าผ่าผ่านกลางใจกลางชีวิต!
เปิดประตูภายในเพียงชั่วครู่
รู้ทั้งรู้ไม่นานลงดาลปิด
ก้าวเข้ามาฝากรอยน้ำผิ้งพิษ
ให้สนิทเจ็บเศร้าราวชั่วกาล..
โลกลวงหลอนย้อนรอยเจ็บวนซ้ำซ้ำ
ยิ่งระกำยิ่งเสียใจในรอยผ่าน
ก้าวใจนี้ที่ผิดรอยเจ็บอีกนาน
ราวประหารชีวีวายตายทั้งเป็น!
สะดุดคำสะดุดใจจึงต้องเจ็บ
มันหนาวเหน็บถึงกระดูกดำย้ำรอยเห็น
จิตวิญญาณผ่านปาฏิหารย์รักเชื่อใจเต้น
ใจย้ำเป็นเช่นคืนฝันวันผ่านมา..
เมื่อหน่วงหนักหนาวเหน็บเจ็บใจก็หยุดฝัน
ก้าวสั้นสั้นก้าวยาวยาวหนาวเหว่ว้า
เกิดแล้วดับรู้กับใจยอดชีวา
ดับเสน่หาดับง่ายดาย..เพราะตายแล้ว!ตายทั้งเป็น!
4 สิงหาคม 2546 08:15 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=19
ติดปีกฝันกลางใจสู่ไพรกว้าง
บินอ้างว้างหนีโลกโศกเหลือแสน
นกเสรีถวิลหาดงดินแดน
ในแร้นแค้นค้นพบลบแผลใจ
นกปีกหักบินเดียวดายหมายซุกซบ
ลืมและลบซุกและซ่อนความอ่อนไหว
รอและรอหวังและหวังอ้อมกอดไพร
โอบอ้อมใจหยาดน้ำค้างพร่างฉ่ำริน
น้ำตานก สะทก หนาวสะท้าน
เหลือจะทานลมแรงแฝงถวิล
ดอกไม้ไพรแย้มกลีบรอลมระริน(ภุมริน)
ปลิดกลีบสิ้นอ้อนอำลาพายุใจ!
ไม้ทุกต้น เอนอ่อนตาม พายุกล้า
ไม่กล้าท้าพายุใจพัดแรงไหว
นกเสรีมีเพียงฝันฝ่าฟันไป
ยอมสิ้นใจรอเพียงพบสงบงาม!
................
จุดเทียนยามอุษาสาง ...ฟ้ากระจ่างด้วยดาวประจำเมือง
หัวใจฉันติดปีกฝันเหินบินสู่ฟ้ากว้าง...เนินผา...ถลาสู่ป่าเขาลำเนาไพร...
ธารน้ำสายหวานระรินระริก .....ดงดอกหญ้าที่ลู่ลมไหวเอน
นกร้องระงม ...ผีเสื้อร่อนภิรมย์คลึงเคล้าเกสรบัวสล้างกลางบึง..
น้ำค้างพราวระยับกลิ้งกลางกลีบใบวะวับวามพร่างพรายกระทบ..
ลำแสงสีทองอ่อนอุ่นโลมไล้งามยามอรุโณทัย..เยือน..หล้า..
นกเสรี..ดึงดวงใจอ่อนล้า กลับมา..!
ให้ตะวันดวงกลม ดวงกล้า ปลุกปลอบกมลขวัญ..
หอม..หอม..กลิ่นแก้ว..กลีบกระจาย
พายุพรายพัดพร่างพรม..พร่างพื้น..พราว..นวล..ในใจ!
น้ำค้างใสคลอค้างกลางกลีบแก้วแกมก่ำ..ฉ่ำหวานเศร้า...
น้ำค้างใจรานร้าวคลอเรียวตา เคลียริมแก้ม..พร้อมพร่างพ้อรอเวลาอรุณระเหยหาย.....
2 สิงหาคม 2546 01:56 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=2461
บังกาโลว์ของพลอย ยามหน้าฝน...ไร้คนมาพัก
ทำให้พลอยเงียบเหงาใจ...แม้จะเคยชินกับวัฏจักรเช่นนี้ในทุกๆปี
ในฤดูฝนนี้ที่เรียกกันว่า Low season.....ของผู้มีอาชีพที่ขึ้นอยู่กับนักท่องเที่ยว
อาจจะเป็นเพราะ...หน้าฝนอากาศ หม่นมัว ยามลมพายุพัดมาพาต้นมะพร้าวไหวเอน
ลู่พริ้วใบไปตามแรงลม...บางครั้งดูน่ากลัว ว่าจะหักโค่นลงมาถ้าทานแรงลมไม่ไหว
สายฝน...พรมพรำ ในวันนั้น ปีนั้น วันเกิดของพลอย ที่ประทับใจไม่มีวันลืม
คุณเป็นแขกคนเดียว...เดินเดี่ยว แบกเป้เข้ามาถามหาที่พัก......
พลอยเปิดห้องพัก ริมทะเล ที่แสนสวยแสนสบาย ให้คุณ.......
พร้อมเชิญ..ทานอาหารกลางวันร่วมกัน ในวันแสนดีนี้..สำหรับพลอย...
ที่ยังไม่มีใครสักคนมานั่ง ทานข้าวเคียงคู่ดูทะเล หน้าฝนด้วยกัน...
และที่สำคัญ..ในวันเกิด..ที่พลอยเองไม่มีใครร่วมฉลอง...เฮฮาพาใจให้สดชื่น..ชื่นฉ่ำ
อาหารกลางวัน...ง่ายๆ มีปลาสดๆทอด.. กับแกงเขียวหวานกุ้งสดยอดมะพร้าวอ่อน
พาให้ทั้งพลอย และแขกมาใหม่อิ่มอร่อย เบิกบานสำราญใจ
พลอยแสดงน้ำใจ บอกว่า ถ้ายังไม่เคยมาเกาะนี้...พลอยยินดีเป็นไกด์นำเที่ยว
เพราะพลอยดูทีท่า...ว่าแขกคนนี้....ช่างดู เงียบขรึม ซึมเศร้า ราวแบกโลกไว้...
เมื่อยามเผลอ....
ไม่เป็นไร..พลอยคิด..คุณอุตส่าห์มาถึง..เกาะของพลอย ที่ไกลแสน...แถมนำเงินมา
อุดหนุนกิจการของพลอย..ไหนเลยจะปล่อยให้แขกดายเดียว.....
พลอยจึงเต็มใจบริการ พาคุณขึ้นเขา ดูวิวสวย ด้วยมอเตอร์ไซด์คันเก่า คันเก่ง ที่คุณคงดูท่า ว่าจะไปไม่รอด...แต่ด้วยฝีมือพลอยนี้ ที่เคยขับขี่ชนต้นมะพร้าวมานักต่อนักแล้ว
แค่ขึ้นเขาลงห้วย จะม้วยก็ให้มันรู้ไปเถอะ..นะ
คุณประทับใจ...ในเส้นทางขึ้นภูเขา...ไปหาดริ้น...หาดสวยด้วยมีทรายขาวนวลดังแป้ง...
ที่นักท่องเที่ยวบินมาจากทุกมุมโลก พากันมาฉลอง คืนฝันวันพระจันทร์เต็มดวง
(Fool Moon party)......
พลอยหยุด บนไหล่เขา จุดชมวิว.....
มองลงไป จะเห็นท้องทะเลกว้าง เวิ้งว้าง แสนสวย สงบงาม น้ำทะเล ไล่โทนสี
ฟ้า เขียว คราม งามกระทบแสงอาทิตย์พริบพราว ราวเกร็ดเพชร......
ยอดมะพร้าวลู่ลม นับหมื่นนับพัน...ต้น เรือลำน้อยค่อยๆออกจากท่า..พาให้เกิดฟองคลื่น ขาว กระจายรายรอบลำเรือ.....ฝูงนกนางนวล..สีขาว..บินโฉบไปมารอหาเหยื่อ
ตัดกับท้องทะเลสีคราม และห้วงนภาสีฟ้า สว่าง กระจ่างใส....
คุณนิ่งตะลึง .....มองดู ความงามรายรอบ ด้วยแววตาขอบคุณพลอย ที่พาคุณมาสัมผัส
ดินแดน แห่งนี้ ที่เปรียบดังสรวงสวรรค์....
พลอยเพียงแต่...อยากทำ หน้าที่เจ้าของบ้านที่ดี และกับคุณ..ซึ่งเป็น แขกของพลอย ที่เป็นหนึ่งในร้อย ในฤดูนี้ ที่หนีความวุ่นวาย สับสน แบบคนเมือง เดินเดียว เปลี่ยวใจ มาเติมฝันวันแสนดีให้กับชีวิต
ตลอดเวลา พลอยเริ่มรู้ว่า คุณกำลังวิ่งหนี..ปัญหา พาใจบอบช้ำ มาให้..เกาะพะงัน....ของพลอย
ช่วยเยียวยารักษา แผลในดวงใจ.....
แล้วไฉน....คนใจละมุนอย่างพลอย ที่แสนเข้าใจ ถึงความดายเดียว จะไม่แลเหลียวคอยปลอบประโลมใจเล่า.....
ในค่ำคืนนั้น......วันเกิดพลอย....จึงไม่เงียบเหงา......
คนสองคน...แปลกหน้า...แต่น่าแปลกใจในโชคชะตาฟ้าดิน ที่นำพามาให้รู้จักกัน
ในคืนวัน ที่แสนดีของชีวิต.....
ฝนซา...ฟ้าเปิด...และเป็นใจ...ให้ทั้งวัน ในวันนั้น วันแห่งความประทับใจ...ไม่รู้ลืม....เลย
พลอย....จัดงานวันเกิดเรียบง่าย..ริมทะเล ที่ไม่ว้าเหว่ใจ อีกแล้ว...แม้บังกาโลว์ของพลอย
จะอยู่ในโค้งอ่าวที่แสนไกล จากผู้คน.....
กับดวงดาว....พราวฟ้า..สุกปลั่ง....กับเมฆฝัน..ฟ้างามในยามค่ำ....
และ..กับคุณ...คนแปลกหน้า..ที่น่าสงสาร..ในสายตาสายใจของพลอย.......
คุณ....ช่วยพลอย จุดเทียนวางไว้ ในเปลือกหอย รายรอบบังกาโลว์...
วางเทียนหอม..ไว้ในโมบายแก้ว..วะวับวาว..ราวหิ่งห้อย กระพริบล้อเล่นลม
และคุณ..อาสาช่วยพลอย..ประดิษฐ์ประดอยอาหารค่ำ มื้อพิเศษ ที่ถูกทะยอยออกมารอรับ
เพื่อนสนิทของพลอยอีก สองสามคน ที่อุตส่าห์มา แฮปปี้เบิร์ทเดย์..ไม่ให้พลอยว้าเหว่ใจ.....
เพื่อนพลอยหยิบกีต้าร์ มาบรรเลงเพลงอวยพร ให้พลอยน้ำตาซึม....และยิ่งซาบซึ้งเมื่อคุณขอ
เล่นเพลงฝัน....เป็นของขวัญวันเกิด ตอบแทนน้ำใจพลอย ที่หยิบยื่นให้..คุณบอกว่าแม้ไม่มากมาย
แต่มากค่า แทนคำว่า แสนประทับใจ ในวันที่เดียวดาย.... และได้มาพบกับธรรมชาติแสนสวย คนแสนงาม มากน้ำใจอย่างพลอย...ในวันนี้ที่ไร้ใครคู่เคียง.....
พลอยยังจำเพลงฝัน ในวันเกิดแสนดี มาได้จนถึงวันนี้ นาทีนี้ มิมีวันลืม...เลย
Let me be the one
You are all I ever need
And I still wonder what Id be
Without you to hold me when I call
Would I be anything at all
Sometimes wonder what a fool Ive been
Please open up your arms and let me in
Let me be the one for you
Let me be the one for you
Let me be the one for you
You have touched me with your eyes
Like no one else has touched me
Its funny but you know that
I cant take you by surprise
Its just the way it should be
I think by now you know me
Ive been too blind to see what I have found
But all I know is that I need you around
I cant erase you from my mind
Always there, if any, now is the time
To let you know that youre in my heart
Without you, babe, I dont know where to start
เสียงเพลง...หวานเศร้าเคล้าไปกับสายลม..พลิ้วไหวในทะเลกว้าง...
ปลุกดวงดาว..พระจันทร์งาม ให้แย้มยิ้ม พริ้มเพรา ไปกับพลอย
ใจพลอยหวาน....หวาม..ราวกับได้เคียงข้างกับคนรู้ใจ..แม้ยังมิใช่เลย!
ไม่เป็นไร...พลอย...มีคุณเป็นเพื่อนเพิ่มมาในวันนี้..ก็แสนดียิ่งนักแล้ว มิใช่หรือ.....
และไม่ว่าคุณ..อยู่ที่ไหน ในวันนี้ พลอยก็หวังว่า ในวันเกิดทุกปี...
คุณจะกลับมา..ร้องเพลงฝัน...เพลงใหม่ ในวันของสองเรา ที่เริ่มเรียนรู้รัก
รู้ใจกันและกันนะคนดี.....
ไปตราบจนกว่าจะหมดสิ้นฝัน นิรันดร....
2 สิงหาคม 2546 01:13 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=338
ขอเขียนกลอนหวานหวานให้ซ่านใจสักหนึ่งบท
เลิกรันทดลืมท้อแท้ลืมแพ้พ่าย
จูบริมแก้มแถมก่อนนอนหลับสบาย
ฝากดอกไม้วางเคียงหมอนนอนฝันดี..
มอบคืนฝันอันพิเศษใจพิสุทธิ์
รักอย่าหยุดไขว่คว้าฝันวันงามนี้
มอบโลกสวยด้วยหัวใจดวงดีดี
ให้ยอดชีวีมีที่รักได้พักใจ..
ฝันให้ไกลไปให้ถึงซึ่งฝั่งฝัน
จูงมือกันแนบแน่นเดินเคียงไหล่
เธอรักฉันฉันรักเธอเดิมพันใจ
สายโซ่ใจใช้สร้อยรักอักษรางาม..
กี่ฤดูกี่ฤดีที่เดียวดาย
ขวัญขอใช้มนตรามาหว่านหวาม
ให้อ้อมกอดออดอ้อนอุ่นทุกโมงยาม
เฝ้าติดตาม..ดาราฝัน..ฉันรักเธอ..นะดวงใจ!
แถมนะคะให้เข้ากับบทเพลงค่ะ
จูบแก้มซ้ายกระซิบว่าอย่าลืมฉัน
อย่าลืมวันลืมคืนลืมห่วงหา
จูบแก้มขวาย้ำอีกทีคำสัญญา
จูบที่ตาห้ามดูเจ้าชู้ใคร..
จูบทั้งตัวขอให้รอไว้ก่อน
อย่าร้าวรอนรอวิวาห์อย่าหวั่นไหว
จูบมัดจำแค่นี้ออกจากใจ
จูบของใครไม่หวานเท่า..จูบฉันเอย!
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพุด
หน้าส่วนตัว
1313
