14 กรกฎาคม 2552 11:23 น.

เสียงกระซิบ...จากหัวใจ...!(can you hear my heart)

ขวัญเชื่อเรื่องความดี
มิ่งมณีมงคลแห่งชีวิต
คือพรอันศักดิ์สิทธิ์
คือลิขิตสู่ทางทองของพระองค์

ขวัญเชื่อเรื่องเมตตา
กรุณาปรานีอันสูงส่ง
แม้นปิดทองหลังพระไม่พะวง
ซื่อตรงต่อดวงจิตชีวิตวัน

ขวัญเชื่อเรื่องอ่อนน้อม
พลีพร้อมดวงใจมิไหวหวั่น
ให้อภัยแม้นใครจะเหยียดหยัน
ทุกสิ่งนั้นสำคัญที่ใจ

ขวัญเชื่อเรื่องเนื้อแท้
แน่วแน่แลทะลุสิ้นสงสัย
เห็นอัญมณีณ ภายใน
แม้บางใครยึดเปลือกนอกหลอกตา

ขวัญเชื่อเรื่องบุญกุศล
ตามรอยพระองค์สู่แดนฟ้า
เชื่อเรื่องภพภูมิกัปป์กาลเวลา
ศรัทธาคงมั่นนิรันดร....!
................................

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song72.html
หนึ่งในร้อย

พราว แพรว อันดวงแก้วแวว-วาว
สด สี งาม หลายหลากมากนาม นิยม
นิล-กาฬ มุกดา บุษรา คัมคม
น่า ชม ว่างาม เหมาะสม ดี
เพชรน้ำหนึ่ง งามซึ้ง จึงเป็น ยอดมณี
ผ่อง แผ้วสดสีเพชรดี มีหนึ่งในร้อยดวง
ความ ดี คนเรานี่ ดีใด
ดี น้ำ ใจที่ให้แก่คน ทั้งปวง
อภัย รู้แต่ให้ไปไม่หวง
เจ็บ ทรวง หน่วงใจให้รู้ ทัน
รู้ กลืน กล้ำ เลิศล้ำ ความเป็น ยอดคน
ชื่น ชอบตอบ ผล ร้อยคน มีหนึ่งเท่านั้นเอย

รู้ กลืนกล้ำ เลิศล้ำ ความเป็น ยอดคน
ชื่น ชอบตอบผล ร้อยคน มีหนึ่ง เท่านั้นเอง...

1001

love

comment

13 กรกฎาคม 2552 12:57 น.

นารี...!

พุด

ผลิช่อจากกอกิ่ง
เป็นมิ่งมณีศรีหล้า
หอมชื่นสุคนธา
ภิรมย์ปรารถนาภู่ผึ้งภุมรินทร์

ประดับโลกนี้ให้สวยแจ่ม
แตะแต้มภมรสอนถวิล
สืบทอดงามให้ผืนดิน
มิสิ้นสุนทรีย์มายา

ละมุนละเมียดอรชร
อ่อนหวานอ่อนไหวเสน่หา
น้ำผึ้งพิษฤาอมฤตธารา
สุดแต่ใจจะไขว่คว้ามาลี

ดับแล้งไร้หมายเพาะเมล็ดฝัน
เผ่าพันธุ์ดำรงรักศักดิ์ศรี
ในท่ามนิยามหอมความดี
คือสตรีประโลมหล้าฟ้าประทาน....!

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song312.html
นารี

อนิจจา นา รี นี่แสน แปลก
อาจจำแนก เป็นอะไร ได้หลาย อย่าง
เป็นนางฟ้า น่า โลม โฉมสำอางค์
เป็นน้อง นาง เนื้อ อ่อน ให้หอม ชุ่ม

เป็นมารดา ของมนุษย์ สุดสรรเสริญ
เป็นหงส์ เหิร ผยอง อยู่ ดูไม่สม
เป็นงูพิษ เป็นมิตรแท้ และมีด คม
เหลือ จะกล่าว เคล้า จะชม นารีเอย

เป็นมารดา ของมนุษย์ สุดสรรเสริญ
เป็นหงส์ เหิร ผยอง อยู่ ดูไม่สม
เป็นงูพิษ เป็นมิตรแท้ และมีด คม
เหลือจะกล่าว เคล้าจะชม นา รี เอย...

1344

love

comment

12 กรกฎาคม 2552 23:04 น.

ฝัน ฝัน ฝัน...!

พุด

ฝันถึงสิ่งใดเล่าเจ้าจอมขวัญ
ฝันถึงวันชื่นคืนหลับใหล
ฝันถึงแดนสวรรค์อันแสนไกล
ฝันถึงลำเนาไพรเสรี

ฝันถึงดวงดอกไม้แสนหวานหอม
ฝันเห็นภู่ผึ้งตามตอมแต่งแต้มสี
ฝันถึงใครคนหนึ่งซึ่งแสนดี
ฝันถึงวันที่ได้ครองใจ

ฝันถึงใบไม้ร่วงพรายในสายธาร
ฝันถึงน้ำผึ้งหวานวันหวามไหว
ฝันถึงใครคนหนึ่งแรมร้างไกล
ฝันถึงสดใสเรียวรุ้งแสงตะวัน

ฝันถึงวิมานดาวพริบพราวพร่าง
ฝันสล้างถึงแมกไม้ไหวกิ่งฝัน
ฝันถึงตำนานภักดิ์มหัศจรรย์
ฝันและฝันโลกนี้มีเพียงรัก..!

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song338.html
สมมุติว่าเขารัก

ถูกตาต้องใจ ต้องมนต์ของใครคนหนึ่ง
หลงไปเก็บเขามาคำนึง จนติดตรึง หทัย
อกเอยลืมตน ต้องมนต์เสียจนเป็นไข้
เพราะเป็นโรคหัวใจอาลัย
เฝ้าครวญเพ้อไป เต็ม กลั้น
เงินแสนเงินหมื่นของใคร
แม้นมากองให้ถึงใจ
จะ เมิน ห่าง ไกล มิยอมให้ใคร ซื้อ กัน
แต่คนในใจ ไม่มีของใดมาหมั้น
เหมือน มีโชคล้านเป็นรางวัล
ด้วยใจรักอัน มี ค่า

ด้วยใจผูกพัน ผูกพันเสียจนต้องตู่
สมมุติว่าเขามาเอ็นดู คงชื่นชู อุรา
ดุจมีเทวัญ แบ่งปันทิพย์ธารลงหล้า
ฉันคงอิ่มเพราะธารเทวา ที่มีฤทธา เต็มที่
คงรักกันอยู่ทุกวัน เหมือนดังไฟต้องน้ำมัน
เกิด ระ เบิด พลัน เพราะมันต้องกัน ทุก ที
เฝ้าครวญรำพัน โอ้เราฝันไปหรือนี่
โถคนที่รักดังชีวี ก็ยังมิมี ที ท่า...

1858

love

comment

12 กรกฎาคม 2552 10:51 น.

อาลัยรักบรรเลงเพลงถวิลฝากฟ้าดินฝากสายน้ำแห่งความฝัน...!

พุด

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song19.html
อาลัยรัก

ฉัน รักเธอ รักเธอ ด้วยความไหวหวั่น
ว่า สัก วัน ฉัน คง ถูกทอดทิ้ง
มินานเท่าไร แล้วเธอก็ไป
จากฉันจริงจริง
เธอ ทอด ทิ้ง ให้อาลัย อยู่กับความรัก
แม้ มีปีก โผบิน ได้เหมือนนก
อก จะต้อง ธ-นู เจ็บปวดนัก
ฉันจะบิน มา ตาย ตรงหน้าตัก
ให้ยอดรัก เช็ด เลือด และ น้ำตา

แม้ มี ปีก โผบิน ได้เหมือนนก
อก จะ ต้อง ธ-นู เจ็บปวดนัก
ฉันจะบิน มาตาย ตรงหน้าตัก
ให้ยอดรัก เช็ดเลือด และน้ำตา...

อาลัยรักบรรเลงเพลงถวิล
ฝากฟ้าดินฝากสายน้ำแห่งความฝัน
ฝากสายลมกระซิบเธอเพ้อรำพัน
ฝากพรายจันทร์แสนหวานม่านเมฆนวล

ฝากสายฝนถึงสายใจสายใยรัก
ยังแน่นหนักภักดิ์เพียงเธอรอลมหวน
นวลนกไพรเหิรฟ้าไกลอย่าเรรวน
ยังคร่ำครวญรอคืนหลังสู่ฝั่งใจ

เดียวดายใช่ไหมในโลกกว้าง
แรมร้างห่างเรือนขอบฟ้าไหน
ฝากดาวกระพริบพราวเฝ้าห่วงใย
กลับมาเป็นนางใจวิมานดิน

จูบแก้มหอมถนอมนุชสุดสวาท
ใจแทบขาดทุกคราคราวโศกมิสิ้น
วันอำลาอาลัยจากแผ่นดิน
เพียงถวิล..รักเจ้าคุ้มขวัญนิรันดร์กาล....!

เพียงปองคุ้มขวัญคืนเรือน....

จุดเทียนหอมในคืนหนาว
รอฝนพราวกลางวสันต์
แก้วพร่างนวลในแสงจันทร์
ราตรีฝันงามเงียบในดวงใจ

จันทราแสนงามท่ามโลกแล้ง
มนต์แสงสว่างกระจ่างใส
ปลอบมวลมนุษย์ใต้หล้าลืมหนาวใจ
ปลุกพฤกษ์ไพรด้วยหยาดน้ำค้างละออง

ฝากใจซึ้งถึงดวงใจแดนจรดฟ้า
มนตรารักแท้เราสอง
นับวันรอคืนร่ำร้อง
เพียงปองคุ้มขวัญคืนเรือน....
..............................

รอสายวสันต์ร่วงหล่น
ฟังเสียงฝนบรรเลงบทเพลงฝัน
ในท่ามโลกมายานิรันดร์
ในท่ามวันหมุนวนคนคนคน

มืดแลเงียบไร้สิ้นแสงจันทร์ส่อง
ดาวดูหมองเดือนหลบหายกลางเวหน
คิดถึงใครคนหนึ่งซึ้งสลักกลางกมล
แสนทุกข์ทนระทมเศร้าหนาวใจรอ

คงต้องรอต่อไปไม่สิ้นสุด
ใจพิสุทธิ์สวดมนต์อธิษฐานขอ
ให้รักคุ้มขวัญคืนเรือนใจอย่าท้อ
นับปีรอนับเดือนร้างช่างโศกนัก...!

...................................

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song359.html
ไกลบ้าน

วิปโยคโศกใจ เหมือนเมื่อไกลบ้าน
ไกลสถานพักพิง ยิ่งใจเหงา
ห่างไกลหัวใจจำเศร้า เจ้าอยู่ดีเป็นไฉน
พลัดที่พึ่งที่พิง ทิ้งที่พำนัก
ไกลที่รักพักพา จะอาศัย
เจ้ามีเพื่อนชมคนใหม่ แล้วทิ้งพี่ให้ชอกช้ำชีวี
อันรักกันอยู่ไกล ถึงสุดขอบฟ้า
เหมือนชายคา เข้ามาเบียด ดูเสียดสี
อันชังกัน นั้นใกล้สักองคุลี
ก็เหมือนมีแนวป่า มาปิดบัง
เพราะไกลบ้านซ่านมา โถนิจจาเจ้า
จะเงียบเหงาแล้วลืม ซึ่งความหลัง
ฝากเพียงเสียงกระซิบสั่ง
ขอน้องอย่าชัง คนร้างแรมไกล

อันรักกันอยู่ไกล ถึงสุดขอบฟ้า
เหมือนชายคา เข้ามาเบียด ดูเสียดสี
อันชังกัน นั้นใกล้สักองคุลี
ก็เหมือนมีแนวป่า มาปิดบัง
เพราะไกลบ้านซ่านมา โถนิจจาเจ้า
จะเงียบเหงาแล้วลืม ซึ่งความหลัง
ฝากเพียงเสียงกระซิบสั่ง
ขอน้องอย่าชัง คนร้างแรมไกล...

2269

love

comment

11 กรกฎาคม 2552 20:49 น.